دلایل مختلفی برای پلمپ تالار تئاتری مولوی ازسوی افراد مختلف ذیربط اعلام شد، اما فارغ از اینکه این بهانه چیست، پلمپ یک تالار تئاتری، فینفسه خطرناک محسوب میشود.
صبح امروز(1 تيرماه) خبر پلمپ شدن تالار مولوی روی سایتهای خبری قرار گرفت و پیرامون این قضیه افراد مختلفی به اظهارنظر پرداختند.
گفته میشود وقوع این اتفاق براساس دلایل مختلفی از«بدحجابی افراد آمد و شد کننده در تالار مولوی» تا یک «مساله داخلی در دانشگاه تهران» بوده است.
تالار مولوی یکی از تالارهای تئاتری تهران است که تحت نظر جهاد دانشگاهی قرار دارد. حمیدرضا فرهمند(رییس جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران) پلمپ تالار مولوی را یک مساله داخلی عنوان کرد و گفت: این موضوع به تئاتری بودن تالار مولوی ارتباطی ندارد و همچنان که ممکن بود یک ساختمان وابسته دیگر در دانشگاه، پلمپ میشد، تالار مولوی هم پلمپ شده است.
وی از برگزاری نشستی با حضور مدیران دانشگاه در ساعاتی قبل خبر داد و اینکه این تالار رفع پلمپ شده است.
فرهمند، بیان دلیل پلمپ و رفع پلمپ تالار را غیرضروری دانست و اظهار کرد: خدا را شکر که این مشکل حل شده است؛ شما نگران نباشید و فکر نکنید که برای تئاتر اتفاقی افتاده است.
در تماس با اداره کل انتظامات دانشگاه تهران نیز اعلام شد که مصطفی خسروی(سرپرست این اداره) در سفر حج به سر میبرد و معاون وی نیز نخواست درمورد این اتفاق سخني بگوید.
همچنین دکتر ضیایی(مدیر روابط عمومی دانشگاه تهران) از پلمپ شدن تالار مولوی اظهار بیاطلاعی کرد و با بیان اینکه "ما هنوز از چیزی خبر نداریم " از اظهارنظر در این مورد خودداری کرد.
اما معاونت فرهنگی جهاد اعلام کرد؛ در نشستی که ساعاتی قبل برگزار شده، تصمیم بر رفع پلمپ تالار گرفته شد.
همچنین گفته شد که "این اتفاق یک مساله داخلی درمیان مدیران دانشگاه تهران بوده است" ولی به این سوال که حاضران در این نشست چه کسانی بودند، پاسخ نگفت.
اینها صحبتهایی بود که مسوولان دانشگاهی نسبت به پلمپ تالار مولوی اظهار کردند، اما پیش از این نیز یک منبع مطلع که در حوزه تئاتر فعاليت دارد و خواست كه نامش فاش نشود، دلیل این اتفاق را بیحجابی افراد و گروههای تئاتری و تماشاگران اعلام کرد.
مهدی مکاری(مدیر تالار مولوی) نیز با بیان اینکه ساعت دو بعداز نیمه شب خبر پلمپ تالار را شنیده است، بیان کرد: من؛ خبر پلمپ تالار را به مسوولان فرهنگی جهاد دانشگاهی ابلاغ کردم اما بهدلیل اینکه این اتفاق یک مساله داخلی عنوان شده است، در نشستی که برای رفع پلمپ تالار برگزار شده، حضور نداشتم.
وی، ارتباط این مساله را با گروههای فعالیتکننده تئاتری یا افرادی که در این تالار رفت و آمد دارند، رد کرد و گفت: این تالار در مجموعههای دانشگاه تهران قرار دارد و درصورتیکه بحث بیحجابی مطرح باشد، انتظامات نتوانسته خوب عمل کند.
مکاری با بیان اینکه اکثر کسانیکه در این تالار رفت و آمد دارند، دانشجویان و گروههای دانشجویی هستند، از رایزنیهای بیشتر خود با مدیران دانشگاهی برای توجیه و اقناع آنها خبر داد.
وی، نسبت به این اتفاق که یک تالار، شب پلمپ شود و ظهر فردا رفع پلمپ شود، اظهار ناخرسندی کرد و در پاسخ به این سوال که آیا برای پلمپ تالار مولوی، مجوزی به وی نشان داده است، جواب منفی داد و افزود: در تماسهایی که با برخی از مدیران داشتهایم، به ما اعلام کردند که تا عصر این مساله حل خواهد شد و گروههای تئاتری نیز میتوانند اجراهای خود را داشته باشند.
وی با بیان اینکه هنوز هیچ مجوزی برای رفع پلمپ تالار مولوی دریافت نکرده است، در پاسخ به این سوال که "چگونه است که پلمپ شدن تالار احتیاج به مجوز ندارد اما برای رفع آن، وجود مجوز ضروری است؟" گفت: من نیز مانند شما به این امر اعتراض دارم اما کار خاصی در این خصوص نمیتوانم انجام دهم زیرا تالار مولوی یکی از زیرمجموعههای دانشگاه تهران است و مدیران ارشد تصمیم به این کار گرفتهاند.
براساس این گزارش، پلمپ تالار مولوی شامگاه دیروز، 31 خرداد، اتفاق افتاد، صبح امروز(1 تيرماه) اخبار مربوط به آن روی خروجی خبرگزاریها قرار گرفت. حوالی ظهر نشست مدیران برای حل این مساله برگزار شد و بعدازظهر نیز اعلام شد که مشکل پلمپ تالار رفع شده است.
فارغ از اتفاقاتی که در کمتر از یک روز برای این تالار افتاد، این نکته حائز اهمیت است که چرا و با چه بهانهای پلمپ یک تالار تئاتری میتواند محلی از اعراب داشته باشد؟! درصورت وقوع چنین اتفاقاتی چرا مسئولان مختلف برای اتفاقی که افتاده و بدیهی است که دجریان آن نیز قرار دارند، برای آنکه توپ را در زمین دیگری بیاندازند و مساله را از گردن خود بردارند، اظهار بیاطلاعی كرده از پاسخ طفره ميروند؟!
آیا مگر نه این است که آنان، چنین اتفاقی را براساس سیاست و برنامهریزی هدفمند انجام دادهاند؟! چگونه است كه تمایلی برای بیان آنچه در پشت پرده این اتفاق رخ داده؛ درميان آنها وجود ندارند؟
فارغ از بیتفاوتی مسوولان امر به حساسیتهای این اتفاق و فضای عمومی که پیرامون آن درست شده است، این نکته پررنگ میشود که آیا در شرایطی که تئاتر کشور به شدت از مشکل کمبود سالن رنج میبرد، پلمپ یک تالار تئاتری حرفهای با چه توجیهی صورت میگیرد؟
دلیل هرچه باشد، چه رخداد مسائل و درگیریهای درونی یا بیحجابی یا اختلافات مالی، قطعا چاره در پلمپ کردن تالار نیست و نمیتوان با چنین بهانههایی گروههایی را که در این تالار روی صحنه میروند، دچار بلاتکلیفی کرد، جماعت تماشاگران را سرگردان و درنهایت تئاتر کشور را از وجود یک سالن حرفهای محروم کرد.