در همه سالهای گذشته شاهد و شنونده اتفاقات عجیب و غریبی در فوتبال ایران بودیم که نمونهاش را در فوتبال دنیا ندیده بودیم. حالا از تیم لیگ یکی امید وحدت مشهد که امتیاز تیم پدیده را خریده خبر عجیبی به نقل از مربی برکنار شدهاش به گوش میرسد.
داستان از این قرار است که یک بازیکن این تیم در نیمه اول بازی با خلیج فارس ماهشهر با یک شماره پیراهن و در نیمه دوم هم با یک پیراهن دیگر به میدان رفت. محسن بنگر که در آن مقطع هدایت این تیم را برعهده داشت اینطور میگوید: «در هفته دوم این تیم در شرایطی برابر شهرداری ماهشهر قرار گرفت که یک بازیکن غیرمجاز توانست ۴۵ دقیقه برای امید وحدت به میدان برود.»،
اما دلیل اصرار به استفاده از این بازیکن چه بود: «گفته میشود پدر این بازیکن بخشی از منابع مالی تیم را تأمین کرده است. اما زمانی که متوجه میشود پسرش در دیدار مقابل شهرداری ماهشهر در ترکیب نیست عصبانی شده و قصد ترک استادیوم را داشت. مسئولان باشگاه امید وحدت با پوشاندن پیراهن یکی دیگر از بازیکنان، وی را به زمین میفرستند و او یک نیمه برای این تیم به میدان رفت. در آغاز نیمه دوم ناظر بازی متوجه این قضیه شد و از مسئولان تیم میخواهد وی را خارج کنند.»
جالبتر و عجیبتر اینکه بازیکن مورد نظر در نیمه دوم هم به میدان رفته است. بنگر میگوید: «جالب اینجاست که در نیمه دوم بازیکن پولی، پیراهن را در اختیار بازیکن اصلی قرار میدهد و این بازیکن در نیمه دوم تیمش را همراهی میکند.»
محسن بنگر که حالا پیگیر مطالباتش از این باشگاه شده برای ادعای حرفهایش به عکس تیمی بازیکنان قبل از شروع مسابقه اشاره میکند: «اصلاً نیاز به حرف زدن نیست. شما عکس تیمی نیمه اول و دوم بازی با خلیج فارس ماهشهر را ببینید؛ شماره ۷۳ تیم در عکس نیمه اول یک نفر است و در عکس نیمه دوم یک نفر دیگر. بازیکن قلابی در تیم بازی دادهاند و بعد از آن هم مصاحبه میکنند که ما این کار را کردهایم و این کار را نکردهایم. شما اگر میخواستید کاری انجام دهید، پنجره تیم را باز میکردید که تیم در هر بازی، هفت تا هفت تا گل نخورد. وضعیت فوتبال مشهد خوب نیست و من نمیدانم مسئولان مشهد دقیقاً چه کاری انجام میدهند.»
او مدعی است که قراردادش با باشگاه مشهدی کاملاً رسمی بوده و آنها باید مطالباتش را بدهند: «من هنوز با امید وحدت قرارداد دارم و هم پای قراردادم در هیأت فوتبال استان امضا شده و هم مهر خورده است. این افراد روز اول به من گفتند که مسئولیت فنی تیم را بر عهده بگیرم و کلی وعده و وعید دادند، اما مشخص شد که آنها دروغ گفتهاند و حتی نتوانستند به یک کلمه از حرفهایشان عمل کنند. همان آقای چوپانی با بیشرمی مصاحبه کرده و ادعا کرده که برای این تیم پول خرج کرده، اما یک ریال هم هزینه نکرده است. همان بازی تالش هم که با تیم رفتیم، تمام هزینهها را من دادم و هنوز هم کامل پولم را برنگرداندهاند. چه هزینهای این آقا برای تیم کرده است؟ پول هتل تیم هنوز پرداخت نشده و کارت ملی من و بازیکنان امید وحدت هنوز در گرو هتل است. ریالی پول به بازیکنان ندادند که به خانه برگردند و همه هزینهها را خود من پرداخت کردم. من نمیدانم اصلاً این آقا چگونه سر از فوتبال در آورده است و در فوتبال مشهد چه میگذرد؟ هیأت فوتبال چگونه اجازه داده تیمی که سرمربی دارد و هنوز قراردادش فسخ نشده، با یک سرمربی دیگر تمرین کند. من امروز به فدراسیون میروم و از آنها شکایت خواهم کرد. کل مبلغ قرارداد و بخشی از هزینه بازی برگزار نشده با چوکا را به من بدهکار هستند. من آبرویم را از سر راه نیاوردهام که بخواهم برای چنین آدمهایی به حراج بگذارم. فوتبال ایران آنقدر بیدر و پیکر است که چنین افرادی در آن حضور دارند و مثل آب خوردن دروغ میگویند.»
جالب اینکه باشگاه مشهدی نسبت به حرفهای بنگر هیچ واکنشی نشان نداده و شاید در روزهای پیش رو آنها از خودشان دفاع کنند. شاید هم ترجیح میدهند در سکوت، از این مرحله عبور کنند. اما اگر این موضوع به هر شکلی هم ختم به خیر شود آیا میتوان امیدوار بود که این اتفاق آخرین اتفاق عجیب در فوتبال ما باشد.
ایران ورزشی