پایان وحدت اصولگرایان؟

شورای وحدت می‌گوید شورای ائتلاف باید زیرمجموعه ما شود. شورای ائتلاف هم می‌گوید شورای‌وحدتی‌ها همان پدرخوانده‌هایی هستند که ما سال‌هاست می‌گوییم نباید برای بقیه تصمیم بگیرند و زیر بارشان نمی‌رویم. هرکدام دیگری را به وحدت‌شکنی متهم می‌کنند.

به گزارش شرق، مهدی‌ چمران، عضو شورای ائتلاف اصولگرایان، با مثلث‌آنلاین دو روز پیش گفت‌وگو کرده بود. بادامچیان، عضو شورای وحدت اصولگرایان هم دیروز با خبرآنلاین صحبت کرده است. شورای وحدت زیرمجموعه جامعه روحانیت مبارز تشکیل شده‌اند و وزن اصولگرایان سنتی یا همان پدرخوانده‌ها در آن قوی‌تر است.

جامعه روحانیت به سودای روزگار قدرتش در دهه‌های 60 و 70، گفته بود نمی‌خواهیم دیگر دنباله‌رو جریان‌های دیگر شویم و این‌بار خودمان کار را دست می‌گیرم. شورای ائتلاف هم که در سال‌های اخیر البته با نام‌های دیگر سردمدار بحث وحدت و ائتلاف بوده و نامزدهای انتخاباتی، خروجی سازوکار آنها بوده، از جریان‌های متأخرتر اصولگرایی تشکیل شده و لیدر آن به‌نوعی غلامعلی حدادعادل است. آنها هم نمی‌خواهند این قدرت را به‌راحتی از دست بدهند.

از فحوای سخنان هر دو نفر این‌طور به نظر می‌رسد که ائتلاف و وحدتی بین اصولگرایان در کار نیست و برای انتخابات 1400 هر دو این جماعت حداقل یک نامزد خواهند داشت. تازه جدای از اینها احتمالا ده‌ها نامزد ریز و درشت دیگر هم هستند که زیر بار هیچ‌کدام از این دو سازوکار نرفته و نمی‌روند و برای خودشان وزن و جایگاهی بالاتر قائل‌اند! کار در سال 1400 برای شورای نگهبان بسیار سخت‌تر خواهد بود و درصورتی‌که بخواهد به روال سال‌های گذشته عمل کند، احتمالا باید چهره‌های زیادی حتی در بین اصولگرایان را رد صلاحیت کند؛ در غیر این صورت تعداد نامزدهای ریاست‌جمهوری 1400 از انگشتان دو دست فراتر خواهد رفت.

چمران در گفت‌وگویی با سایت «مثلث‌آنلاین» ضمن انتقاد از شورای عالی وحدت گفته بود: «امیدوارم همه هدایت شویم و به مسیر مشترک و واقعی برسیم و برخلاف آنچه برخی دوستان اسم شورای خود را وحدت گذاشته‌اند، وحدت‌شکنی به وجود نیاید. مشخص نیست شورای وحدت برای چه و با چه هدفی تشکیل شده است». بادامچیان هم گفته است: «طبیعی است که شورای ائتلاف باید با شورای وحدت همراه شود؛ چراکه شورای وحدت شامل ۴۰ حزب ارزش‌گراست. در واقع اینکه شورای ائتلاف مبنای شرعی شورای وحدت را در نظر نگیرد، نمی‌تواند به پیشبرد امور کمک کند».

چمران اما به‌نوعی اصالت را به شورای ائتلاف داده و گفته بود: «شورای ائتلاف از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۶ آن موقع در قالب جمنا تا انتخابات مجلس در اسفندماه ۹۸ مسئولیت اجماع‌سازی اصولگرایان را بر عهده داشت و توانست در این مسیر به‌‌شدت موفق عمل کند. همه اینها در حالی رخ داد که ناگهان مشاهده کردیم جامعه روحانیت مبارز اعلام کرد با افراد جدیدی که به جامعه آمده‌اند می‌خواهیم کار انتخاباتی انجام دهیم و بنایشان به‌نوعی حرکت موازی با شورای ائتلاف قرار گرفت. ما گفتیم این کار شما به شورای ائتلاف لطمه می‌زند و دلیلی ندارد راهی را که ما تا میانه آمده‌ایم شما از ابتدا شروع کنید و باعث دوگانگی در جبهه اصولگرایی شوید».

بادامچیان اما گفته است: «امیدواریم شورای ائتلاف هم به جمع شورای وحدت بیاید و همراه شوند. دلیلی هم برای نپیوستن آنها به شورای وحدت وجود ندارد. اگر مبنا شاخص‌هاست، روحانیت در میان آن شاخص‌ها حضور داشته باشد، برای مردم اطمینان بیشتری ایجاد می‌کند. اگر بحث معرفی نامزدهاست، روحانیت فعال‌تر باشد، بهتر است».

چمران اما مدعی شده بود: «سازوکار شورای ائتلاف از پایین به بالاست؛ یعنی شوراهای شهرستان شورای استان را انتخاب می‌کنند، شوراهای استان، شورای مرکزی را انتخاب می‌کنند و شورای مرکزی برای ریاست‌جمهوری تصمیم می‌گیرد؛ اما شورای وحدت این سازوکار را ندارد و مانند گذشته است که عده‌ای بنشینند و برای دیگران تکلیف معلوم کنند... من قضاوتی درباره هدف آقایان از تشکیل شورای وحدت نمی‌کنم، اما هر آن چیزی که ما می‌بینیم، ادامه پدرخواندگی گذشته است. در شورای وحدت قرار بود بیش از ۴۰ حزب حضور داشته باشد، اما پنج حزب را پذیرفتند و به بقیه گفتند خداحافظ».

این در حالی است که نامه معروف نواصولگرایی قالیباف بعد از انتخابات 96 در نقد پدرخواندگی و اختلال در رأس هرم تصمیم‌ساز اصولگرایی، نه لزوما و فقط جامعه روحانیت و اطرافیانش بلکه کل ساختار اصولگرایی از‌جمله و به‌ویژه همین شورای ائتلاف یا جمنای سابق بود؛ چرا‌که خروجی انتخابات 96 که منجر به حذف قالیباف شد، همان‌طور‌ که چمران به آن اشاره کرده، محصول همین شورای ائتلاف فعلی یا جبهه مردمی نیروهای انقلاب زمان بود.