اعتراف عجیب پله: به زن‌ها وفادار نبودم!

این مستند حاوی تصاویر و مصاحبه‌های آرشیوی با این اسطوره سابق فوتبال برزیل، هم تیمی‌های سابقش و برخی روزنامه‌نگاران است.

این فیلم در برگیرنده زندگی پله از پانزده سالگی و بازی درتیم سانتوس، دعوتش به تیم ملی در شانزده سالگی و دو گلش در فینال مسابقات جام جهانی ۱۹۵۸ در هفده سالگی و نهایتاً کسب دو جام جهانی دیگر تا سی سالگی است.

نکات ویژه‌ای که در این مستند خواهیم دید را شاید بتوان در این پنج مورد خلاصه کرد.

۱- پله اعتراف می‌کند که وفادار ماندن برای او سخت بوده است

پس از جام جهانی ۱۹۵۸، پله که تنها هفده سال سن داشت، تبدیل به یک نماد و اولین فوتبالیست میلیونر شد.

دوران بزرگسالی زودتر از آنچه فکر می‌کرد به سراغش آمد و بر کسی پوشیده نیست که او آنقدر که به باشگاهش سانتوس وفادار بود، به زنانی که در زندگی‌اش بوده‌اند، وفادار نبود.

جایی در فیلم، خبرنگاری در خصوص سختی وفاداری، با توجه به تعدد زنانی که او را احاطه کرده اند، می‌پرسد؟

او اینگونه پاسخ می‌دهد: "صادقانه بگویم، چرا، روابط متعددی داشته‌ام که نتیجه برخی از آن‌ها تولد فرزندانی بوده که من بعد‌ها متوجه شده‌ام. البته همسر اول من به همه روابط من آگاهی داشت و من هیچوقت به کسی دروغ نگفتم. "

پله در سال ۱۹۶۶ و در سن ۲۵ سالگی با همسر اولش، رزماری ازدواج کرد. او دو بار دیگر نیز پس از آن ازدواج کرده است.

۲- پله قصد داشت پس از جام جهانی ۱۹۶۶ دیگر در مسابقات جام جهانی شرکت نکند

برزیل در حالی به‌عنوان تیمی موفق و محبوب راهی مسابقات جام جهانی ۱۹۶۶ شد که قهرمان دوره قبلی مسابقات در شیلی شده بود. اما با این وجود آن‌ها در کمال شگفتی در دور گروهی از مسابقات حذف شدند.

پله می‌گوید: "حذف از مسابقات جام جهانی در انگلستان، غم‌انگیزترین لحظه زندگی‌ام بود. "

او با اینکه تنها ۲۵ سال داشت، تصمیم گرفت دیگر در مسابقات جام جهانی شرکت نکند.

در فیلم او به گزارشگر می‌گوید: "نمی‌خواستم در جام جهانی دیگری شرکت کنم، چون در آن‌ها خوش شانس نبودم. این دومین دوره‌ای بود که پس از تنها دو بازی مصدوم شدم. "

او در یک جام جهانی دیگر (سال ۱۹۷۰ مکزیک) شرکت کرد و با برزیل قهرمان شد. پله تنها بازیکنی است که توانسته سه بار فاتح جام جهانی شود.

۳- پله به دلیل عدم موضع گیری سیاسی مورد انتقاد بوده است

در سال ۱۹۶۴، ارتش برزیل کودتا کرد و نتیجه‌اش حکومتی دیکتاتوری در این کشور بود که تا سال ۱۹۸۵ ادامه داشت.

شکنجه و سرکوب مخالفان در برزیل امری نهادینه شده بود.

در فیلم از پله می‌پرسند که آیا او در آن زمان از آن‌ها آگاه بوده است.

او می‌گوید: "اگر الان بگویم که هرگز خبر نداشته‌ام، دروغ است. مسائل زیادی بود که هرگز نفهمیدیم، اما روایت‌های بسیاری نیز وجود داشت. "

با این حال، فیلم او را به گونه‌ای به تصویر می‌کشد که همیشه موضعی خنثی نسبت به حکومت داشته وهرگز از رژیم دیکتاتوری انتقاد نکرده است.

هم تیمی سابقش، پائولو سزار لیما، معروف به کاجو، هرگز او را نمی‌بخشد: "من عاشق پله هستم، اما این مانع انتقادم از او نمی‌شود. رفتار او مانند سیاه‌پوستی مطیع بود که فقط می‌گفت، بله قربان. در حالیکه تنها یک جمله از او می‌توانست تأثیر بسیاری داشته باشد. "

۴- احتمال دخالت دولت در تیم ملی فوتبال برزیل

این فیلم نشان می‌دهد که چگونه حکومت دیکتاتوری و نظامی برزیل از تیم ملی فوتبال این کشور برای تطهیر اعتبار خود در دهه ۶۰ میلادی استفاده کرده است.

ژوکا کفوری، روزنامه نگار و دوست پله شرح می‌دهد که در جام جهانی ۱۹۷۰، قهرمانی دوباره جهان برای حکومت برزیل و بهبود وجهه بین‌المللی‌اش اهمیت بسیاری داشته است و برای این مهم پله حتماً باید در تیم بازی می‌کرده است.

ژوکا می‌گوید: "فتح جام جهانی تبدیل به یک موضوع دولتی شده بود تا حدی که تمام پرسنل تیم ملی را نظامی‌ها تشکیل داده بودند.

پله تمایلی به صحبت در این باره ندارد، اما پیام‌هایی از سوی حکومت دیکتاتوری برای او فرستاده شده بود با این مضمون که او بهتر است در این مسابقات بازی کند.

ژائو سالدانیا، سرمربی تیم ملی برزیل در آستانه مسابقات به دلیل انتقاد از رئیس جمهور برزیل اخراج شد. او گفته بود: "من وزرای او را انتخاب نمی‌کنم، او هم نمی‌تواند بازیکنان من را انتخاب کند. شاید با این قیاس همدیگر را بهتر متوجه شویم. "

۵- سالدانیا قصد داشته پله را از تیم کنار بگذارد

پیش از مسابقات جام جهانی ۱۹۷۰، نگرانی‌هایی در خصوص افت پله و رابطه نه چندان خوبش با سالدانیا، سرمربی تیم وجود داشت.

پله می‌گوید: "او می‌خواست شخص اول تیم باشد، اما اگر از من می‌پرسید آیا او چیزی در مورد فوتبال می‌دانست، شخصاً می‌گویم، خیر. "

شاید مهم‌ترین برخورد بین آن‌ها زمانی باشد که سالدانیا ادعا کرد تست بینایی پله نشان می‌دهد دیدش کم شده است و به این بهانه قصد داشت او را از تیم کنار بگذارد. در فیلم پله از این حقه کثیف بسیار برافروخته می‌شود.

زمانی که هم تیمی سابق پله، ماریو زاگالو، جانشین سالدانیا شد، شرایط برای پله به کلی تغییر کرد.

در فینال مسابقات که برزیل با نتیجه ۴-۱ مقابل ایتالیا پیروز شد، پله زننده یک گل و پایه‌گذار دو گل دیگر برای تیمش بود.