پژوهش جدید: ویروس «بیماری بوسه» عامل اصلی «ام اس» است

پژوهشگران دانشگاه هاروارد آمریکا می‌گویند تولید واکسن یا درمان بیماری اپشتین-بار «در نهایت می‌تواند از بیماری ام‌اس پیشگیری کرده یا آن را درمان کند.»

به گزارش خبرگزاری فرانسه، بنا بر مقاله جدید پژوهشگران دانشگاه هاروارد، مولتیپل اسکلروزیس با نام اختصاری «ام اس» - یک بیماری التهابی تخریب کننده سلول‌های عصبی که هیچ درمانی ندارد و حدود ۲.۸ میلیون نفر در جهان را تحت تاثیر قرار داده است - عمدتاً ناشی از یک بیماری عفونی است که توسط ویروس اپشتین -بار ایجاد می‌شود.

به نظر می‌رسد یافته‌های آن‌ها که این هفته در مجله «ساینس» Science منتشر شد، یک فرضیه طولانی مدت را که اثبات آن دشوار بوده به نتیجه رسانده است.

نتایج این مطالعه مورد استقبال کارشناسانی که در این پژوهش دست نداشته‌اند قرار گرفته است و می‌گویند اکنون باید به پیشگیری و درمان توجه شود.

آلبرتو آسکریو، استاد اپیدمیولوژی و تغذیه در دانشکده بهداشت عمومی «تی. اچ. چن» در دانشگاه هاروارد و نویسنده ارشد این تحقیق در بیانیه‌ای گفت: «این اولین مطالعه‌ای است که شواهد قانع کننده از ریشه‌ها را ارائه می‌دهد.»

وی افزود: «این یک گام بزرگ است، زیرا نشان می‌دهد اکثر موارد ام اس با متوقف کردن عفونت ناشی از ویروس اپشتین-بار قابل پیشگیری است، و هدف قراردادن ویروس اپشتین بار می‌تواند منجر به کشف درمانی برای بیماری ام‌اس شود.»

ویروس اپشتین-بار یک نوع ویروس هرپیز است که می‌تواند منجر به بیماری مونونوکلئوز عفونی یا به اصطلاح «بیماری بوسه» شود. این ویروس که در بیشتر موارد توسط بزاق دهان و از طریق بوسیدن، عطسه، سرفه و یا اشیایی مثل قاشق یا لیوان منتقل می‌شود، تمام عمر در بدن میزبان باقی می‌ماند.

پژوهشگران در این مطالعه دریافتند که خطر ابتلا به ام اس پس از عفونت با ویروس اپشتین-بار، ۳۲ برابر افزایش می‌یابد، در حالی که عفونت با ویروس‌های دیگر چنین افزایشی را نشان نمی‌دهند.

پروفسور آسکریو، نویسنده این مطالعه، نتیجه گیری کرده است که «در حال حاضر هیچ راه مؤثر برای پیشگیری یا درمان ویروس اپشتین-بار وجود ندارد، اما واکسن ویروس اپشتین-بار یا هدف قرار دادن آن با دارو‌های ضدویروسی مختص اپشتین-بار، می‌تواند در نهایت از ام اس پیگیری کرده یا آن را درمان کند.»

ام اس یک بیماری التهابی مزمن است که غلاف‌های میلین محافظ نورون‌های مغز و نخاع را از بین می‌برد و باعث ایجاد مشکلاتی در بینایی، تعادل، و تحرک می‌شود.