با چهره جدید من روبرو می‌شوید

مهتاب کرامتی بازیگر نقش آسیه در فیلم سینمایی "نسیان" به کارگردانی احمدرضا معتمدی، معتقد است این شخصیت نماینده باور و اعتقاد است و با این باور در برابر عقل و منطق جمعی می‌ایستد. 

مهتاب کرامتی سفیر حسن نیت یونسیف در ایران و بازیگر فیلمهای "تردید"، "بیست"، "آدم" و... این روزها مشغول بازی در فیلم سینمایی"نسیان" به کارگردانی احمدرضا معتمدی است.

وی در این گفتگو درباره حضور خود در این فیلم و فیلمهای "شبانه روز"، "آدمکش" و "چیزهایی هست که نمی‌دانی" که در نوبت اکران است و همچنین درباره مراسم جشن کودک که سالانه توسط یونیسف برگزار می‌شود، صحبت کرده است. 

شما در "نسیان" نقش اصلی زن این فیلم (آسیه) را بازی می‌کنید. درباره این شخصیت توضیح می‌دهید؟ 
من در این فیلم نقش آسیه زنی تنها و کاملا جدا از جامعه را بازی می‌کنم که هیچ کس او را باور ندارد و درک نمی‌کند. او با وجود شرایطی که دارد از جامعه طرد شده است. آسیه در انزوا و در یک آسایشگاه روانی زندگی می‌کند. به طوری که حتی دختر، برادر و نزدیکانش او را باور ندارند. به نوعی آسیه نماینده باور و اعتقاد است. او در برابر عقل و منطق جمعی می‌ایستد و باور وی همه را به زانو در آورده است.

نزدیکان آسیه باور دارند که همسر وی در یک تصادف فوت کرده ولی وی اینگونه فکر نمی‌کند. این شخصیت زنی محکم با باورها و اعتقادات قلبی خاص خود است. ولی هیچ کس به باور وی اعتقاد ندارد. او در برابر تمام اتفاقات محکم ایستاده است. 

این اولین همکاری شما با احمدرضا معتمدی است که پیش از این فیلمهای"دیوانه از قفس پرید"، "قاعده بازی" و ... را ساخته است. به نظر می‌رسد این فیلم با دیگر آثار وی متفاوت است؟ 
اگر به کارنامه فیلمسازی معتمدی دقت کنیم، متوجه می‌شویم که تمام آثار وی با دیگری متفاوت است. 

فیلمنامه "نسیان" بستر مناسبی دارد که کارگردان بتواند از طریق آن باور، اعتقاد و فلسفه ذهنی خود را به تصویر بکشد تا از این طریق مخاطب با آن ارتباط برقرار کند. فیلمنامه "نسیان" را معتمدی نوشته است. دیالوگهای تمام شخصیت‌های "نسیان" مانند زندگی و بدون هر نوع پرگویی است. 

در فیلم "آدمکش" شخصیت رویا مشکل روانی دارد، اما در"نسیان" دیگران فکر می‌کنند آسیه مشکل روانی دارد و به همین دلیل در آسایشگاه بستری می‌شود. 

شما پیش از این در فیلم "آدمکش" به کارگردانی رضا کریمی هم نقش یک زن روان پریش را بازی کردید، فکر نمی‌کنید آسیه شباهت‌هایی به نقش رویا در "آدمکش" دارد. 
به عقیده من این دو نقش هیچ شباهتی به یکدیگر ندارند. در فیلم "آدمکش" شخصیت رویا مشکل روانی دارد و به این دلیل روان پریش به نظر می‌رسد. اما در"نسیان" دیگران فکر می‌کنند آسیه مشکل روانی دارد و به همین دلیل در آسایشگاه بستری می‌شود. در صورتی که "آسیه" چنین شخصیتی ندارد و فقط باور اعتقادی محکمی در نپذیرفتن مرگ همسر خود دارد. در این فیلم بیشتر به زندگی روزمره نزدیک هستیم. 

به نظر می‌رسد نوع گریم شما در "نسیان" با "بیست" ساخته عبدالرضا کاهانی شباهت دارد.
آسیه در این فیلم متعلق به طبقه متوسط و شهرستانی است. او فردی محتاج و نیازمند نیست و این موضوع در فیلم کاملا نمود دارد. در "بیست" برخی‌ها معتقد بودند در بخش‌هایی از فیلم به دلیل گریم حتی متوجه نشدند من بازیگر این نقش هستم. اما در "نسیان" شما با چهره جدیدی از من روبرو می‌شوید.

همکاری شما با معتمدی چگونه است؟ 
این اولین تجربه من با معتمدی است ولی پیش از این با سعید سعدی در فیلم "تردید" همکاری داشتم. این تهیه‌کننده سینما همیشه آثار ارزشی و فرهنگی تولید می‌کند و این موضوع برای من اهمیت زیادی دارد. با آثار معتمدی پیش از این همکاری، آشنایی داشتم. به سبک و نگاه این فیلمساز علاقمندم. به همین دلیل با اطمینان کامل این نقش را پذیرفتم. تا کنون از نتیجه راضی هستم و تلاش می‌کنم که نقش آسیه را برای مخاطب باور پذیر کنم. 

سه فیلم هم در نوبت اکران دارید. 
بله، من طی دو سال گذشته در فیلمهای سینمایی "شبانه روز"، آدمکش" و"چیزهایی هست که نمی‌دانی" حضور داشتم. اما متاسفانه با توجه به شرایطی که هم اکنون درباره وضعیت اکران فیلمها در سینمای ایران وجود دارد که بسیار هم پیچیده است، هنوز این آثار امکان نمایش پیدا نکرده‌اند. 

شنیده می‌شود این سه فیلم نیمه دوم سال اکران شوند. درباره نقشهای خود در این آثار کمی توضیح می‌دهید؟

از اینکه فیلم "چیزهایی هست که نمی‌دانی" ساخته فردین صاحب الزمانی در جشنواره کارلووی واری تقدیر شد، بسیار خوشحالم و به این کارگردان جوان سینما تبریک می‌گویم. این فیلم تجربه تازه و متفاوتی در سینمای ایران محسوب می‌شود. نقشم را در این کار دوست دارم و معتقدم صاحب الزمانی قصه روزمرگی آدمها را به شکل رئال به تصویر کشیده و اثر موفقی است.

قبل از فیلم "شبانه روز" با امید بنکدار و کیوان علیمحمدی همکاری داشتم و به سبک سینمایی این دو کارگردان علاقمندم. داستان، ساختار و نوع فیلمبرداری کار برای مخاطب جذاب است و فکر می‌کنم در اکران ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کند. عمدتا آثار این دو فیلمساز با محور زنان ساخته می‌شود و این موضوع بر جذابیت اثر می‌افزاید. 

و درباره "آدمکش"؟ 
ساخت آثاری در ژانر روانشناختی در سینمای ایران محدود است و "آدمکش" می‌تواند نمونه خوبی در این ژانر باشد. این کار فیلمنامه خوبی دارد. هنوز فیلم را ندیده‌ام، اما شنیده‌ام نتیجه راضی‌کننده است. امیدوارم فیلم به زودی اکران شود. در "آدمکش" تلاش کردم نقش متفاوتی از یک زن روان پریش ارائه کنم.

شما چند سالی است به عنوان سفیر حسن نیت یونیسف در ایران فعالیت می‌کنید. در آستانه 16 مهرماه روز جهانی کودک هستیم، در این ارتباط برنامه خاصی دارید؟ 
امسال نیز یونیسف به مناسبت روز جهانی کودک با کمک شهرداری، سازمان بهزیستی و وزارت بهداشت مراسمی ویژه را روز 15 مهرماه برگزار می‌کند. هم اکنون در حال فراهم کردن مقدمات اولیه کار هستیم و در آینده نزدیک اطلاعات بیشتری درباره این مراسم اعلام می‌کنیم. امیدوارم بتوانیم این مراسم را پربارتر از هر سال برگزار کنیم.