الف: سر انجام گرد وغبار کودتا فروکش کرد

الف نوشت: سرانجام پس از گذشت 8ماه از برگزاري انتخابات دهم رياست جمهوري، گردو غبار كودتا علي راي اكثريت فروكش كرده و در فضاي نسبتا آرامي كه پس از ماهها مجادله و كشمكش سياسي بر جامعه حاكم شده شايد بتوان فارغ از احساسات گذرا و غرورهاي كاذب، نگاهي هم به آينده داشت و وقتي هم براي دغدغه هاي جاري ملت گذاشت.

حوادث قبل و بعد از انتخابات، اگر چه با كودتاي ناجوانمردانه عليه راي اكثريت روبرو شد، ليكن در اين ميان، معترضان و منتقداني هم وجود داشتند كه حرفشان، حرف دل بخش بزرگي از جامعه ايراني بوده و هست و متاسفانه با انحراف اعتراض ها از مسير قانوني، اعتراض هاي واقعي شنيده نشد و اغتشاشگراني كه توسط شبكه داخلي و خارجي كودتا هدايت مي شدند، اعتراضات اصيل را بسوي آتش زدن اموال عمومي و هنجار شكني منحرف كردند. برعكس نامزدهاي كودتاچي و حاميان خارجي شان، معترضان واقعي مردمي بودند و هستند كه به وضعيت موجود، به بيكاري، به فقر، به گسترش اعتياد و طلاق، به دروغ، به خود محوري و هزاران نمونه از اين دست معترض هستند و آمده بودند تا از فرصت بوجود آمده براي زدن حرف دلشان بهره بگيرند. 

آمده بودند بگويند« درست است كارهاي زيادي انجام يا در حال انجام است اما هنوز سياهي با تمام زشتي خود نمايان است. درست است سياه نمايي، كار پسنديده اي نيست اما ديدن سياهي‏ها و نقاط تاريك براي رسيدن به سپيدي و نور لازم و حياتي است». آمده بودند تا مسئولانشان از موفقيت هايشان (كه اتفاقا آنها را هم مديون حلم و صبر و همكاري مردم هستند) مغرور و سرمست نشوند.

در طي اين مدت، مرتبا از بصيرت صحبت شد اما كمتر كسي از غفلت صحبت كرد. غفلت از اينكه انگار تمامي مشكل ايران و ايراني شده اينكه عده اي بنام اصولگرايي، در تلاش باشند تا نامي از اصلاح طلبي باقي نماند و خودشان الي الابد سعادت دنيا و آخرت مردم را تامين نمايند! غفلت از اينكه معترضان و منتقدان واقعي با كودتاگران و جريانهاي برانداز همسان تلقي شدند و براثر گرد و غبار كودتا و فتنه، با مطالبات آنها مثل خواسته هاي شوم يك معاند برخورد و در نطفه خاموش شد. منتقد من، دشمن من فرض شد و مداح من، دوست و يار و همراه من.

اين غفلتهاست كه هم اكنون برخي مسئولين ما را دچار خودبيني كرده و آنها را آنچنان سرمست از باده غرور و پيروزي نموده كه نمي توانند (يا نمي خواهند) نقاط تيره و تار جامعه را هم ببينند. بايد مراقب بود موفقيت هاي امروزمان، بذرهاي شكست هاي آينده‏مان نباشد چرا كه تجربه نشان داده هر گاه به موفقيت هاي خويش دلخوش و مغرور شده‏ايم و كاستي ها را از ياد برده ايم، تيرگي ها ما را در برگرفته است.

امروز پس از ماهها كشمكش و خلق حماسه هاي گوناگون، وقت خاتمه عرض اندامهاي سياسي و قدرت طلبي فرا رسيده است. قدرت فلان جناح، در حذف رقيبش نيست و نخواهد بود. هر جريان و گروهي كه بتواند به خواسته هاي عمومي مردم گردن نهد و جامعه را چون دنياي سياست، اين حزب و آن حزب و اين گروه و آن گروه نداند، ضمن توفيق عمومي، خواه ناخواه پايه هاي قدرت خود را نيز استوار و مستحكم ساخته است.

انتخابات دهم و حوادث پيرامون آن بيش از همه براي دولت كنوني حاوي درسهاي آموزنده اي بود كه اميدواريم اين درسها فراگرفته شده باشد. همانطور كه دولت كنوني به 24 ميليون راي داده شده به خودش افتخار مي كند، بايد به اين حقيقت هم توجه نمايد كه بيش از 13 ميلون راي هم در مخالف با رويه هاي قبلي اين دولت داده شد. اين مساله بايستي بيش از پيش دولتمردان كنوني ما را متوجه خواسته ها و مطالبات به حق مردم بنمايد. 

خواسته ها و نيازهاي مردم تنها آن چيزي نيست كه مخيله دولتمردان ما را پوشانده و با روحيات و تمايلاتشان سازگار است. چنانچه اين انتقادها و اعتراض ها و خواسته ها به بهانه كودتاي سبز، جدي گرفته نشده و به ورطه فراموشي سپرده شود در بلند مدت اثرات نامطلوبي را در كل جامعه به دنبال خواهد گذاشت كه ممكن است آن زمان ديگر جبرانش به راحتي اين روزها نباشد. لذا به دولتمردان توصيه مي‏شود چنانچه در راه تحقق عدالت محوري و خدمت به خلق، صادق و استوارند، تمام خواسته ها و مطالبات 40 ميليون نفري كه آمدند و پاي صندوقهاي راي حاضر شدند و بيش از 30 ميليون نفري كه نمي توانستند يا نخواستند راي بدهند را مدنظر قرار دهند و لااقل تاملي در آنها نمايند. باشد كه جامعه ما از بابت خيرخواهي مسئولين و دولتمردان خويش، به آن درجه از صلابت و صداقت برسد كه نياز به خلق چندين و چند حماسه در طول يكسال نباشد.