از روزی که نرخ اجارهها فضایی شده موجی راه افتاده که خیلیها صاحبخانهها را متهم و بی انصاف قلمداد میکنند. اما همه انگشتان دست که مانند هم نیستند. واکنش کاربران شبکههای اجتماعی که در واقع نوعی نظرسنجی مردمی است در پاسخ به این پرسش ساده «چه کسی صاحبخانههای منصف دارد؟» را بخوانید تا عجیبترین و با انصافترین صاحبخانهها را بشناسید.
به گزارش همشهری، این روزها باریکترین گردن دنیا و کوتاهترین دیوار دنیا، از آن مستأجران است. رهن و اجارههای نجومی باعث شده دولت و مجلس هم آستین بالا بزنند. بحث مصوبهای داغ است که صاحبخانهها نتوانند بیشتر از ۲۵ درصد اجارهها را افزایش دهند. انگشت اتهام تورم اجاره بها به سمت مالکان است.
خیلیها این روزها آنها را متهم میکنند و بی انصاف میدانند.
اما همه انگشتان دست مانند هم نیستند. در توییتر تعدادی از کاربران به این پرسش ساده که «چه کسی صاحبخانههای منصف دارد؟» پاسخهای جالبی دادهاند که با خواندن آنها میتوانید با بهترین صاحبخانههای دنیا آشنا شوید.
محمدعلی صادقی یکی از کاربران در مورد صاحب مغازهاش نوشته: «صاحب مغازه ما دو ماه به خاطر شیوع کرونا اجاره نگرفت. امسال هم کرایهها رو افزایش نداد، چون اوضاع بازار خرابه. گمنام میذارم بمونه. چون واقعا اهل ریا نیست این آدم. خیلی ناراحت میشه کسی بخواد اسمشو برای کار خیری که کرده سر زبونها بندازه. منم همیشه برا امواتشون کار خیر انجام میدم. درود به شرف این مرد.»
نظر امیر در مورد صاحبخانه اش اینگونه است: «صاحبخونه من با شرفترین انسانه. نه تنها باشرفترین صاحبخانه که باشرفترین دکتر دنیاست. حیف که اجازه ندارم اسمشو بیارم. فقط بگم که تو ۱۲سال دو بار افزایش اجاره داشتم!»
آرزو هم یک مستاجر است. او نیز صاحبخانه اش را یک انسان منصف میداند: «صاحبخونه من دوست خانوادگیمونه. انسان شریفی که بدون دستورالعمل و اجبار چند روز پیش ۲۵ درصد اجاره رو زیاد کرد.»
سید علیرضا حسینی نوشته: «صاحب خونه ما۱۵درصد اضافه کرده! پارسال هم اضافه نکرده بود، الان تقریبا نصف عرف محله اجاره میدیم. دمش گرم واقعا.»
بابک مجیدی از اسکان مجانی در یک خانه میگوید: «خانم اصلاحی صاحب خونه ماست. قرار شده دو ماه اضافه بمونیم و هیچی پول اجاره پرداخت نکنیم. خدا خیرش بده.»
کاربر دیگری نوشته: «تو این دو سال پول رهن رو یک ریال هم اضافه نکرد. حتی برای اجاره خونه مبلغ ۲۵۰ هزارتومن میگرفت که گفت نداشتی بدی هم فدای سرت. با خیال راحت زندگی کن.»
علی جعفریان در مورد صاحبخانه اش آقای عقابی میگوید: «صاحبخونه ما هر سال میگه هر چقدر صلاح دونستی بگذار روش. نداشتی هم فدای سرت. الان حدود ۱۰ ساله که مستاجرشیم.»
کاربری با عنوان آقای شهروندی هم از ثابت ماندن رهن خانه به مدت ۱۰ سال خبر میدهد: «۱۰ ساله با پول پیش دو تومنی مستاجرم.»
خانم مرسده در مورد آقای جعفری نوشته: «۶ سال پول پیش همونه اجاره هم نسبت به شهر و منطقه نصف پرداخت میکنم!»
الی مستأجری است که در تهران با پایینترین نرخ رهن و اجاره زندگی میکنند: «اینقدر کم اجاره و پول پیش میگیره که خجالت میکشم و گاهی خودم یه مبلغی رو اضافه میکنم! یه خونه ۱۰۰ متری توی یه جای متوسط در تهران پول پیش ۲۰ میلیون و اجاره زیر ۵ تومان!»
آقای حسن میرخانی: «پنج ساله مستأجر شم هر سال گفته هر چی خودت گفتی همون رو بده. درود به شرفش. البته منم نامردی نکردم سو استفاده کنم، تا حالا هم قرارداد نداشتیم.»
کاربری که صاحبخانه اش را آقا نعمت عزیز معرفی میکند نوشته: «آقا نعمت عزیز صاحبخونه ما هستند. ایشون انصاف رو از حد گذروندن و حق پدری به گردنم دارن. خیلی محتاج دعا هستند. براش دعا کنید.»
سید مصطفی موسوی نژاد، که خودش را یک صاحبخانه منصف میداند نوشته است: «ما امسال میتونستیم طبق همون نظر دولت اجاره خونه رو ۲۵ درصد اضافه کنیم، یا با این منطق بگیم آقا تورم رسمی کشور ۳۸درصد شده، پس ما هم ۳۸درصد زیاد کنیم و یا اصلا مثل بقیه حداقل ۵۰درصد اضافه میکردیم. اما وجدانمون قبول نکرد ۱۹درصد اضافه کردیم.»
مالک دیگری هم نوشته: «۵ ساله پدرم اجاره خونه اش رو اضافه نکرده نه رهن و نه اجاره، امسال مستاجر خودش یه چیزی گذاشته روی اجاره اش.»
امید شکوفا به عنوان یک صاحبخانه دیگر نوشته است: «ده سال است که هر سال حداکثر ۱۵ تا ۲۰ درصد اضافه کردیم. الان اجارهای که میگیریم در حد نصف عرف منطقه است. رابطه بسیار خوب و صمیمانهای با مستاجر ده سالهمان داریم. مثل فامیل نزدیک! آنها هم بسیار مراقب خانه و امکانات آن هستند.»
یک کاربر دیگر که پدرش صاحبخانه است نوشته: «بابام سر سال گفت جهنم ک بقیه چجوری خونه اجاره میگیرن. من اونقدر اجاره میگیرم که طرف برای جور کردنش فشار بهش نیاد که تهش بگه واسه هر قرونش بگه خرج دوا و دکترت بشه.۱۵۰تومن (حدود ده درصد) زیاد کرد، مستاجرمون تا همین الانم هی میگه خدا ازت راضی باشه. بابام معتقده خدا از یک جای دیگه میرسونه.»
اینگونه واکنشهای مردمی برای عدهای از این منظر جالب به نظر میرسد که آدمهای خاص را معرفی میکند و شاید برای برخی شگفت انگیز و یا باورنکردنی باشد. اما سوای همه اینها آن جنبه انسانی ماجرا، دلگرم کننده است و نشان میدهد که هنوز برای برخی همه چیز پول نیست و خیر و خیرخواهی در لابه لای شلوغیها دنیا وجود دارد و مزه شیرین آن از میان نرفته است.