حدادعادل یا جامعه روحانیت؟

اصولگرایان از هم‌اکنون دو دسته شده‌اند؛ شورای وحدت و شورای ائتلاف، جداگانه سعی دارند محوریت وحدت یا ائتلاف را پیش ببرند. این در حالی است که به نظر می‌رسد هر دو گروه از جذب جبهه پایداری ناکام مانده‌اند؛ در این صورت باید گفت حداقل تا انتخابات ۱۴۰۰ و شورا‌های شهر و روستا باید انتظار سه لیست اصولگرایانه را داشته باشیم.

شورای وحدت با محوریت جامعه روحانیت فعال شده و شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب که در وزارت کشور به‌عنوان جبهه ثبت شده‌اند، با مسئولیت غلامعلی حدادعادل فعال است.

شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب همان شورایی است که خروجی‌اش مجلس اصولگرایان فعلی شده؛ خروجی‌ای که مشخص است برخی از اصولگرایان از آن ناراضی هستند و برای همین حاضر نشده‌اند دوباره ذیل آن گرد‌هم آیند.

برخی دیگر نیز آن را سازوکاری موقتی دانسته‌اند که صرفا برای انتخابات مجلس فعال شده بود؛ برای همین اصالت را به شورای وحدت می‌دهند که جامعه روحانیت در َآن نقطه ثقل اصلی است و آن‌طور که سخنگوی این جامعه گفته، می‌خواهد این بار مانع این شود که محوریت آن زیر سؤال رود یا دنباله‌رو جریان‌های دیگر شود.

پرویز سروری، دبیر شورای ائتلاف، روز گذشته در گفتگو با برنا، در پاسخ به این سؤال که اصولگرایان با دو سازوکار شورای وحدت و شورای ائتلاف چگونه می‌خواهند به وحدت برسند و آیا این دو شورا با یکدیگر جلسات مشترکی دارند یا در جلسات یکدیگر شرکت می‌کنند یا خیر، گفته است: ما فرایندی را طی کرده‌ایم و جلسات متعددی را با عزیزانمان داشته‌ایم که ان‌شاءالله این جلسات ادامه پیدا می‌کند. در دوره‌های گذشته هم تا زمان رسیدن به ائتلاف و وحدت نیرو‌های انقلاب، راهی طولانی را طی کردیم. در‌حال حاضر ما به یک جمع‌بندی رسیده‌ایم که هر دو طیف شورای وحدت و شورای ائتلاف، اقدام به ظرفیت‌سازی کرده و ظرفیت‌های خود را سازماندهی کنند و در کنار آن، تلاش برای رسیدن به وحدت نیز ادامه پیدا کند. امیدواریم در آینده مثل دوره قبل بتوانیم به یک وحدت فراگیر دست پیدا کنیم.

سروری در پاسخ به این پرسش که وحدت دقیقه‌نودی تا چه حد به ضرر اصولگرایان است؛ با توجه به اینکه نه در انتخابات مجلس ۹۸ و نه در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۶، به نظر نمی‌رسد این وحدت دقیقه‌نودی موجب اقناع همه نیرو‌های انقلابی شده باشد؟ اظهار کرد: به هر حال، ائتلاف کارکرد ویژه خود را دارد؛ از این‌رو طبیعی است که باید تلاش کند ائتلافی مطلق را شکل دهد و اگر هم نشد، ائتلافی حداکثری را شکل دهد. در نتیجه طبیعی است شکل‌گیری این ائتلاف مطلق به طول بینجامد، اما آن چیزی که روشن است، این است که شورای ائتلاف در مجلس، موضوع وحدت را به‌عنوان اینکه باید همه کار‌ها را تعطیل کند تا وحدت حاصل شود، انجام نداد. به بیانی دیگر، اگر ما دقیقه ۹۰ هم به وحدت نرسیدیم، لیست‌مان آماده بود. طبیعتا وحدت می‌توانست موجب دلگرمی مردم و نیرو‌های انقلاب شود و آن‌ها احساس کنند که یک همدلی، هم‌گرایی و هم‌افزایی وجود دارد.

این در حالی است که هفته گذشته احمد کریمی‌اصفهانی، دبیرکل جامعه انجمن‌های اسلامی اصناف و بازار به ایرنا گفته بود نمایندگانی از جامعه روحانیت مبارز کشور، جامعه مدرسین، تشکل‌های اصولگرا، زنان و جوانان، بسیج استادان در شورای ۱۷‌نفره وحدت حضور دارند و اعضا صرفا نماینده حزب و شخصیت حقوقی محسوب می‌شوند.

او مدعی شده که حتی یک عضو از جبهه پایداری هم در شورای وحدت حضور دارد. این در حالی است که پیش‌تر سخنگوی جامعه روحانیت همراهی جبهه پایداری را رد کرده بود و این‌طور که از اخبار بر‌می‌آید، این جبهه در شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب نیز حضور ندارد.

حتی حسین کنعانی‌مقدم، دبیرکل یکی از احزاب اصولگرای حاضر در شورای وحدت، گفته بود که برای جبهه پایداری صندلی را خالی نگه داشتیم! اخیرا هم مصباحی‌مقدم، سخنگوی جامعه روحانیت، گفته که مذاکرات شورای وحدت با آن‌ها انجام شده، آن‌ها گفته بودند منتظر نشست مجمع عمومی و انتخاب دبیرکل جدید هستند که هر دو رخ داد، اما هنوز نماینده‌ای را به شورای وحدت معرفی نکرده‌اند.

دیگر جریان‌های نوپای اصولگرایی مانند احزاب ایثارگران و رهپویان نیز در وضعیتی شبیه به جبهه پایداری در مواجهه با شورای وحدت قرار دارند؛ در‌حالی‌که خودشان شاکله اصلی شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب هستند. برای همین بعید است که نمایندگان خودشان را برای حضور در جلسات شورای وحدت معرفی کنند.

به نظر می‌رسد این ۱۷ عضو شورای وحدت، بیشتر همان نمایندگان حقوقی ۱۷ تشکل و حزب عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری باشند که قدیمی‌ترین جبهه اصولگرایی است و طیف سنتی‌تر این جریان را نمایندگی می‌کند؛ طیفی که با محوریت جامعه روحانیت مشکلی ندارد و از‌قضا در سال‌های اخیر کمترین سهم و نصیب را در فهرست‌های اصولگرایی در بزنگاه انتخابات داشته است.

جامعه اسلامی مهندسین و مؤتلفه از اعضای شاخص این جبهه هستند؛ اگرچه کریمی اصفهانی مدعی شده که تاکنون ۴۷حزب اصولگرا در شورای وحدت حاضر شده‌اند و محوریت جامعه روحانیت مبارز را پذیرفته‌اند.

حسین کنعانی‌مقدم نیز درخصوص اختلاف‌نظری که میان دو طیف «شورای وحدت» و «شورای ائتلاف» وجود دارد و هر گروه دیگری را به وحدت با خود دعوت می‌کند، گفته بود: مسئله این است که همواره ائتلاف‌های ما انتخاباتی بوده و این بار برخلاف سنوات گذشته، روحانیت مبارز به دنبال یک اتفاق دائمی است نه محدود به انتخابات پیش‌رو. ما معتقد هستیم که روحانیت مبارز با توجه به ریشه‌ای که در فعالیت‌های سیاسی دارد و تشکیلات قوی و سازمان‌یافته‌ای که در سراسر کشور ایجاده کرده و همچنین حضور فعال نیرو‌های روحانیت در عرصه‌های مختلف، توان و امکان ایجاد چنین وحدتی را دارا است.

اما مجموعه شورای ائتلاف، اتفاقی موقت و فصلی است؛ به همین دلیل است که اکنون مشاهده می‌شود مجلسی که در نتیجه اقدامات این دوستان شکل گرفت، نتوانست در درون خود به یک فراکسیون قوی تبدیل شود. اکنون هم چنددستگی در این زمینه وجود دارد.