فرارو- این فیلم یک حماسۀ ضد جنگ واقعا خوش‌ساخت و درجه یک است؛ اثری ناب و پرانرژی و لذتبخش از آرتور هاراری، نویسنده و کارگردان فرانسوی. سبک کلاسیک و حال و هوای قدیمی فیلم طوری است که تصور می‌کنید یکی از کار‌های دیوید لین یا استیون اسپیلبرگ را دارید تماشا می‌کنید. داستان فیلم از زندگی واقعی یک افسر امنیتی ژاپنی به اسم هیرو اونودا الهام گرفته است.
به گزارش فرارو؛ اونودا به عنوان یک کماندو آموزش دیده بود و در طی جنگ جهانی دوم ماموریت داشت که جزیرۀ لوبانگ در فیلیپین را حفظ کند و مانع از ورود دشمن به آنجا شود. به اونودا گفته شده بود که هرگز نباید تسلیم شود. اما او خیلی بیشتر از آنکه هرکسی ممکن بود فکرش را بکند به این دستور وفادار ماند. وقتی جنگ در سال ۱۹۴۵ با شکست ژاپن به پایان رسید، اونودا نتوانست این را باور کند و حاضر به تسلیم نشد. اعضای یگان او یکی یکی تسلیم شدند یا مردند، اما اونودا تا حدود سی سال بعد یعنی سال ۱۹۷۴ همچنان در جنگل‌های فیلیپین به عنوان یک جنگجوی تنها زندگی کرد.
فیلم «اونودا؛ ده هزار شب در جنگل» داستان نبرد طولانی و تسلیم‌ناپذیر اونودا را به تصویر کشیده و تلاش کرده تا اعماق عجیب و غریب ذهن و قلب او را به ما نشان بدهد. اونودا یک جور‌هایی مثل یک رابینسون کروزوی نظامی است؛ آدمی پرشور و حرارت که داستان زندگیش می‌تواند نماد و تصویری از پوچی و بیهودگی ذاتی جنگ باشد.
در سال‌های اول، اونودا و افرادش با اشتیاق و لذت در اطراف جزیره پرسه می‌زنند، انگار که کاشفان یک سرزمین جدید باشند یا بچه‌مدرسه‌ای‌هایی که برای ماجراجویی به جنگل رفته‌اند. آن‌ها نقشه‌ای از جزیره تهیه می‌کنند و کوه‌ها و رود‌های آن را نامگذاری می‌کنند. تصور حضور احتمالی دشمن هم باعث می‌شود که آن‌ها نظم و انسجام و هوشیاری خودشان را دائما حفظ کنند.
در جایی از فیلم، اونودا برای افرادش دربارۀ احساس اولین شلیکی که منجر به مرگ دشمن می‌شود حرف می‌زند و این احساسی است که خود او بعد از پایان جنگ تجربه می‌کند؛ پایانی که او به هیچ وجه آن را باور ندارد. او بدون هیچ تردید و تاملی جنازۀ کشاورزان فیلیپینی را می‌سوزاند و به آن‌ها شلیک می‌کند، چون این چیزی است که جنگ در ذهن او درست و موجه جلوه داده است.
اونودا دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی را به تنهایی در جزیره می‌گذراند. مسئولان حتی خانوادۀ او را به آنجا می‌فرستند تا با بلندگوی دستی او را قانع کنند که جنگ پایان یافته، اما او فکر می‌کند که این یک حقه است. آن‌ها روزنامه‌ها و مجلاتی به آنجا می‌فرستند تا او ببیند و باور کند. اما همۀ این‌ها از نظر اونودا اخبار جعلی است. با اینحال او اصلا اهل ادا و ژست نیست و وفاداریش کاملا صادقانه و عمیق است. در عمق وجود او یک جور معصومیت و سادگی کودکانه هست که فیلم توانسته است آن را به نحو تاثیرگذاری برای ما به تصویر بکشد.
- کارگردان: آرتور هاراری (Arthur Harari)
- فیلمنامه‌نویس: برنارد سندرون (Bernard Cendron)، آرتور هاراری
- بازیگران: یویا اندو (Yuya Endo)، کانجی تسودا (Kanji Tsuda) و دیگران
- امتیاز: ۷.۳/۱۰
