(تصویر) کشف پرنده‌ای ۴۶ هزار ساله در سیبری!

فرارو-دانشمندان در حال مطالعه بر روی بقایای یک پرنده از عصر یخبندان هستند که بر اساس نمونه برداری‌های انجام شده، به عنوان یک چکاوک شاخ دار شناسایی شده است.

به گزارش فرارو به نقل از سی ان ان، این پرنده که در نزدیکی روستای Belaya Gora در شمال شرقی سیبری کشف شد، در اثر سرمای منطقه کاملا یخ زده بود و به همین دلیل تقریبا به طور کامل سالم مانده است. این پرنده که توسط شکارچیان محلی فسیل کشف شده، برای آزامایشات دقیق در اختیار تیمی از متخصصان موزه تاریخ طبیعی سوئد، از جمله «نیکلاس دوسکس» و «لاو دالن» قرار داده شده است.

براساس مقاله‌ای که روز جمعه در مجله ارتباطات بیولوژی منتشر شد، این پرنده در حدود ۴۶۰۰۰ سال پیش زندگی می‌کرده و تجزیه و تحلیل ژنتیکی نیز آن را به عنوان یک چکاوک شاخ دار (Eremophila alpestris) شناسایی کرده است. دالن در گفتگو با سی ان ان، در این خصوص اظهار داشت که تحقیقات نشان می‌دهد که این پرنده ممکن است در دو گونه از گونه‌های امروزی چکاوک به حیات خود ادامه داده باشد که یک نمونه در شمال روسیه و دیگری در استپ مغولستان وجود دارد. وی افزود: «این یافته نشان می‌دهد که تغییرات آب و هوایی که در پایان آخرین عصر یخبندان اتفاق افتاد باعث به وجود آمدن گونه‌های جدیدی از این گونه شد.»

نیکلاس دوسکس نیز در خصوص چرایی سالم ماندن این پرنده در این مدت گفت که علت این سالم ماندن بیشتر مربوط به سرمای فوق العاده زیاد منطقه است که باعث منجمد شدن جسم این پرنده شده و مانع تجزیه آن شده است با این همه این پرنده فوق العاده سالم باقی مانده است که جالب توجه به نظر می‌رسد. وی ادامه داد: این واقعیت که چنین نمونه کوچک و شکننده تقریباً دست نخورده باقی مانده، حاکی از آن است که خاک یا گلی که این پرنده در زیر آن دفن شده، باید به تدریج روی آن را پوشانده باشد یا حداقل زمین مورد نظر نسبتاً پایدار باشد به طوری که لاشه پرنده تحت فشار قرار نگیرد و در حالت بسیار نزدیک به زمان خود حفظ شود.

دالن در این گفتگو تاکید کرد که مرحله بعدی تحقیق شامل بررسی‌های ژنتیکی پرنده است، تا بتوان رابطه این پرنده با زیرگونه‌های امروزی آن را آشکار کرد و میزان تغییرات ژنتیکی این گونه از پرندگان را در طی این سال‌ها مشخص کرد.

این در حالی است که دانشمندان فعال در این منطقه، توانسته اند لاشه و قسمت‌های مختلفی از بدن حیوانات دیگر مانند گرگ، ماموت و کرگدن پشمی را پیدا کنند. دوسکس چنین یافته‌ها را «فوق العاده با ارزش» توصیف کرد چرا که به محققان اجازه می‌دهد DNA و بعضی اوقات RNA، موجود در سلول‌های زنده را بازیابی کنند. دوسکس افزود: «این به نوبه خود فرصت‌های جدیدی را برای مطالعه تکامل جانوران عصر یخبندان و درک واکنش آن‌ها به تغییرات آب و هوایی طی ۵۰ تا ۱۰ هزار سال گذشته ایجاد می‌کند.»

در همین مکان یک توله سگ یخ زده ۱۸ هزار ساله کشف شد که دالن و دوسکس نیز در حال مطالعه بر روی آن هستند. با استفاده از قدمت کربن روی استخوان دنده این موجود، متخصصان توانستند تأیید کنند که این نمونه حدود ۱۸۰۰۰ سال است که منجمد شده، اما آزمایشات متعدد DNA تاکنون نتوانسته اند نشان دهند که این حیوان سگ بوده یا گرگ. محققان امیدوارند که با استفاده از آزمایش‌های بیشتر روی بقایای این توله، بتوانند به نشانه‌های جدیدی مثلا در خصوص زمان دقیق اهلی کردن سگ‌ها دست یابند.