فصل نقل و انتقالات فوتبال ایران در تابستان ۱۴۰۱ بیش از هروقت دیگری شکاف میان فوتبالیست‌ها و جامعه را نشان داد.
فرارو؛ همان روز‌های اول بازار نقل و انتقالات امسال معلوم بود که با فصل عجیبی مواجه هستیم. تیم‌ها بعد از دو فصل فعالیت حداقلی در فوتبال ایران در این فصل با اشتهای زیاد به میدان آمدند و تلاش کردند تا هرچه ستاره در لیگ ایران و لیگ کشور‌های اطراف هست را به کشور بازگردانند.
به گزارش فرارو، خیلی زود هم معلوم شد که این فصل از آن فصل‌های عجیب بریز و بپاش فوتبالی در ایران است. رقم قرارداد یحیی گل‌محمدی که لو رفت کم‌کم اعداد و ارقام دیگر هم از گوشه و کنار رسید. گویا انعقاد قرارداد ۱۵ تا ۲۰ میلیاردی برای یک سال در تیم‌های لیگ برتری ایران این روز‌ها یک امر عادی و روتین است.
حالا بماند که برخی شایعات از قرارداد‌های ۳۰ میلیاردی هم خبر می‌دهند. اما همچنان این سوال برای همه باقی است که اگر قیمت بازیکنان ایرانی در لیگ برتر در این حد است چرا بازی‌های لیگ برتر چنین بی‌کیفیت است. لیگی بدون هیجان با بازی‌های به ندرت جذاب و برگزاری در میانه هفته که معمولا تماشاگری را هم به ورزشگاه نمی‌کشاند مگر چقدر می‌ارزد که چنین پولی بابت آن خرج شود.
موضوع عجیب‌تر، اما در این میان اظهارات فوتبالیست‌های ایرانی است. بعد از رو شدن اعداد و ارقام و مشخص شدن قرارداد‌های نجومی آنها از در دیگری وارد شدند و معتقدند چنین پولی کاملا حق آنهاست.
امید عالیشاه یکی از چهره‌هایی است که به این مسئله واکنش نشان داده و می‌گوید «هیچ می‌دانید معیشت ما در گرو همین چند سال فوتبالی است که بازی می‌کنیم (اگر بدون مصدومیت و محرومیت باشد) و اگر نتوانیم ضروریات اولیه زندگی‌مان را تامین کنیم، کلاه‌مان پس معرکه است؟».
مرتضی پورعلی‌گنجی که از دیگر ستاره‌های گران‌قیمت این فصل لیگ برتر ایران است. او هم بعد از رو شدن اعداد و ارقام قرارداد‌ها در اینستاگرام و با غلط املایی نوشت: «ورزشکار جماعت هرچی بگیره نوشه جونش»!
علیرضا بیرانوند از دیگر ستاره‌های گران‌قیمت لیگ برتر هم می‌گوید «سازمان لیگ از خدایش است که قرارداد‌ها بالا باشند، چون درصدی را می‌گیرد. هر پولی می‌گیریم نزدیک ۴۰ درصدش را مالیات می‌دهیم. هر ورزشکاری هر چقدر پول بگیرد نوش جانش! من مخالف سقف قرارداد هستم.»
حرف‌های ستاره‌های لیگ برتری و ملی‌پوش ایرانی در خصوص دریافتی‌های‌شان در حالی است که ایران در یکی از سخت‌ترین شرایط اقتصادی چند سال اخیرش به سر می‌برد و بخش بزرگی از مردم درگیر مشکلات معیشتی هستند.
انتظاری که عموم مردم از ستاره‌های فوتبالی دارند این است که در مواقع سختی و مشقت با آنها همدردی کنند. نه اینکه وقتی بخش بزرگی از هواداران باشگاهی، چون پرسپولیس درگیر مسائل معیشتی هستند و یا نمی‌توانند از پس اجاره خانه‌شان برآیند فوتبالیست‌ها از کم شدن یکی دو میلیارد از ۲۰ میلیارد شان گلایه کنند.
شکاف طبقاتی در جامعه ایرانی در چند سال اخیر به شدت گسترده شده و یکی از نماد‌های آن هم همین اوضاع فوتبال است. هوادارانی که مجبورند از برای گذران زندگی از بخش مهمی از هزینه‌های زندگی‌شان بزنند و ستاره‌هایی که برای تبدیل قرارداد‌های بیست میلیاردی‌شان به هشت میلیارد سقف قرارداد سازمان لیگ ابراز نگرانی می‌کنند.
