(ویدئو) جنگ اوکراین درخشش «شهر الماس» را از بین می‌برد

حدود دو میلیون صیقل دهنده الماس در سورات هند در خطر از دست دادن معیشت خود به دلیل تهاجم روسیه به اوکراین هستند.

به گزارش فرارو، حدود ۹۰ درصد از الماس‌های جهان در ایالت غربی گجرات تراشیده می‌شوند، جایی که شهر بندری سورات با نام مستعار "شهر الماس" شناخته می‌شود.

روسیه بزرگترین تامین کننده سنگ‌های قیمتی تراش نخورده هند است، اما عرضه و تقاضا در بحبوحه تحریم‌های غرب علیه مسکو، متحد استراتژیک دهلی نو، کاهش یافته است.

یوگش زانزامرا تخت خود را روی کف کارخانه‌ای که در آن کار و زندگی می‌کند، می‌گذارد، یکی از حدود دو میلیون هندی که در صنعتی که به شدت از جنگ اوکراین ضربه خورده است، الماس را صیقل می‌دهد.

بوی تند از تنها توالت ۳۵ تا ۴۰ نفری، کارگران را در معرض خطر بیماری ریوی، بدتر شدن بینایی و سایر بیماری‌ها قرار می‌دهد.

اما زانزامرا و دیگرانی مانند او نگرانی‌های دیگری دارند: جنگ در اروپا و تحریم‌های ناشی از آن بر روسیه، بزرگترین تامین‌کننده سنگ‌های قیمتی هند و متحد استراتژیک دیرینه.

زانزامرا، ۴۴ ساله، در این کارگاه، به خبرگزاری فرانسه گفت: الماس کافی وجود ندارد. به همین دلیل، کار کافی وجود ندارد. جنگ باید پایان یابد. معیشت همه به پایان جنگ بستگی دارد.

او می‌گوید که بسته دستمزد ماهیانه او ۲۰۰۰۰ روپیه (۲۶۰ دلار) در حال حاضر ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش یافته است.

اما او یکی از افراد خوش شانس است، اتحادیه کارگری محلی تخمین می‌زند که بین ۳۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ کارگر الماس در سورات شغل خود را از دست داده اند.

سورات که در ابتدا به عنوان یک شهر بندری در دهانه رودخانه تاپی تأسیس شد، در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۷۰ به عنوان شهر الماس هند شهرت یافت.

اکنون حدود ۹۰ درصد از الماس‌های جهان در این شهر صنعتی شلوغ و سایر نقاط ایالت غربی گجرات تراش و صیقل داده می‌شود.

تاجران در بازار شلوغ ماهیدارپورا سورات، هر روز الماس‌هایی به ارزش میلیون‌ها دلار را در خیابان‌ها معامله می‌کنند و جواهرات گرانبها را در بسته‌بندی‌های کاغذی حمل می‌کنند.

چیراگ پاتل، مدیر عامل Chirag Gems گفت: اگر الماسی از سورات عبور نکند، الماس نیست!

غول‌های معدنی روسی مانند آلروسا به طور سنتی بیش از یک سوم از الماس خام هند را به خود اختصاص می‌دادند، اما به دلیل تحریم‌های غرب عرضه متوقف شده است.

برای Chirag Gems، روسیه از اهمیت بیشتری برخوردار بود، زیرا نیمی از ۹۰۰ سنگ الماس را که شرکت او به جواهرات خیره کننده تبدیل می‌کند و از ۱۵۰ دلار تا ۱۵۰۰۰۰ دلار به فروش می‌رسد، تشکیل می‌دهد.

کارخانه او با استفاده از دستگاه‌های اسکن و برش لیزری پیشرفته، بهتر از سایر کارخانه‌ها است، با سیستم‌های تهویه مطبوع که کارگران را از استنشاق گرد و غبار خطرناک محافظت می‌کند.

اما عرضه در ماه‌های پس از تحریم‌های غرب که روسیه را از شبکه پرداخت‌های بین‌المللی سوئیفت در ماه مارس قطع کرد، به یک دهم کاهش یافته است.

پاتل ۳۲ ساله به خبرگزاری فرانسه گفت: ما از روسیه کالا دریافت نمی‌کنیم، زیرا سیستم پرداخت به دلیل جنگ گیر کرده است.

او می‌گوید که فصل عروسی ژوئن تا سپتامبر در ایالات متحده یک دوره بسیار مهم برای صادرکنندگان الماس است.

آمار‌ها نشان می‌دهد که ایالات متحده بیش از ۴۰ درصد از صادرات ۲۴ میلیارد دلاری الماس تراش خورده و صیقلی هند را در سال مالی منتهی به مارس به خود اختصاص داده است.

اما در کنار عرضه، تاجران می‌گویند که تقاضا از سوی ایالات متحده و اروپا نیز در ماه‌های اخیر کاهش یافته است، زیرا شرکت‌هایی تیفانی و کوپارد، شوپارد و پاندورا از خرید الماس‌های تولید شده از روسیه خودداری می‌کنند.

کارگرانی مانند دیپاک پراجاپاتی از عواقب آن متحمل ضرر شده اند. در ماه مه او شغلش را از دست داد که با پرداخت ۳۲۰ دلار در ماه برای حمایت از خانواده ۶ نفره خود هزینه می‌کرد.

این مرد ۳۷ ساله به خبرگزاری فرانسه گفت: با شرکت تماس گرفتم تا بپرسم چه زمانی می‌توانم کارم را از سر بگیرم، اما آن‌ها گفتند که کاری برای من ندارند و به من گفتند که در خانه بمانم.

وی می‌گوید که ۶۰ درصد مشاغل در سورات بر روی الماس است. الماس بزرگترین صنعت در سورات است. من کار دیگری جز الماس نمی‌شناسم.

پراجاپاتی گفت: ما به مدت ۶ تا ۸ ماه هیچ حقوقی دریافت نکردیم. برای زنده ماندن مجبور شدیم از همه طرف پول قرض کنیم و هنوز هم در حال بازپرداخت آن وام‌ها هستیم.

اتحادیه کارگران الماس گجرات از وزیر ارشد گجرات درخواست بسته کمکی ۱۰ میلیارد روپیه‌ای (۱۲۸ میلیون دلاری) برای کارگرانی که شغل خود را از دست داده اند، کرده است.

بهوش تانک، نایب رئیس اتحادیه گفت: ما به او گفتیم که اگر وضعیت در روز‌های آینده بهبود نیابد، کارگران ما مجبور به خودکشی خواهند شد.

وی می‌گوید: ما فقط می‌توانیم به خدا دعا کنیم که جنگ تمام شود. اگر جنگ تمام نشود، نمی‌دانیم اوضاع چقدر بد خواهد شد.