فرارو- بدون هیچ تردیدی می‌شود گفت که «آتنا» حماسی‌ترین و خشمگین‌ترین فیلمی است که امسال دیده‌ایم. آتش و خشم و شور و جنون در لحظه به لحظۀ این فیلم موج می‌زند. «آتنا» داستان یک عصیان است؛ داستان جوانان و نوجوانانی که عقدۀ بی‌عدالتی‌ها و تبعیض‌ها در وجودشان انباشته شده و آن‌ها را به انباری از باروت تبدیل کرده است؛ انباری که حالا در اثر یک جرقه در حال انفجار است.
به گزارش فرارو به نقل از فرادید، داستان فیلم دربارۀ شورش جوانان یک محلۀ مسلمان‌نشین به اسم «آتنا» علیه نیروی پلیس فرانسه است. این شورش به خاطر قتل نوجوان ۱۳ ساله‌ای به اسم ایدیر آغاز شده است. در شبکه‌های اجتماعی فیلمی پخش شده که نشان می‌دهد ماموران پلیس این پسر را به قتل رسانده‌اند.
در ابتدای فیلم ما جوانی به اسم عبدل را می‌بینیم که دارد در ورودی ادارۀ پلیس با خبرنگاران گفتگو می‌کند و مردم را به آرامش دعوت می‌کند. عبدل برادر بزرگ ایدیر است. او سربازی است که تازه از خدمت در مالی به فرانسه برگشته و دارد سعی می‌کند ماجرای قتل برادرش را با مسالمت پی‌گیری کند.
اما در همان لحظه‌ای که عبدل دارد حرف می‌زند، برادر جوانترش به اسم کریم با پرتاب یک کوکتل‌مولتوف، فرمان حمله به مقر پلیس را صادر می‌کند؛ جوانان محلۀ آتنا وارد مقر می‌شوند، آنجا را به هم می‌ریزند و صندوق‌های حاوی اسلحه را به سرقت می‌برند.
آن‌ها این اسلحه‌ها را با خودشان به آتنا می‌برند و آنجا را به دژی برای شورش و عصیان تبدیل می‌کنند. نیرو‌های پلیس محله را محاصره می‌کنند و به دنبال پایان دادن به شورش هستند. در این بین عبدل دارد تلاش می‌کند که برادرش را از استفاده از خشونت منصرف کند؛ اما آنچه که در طول داستان اتفاق می‌افتد کاملا متفاوت از خواسته‌های عبدل است.
«آتنا» از همان سکانس ابتدایی‌اش متفاوت و درخشان است. سکانس حمله به مقر پلیس که تنها در یک برداشت واحد و به صورت تک‌پلان فیلمبرداری شده، فوق‌العاده شورانگیز و خیره‌کننده از کار درآمده است.
این هیجان و شور تقریبا در سراسر فیلم به صورتی متوازن وجود دارد. نحوۀ حرکت دوربین، موسیقی حماسی و تاثیرگذار و صحنه‌پردازی‌های پر از شلیک و دود و آتش، واقعا تماشاچی را مسحور و میخکوب می‌کنند.
روند داستان فیلم و شخصیت‌پردازی‌ها قدرتمند و پرکشش هستند. به خصوص دو شخصیت اصلی فیلم یعنی کریم و عبدل هم جذاب و همدلی‌برانگیز هستند و هم باورپذیر. بیننده احساسات آن‌ها را درک می‌کند و خشم و اندوهشان را به خوبی در بازی‌های نیرومند و هنرمندانه‌شان احساس می‌کند.
حتی چهره‌پردازی‌ها هم فکر شده و زیباست؛ شخصیت کریم در ابتدای فیلم موهایش را پشت سرش بسته است و در ادامه، وقتی عصیان و شورش به اوج خودش می‌رسد، او موهایش را باز می‌کند و شبیه به یک جور مسیح خشمگین به نظر می‌رسد.
اما «آتنا» فیلم یک‌سویه‌ای نیست. یعنی قرار نیست به یک بیانیه علیه نیرو‌های پلیس تبدیل شود. این فیلم هر دو طرف ماجرا را با نگاهی همدلانه نگاه می‌کند و نشان می‌دهد که وقتی شکاف‌های اجتماعی به وجود می‌آیند و فکری به حال ترمیم آن‌ها نمی‌شود، حتی یک سوء تفاهم و برداشت اشتباه می‌تواند به جرقه‌ای برای انفجار تبدیل شود.
کارگردان: رومن گاوراس (Romain Gavras)
بازیگران: دالی بن‌صلاح (Dali Benssalah)، سامی اسلیمان (Sami Slimane) و دیگران
امتیاز منتقدان (راتن‌تومیتوز): ۸۲%
امتیاز مخاطبان (راتن تومیتوز): ۶۵%
