از کجا بدانیم «معتاد» فضای مجازی شده‌ایم؟

رئیس انجمن روانشناسی اجتماعی ایران، "اعتیاد"، "افسردگی" و "اضطراب" را مهم‌ترین آثار عدم خود مراقبتی در فضای مجازی برای افراد عنوان کرد و گفت: گفته می‌شود اگر افراد در هفته بیشتر از ۲۰ ساعت در فضای مجازی حضور داشته باشند و یا در نبود فضای مجازی احساس اضطراب کنند، در واقع درگیر نوعی اعتیاد شده‌اند.

به گزارش ایسنا، دکتر مجید صفاری‌نیا در کنفرانس علمی "خودمراقبتی در بستر فضای مجازی" که همزمان با روز جهانی خودمراقبتی برگزار شد، درباره خودمراقبتی روانی در فضای مجازی اظهار کرد: مطالعه‌ای که حدود یک الی دو سال قبل در یکی از کشور‌های خارجی انجام شد، نشان داد که افراد وقتی وارد رستوران می‌شوند علیرغم اینکه اعضای خانواده در کنار آن‌ها هستند، اما تقریبا هر ۸ دقیقه گوشی تلفن همراه خود را چک می‌کنند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور، مشکلات عاطفی، مشکلات اجتماعی، مشکلات خانوادگی و والدینی و خشونت را از جمله مشکلات ناشی از درگیری بالای افراد با فضای مجازی دانست و درباره روند شیوع اختلالات روانی در افراد بالای ۱۵ سال کشور، ادامه داد: طبق آخرین پژوهش‌ها که در سال ۹۹ پیرامون روند شیوع اختلالات روانی در افراد بالای ۱۵ سال توسط دکتر نوربالا و همکاران انجام شد، ۲۹.۷ درصد جمعیت مورد مطالعه در این پژوهش در سطح کشور درگیر مسائل روانشناختی بوده‌اند که اگر این آمار را با آمار جهانی مقایسه کنیم، به نظر می‌رسد مشکلات روانشناختی در مردم ما در قیاس با جهان قدری بالاتر است.

رئیس انجمن روانشناسی اجتماعی ایران، در بخش دیگر سخنان خود با تاکید بر اینکه باید در حوزه سواد سلامت روان اقدام به آموزش‌های لازم کرد، ادامه داد: پیشنهاد می‌شود در این راستا برای ارتقاء دانش و افزایش سواد سلامت روان، مهارت‌های زندگی به کودکان و نوجوانان، آگاه سازی و اطلاع رسانی به همگان و ایجاد مراکز مشاوره حمایتی برای حمایت از آسیب دیدگان روانشناختی و تشکیل گروه‌های حمایتی مد نظر قرار گیرد.

وی در پایان سخنان خود به اهمیت آموزش سواد رسانه به دانش آموزان پرداخت و افزود: در حال حاضر با توجه به شرایطی که پاندمی کووید ۱۹ ایجاد کرده است، داشتن لپ تاپ و گوشی همراه و... برای دانش آموزان مهم و اجتناب ناپذیر است. با این حال باید سعی کنیم کامپیوتر و یا لپ تاپ کودک و نوجوان در معرض دید همه باشد، از نصب فیلتر شکن بر روی آن خودداری کرد و در فضای مجازی گروه‌های خانوادگی تشکیل شود و نهایتا تنظیم هیجان و خودکنترلی را به دانش آموزان آموزش دهیم.