پسر یک سال و نیمه دماوندی که با شکنجههای نامادری معتادش تا یک قدمی مرگ رفته بود با کمک همسایگان نجات پیدا کرد.
بهگزارش ایران، عصر سهشنبه ساکنان یکی از محلههای دماوند در تماس با اورژانس اجتماعی از شنیدن صدای گریههای پسر بچه همسایه خبر دادند و اظهار داشتند این طفل یک سال و نیمه مدام از سوی نامادری و پدرش شکنجه میشود. با این گزارش تیمی از اورژانس اجتماعی و پلیس به محل اعزام شدند. مأموران پس از ورود به خانه، پسر کوچولو را که از شدت درد ضجه میزد، در گوشه اتاق پیدا کردند. با توجه به وضعیت آسیب دیدگی این بچه مأموران او را به یکی از بیمارستانهای دماوند منتقل کردند و پدر و نامادری او نیز بازداشت شدند. تحقیقات اولیه نشان میداد پدر کودک کارگر و نامادری ۱۸ سالهاش معتاد است، اما هر دو پس از دستگیری در بازجوییها سکوت کرده بودند و حاضر به بیان جزئیات این شکنجه بیرحمانه و علت این کار غیر انسانی نبودند.
پسر کوچولو بهدلیل آسیب بدنی و شکستگی در بیمارستان تحت درمان است و متهمان برای تکمیل تحقیقات پرونده در اختیارمأموران پلیس شرق استان تهران قرار دارند.
«حسن ابراهیمی بسابی»، دادستان عمومی و انقلاب دماوند با تأیید این خبر گفت: آثار شکستگی استخوان و گازگرفتگی همراه با زخمهای عمیق بر بدن این کودک مشهود بوده است و این طفل آسیب دیده با دستور قضایی تحت نظارت بهزیستی دماوند در بیمارستان تحت درمان قرار دارد.
همه باید از نو تربیت شویم
دکتر مسعود غفاری، روانشناس: هیچ مسئولیتی در دنیا مهمتر و جدیتر از مسئولیت فرزندپروری نیست و فرزندانی به جایگاه متعالی میرسند که دارای پدر و مادر شایسته، فضای ایمن خانوادگی، مدرسه و جامعه استاندارد باشند؛ بنابراین بهعنوان یک روانشناس معتقدم مهمترین فاکتور در این باره، «روان درستی» است که بسیاری از مردم عاری از آن هستند و این افراد نمیتوانند در جایگاه پدر، نامادری، مادر، ناپدری و... نیز مسئولیت خود را انجام دهند. همه ما باید از نو تربیت شویم. خانواده، کارخانه آدمسازی است و تربیت، مهمترین فاکتور در خانواده. پس هرگز نمیتوان از خانوادهای درجه پنجم، انسانی درجه یک انتظارداشت. حتی شخصیت پدربزرگها و مادربزرگها نیز بهصورت زنجیروار در تربیت نسلهای بعدی مؤثر است.
در واقع آسانترین مدل یادگیری، الگوبرداری است. مهمترین الگوی یک مرد، پدرش و مهمترین الگوی یک زن مادرش است. سلامت روان مهمترین اصل برای افراد در جایگاه پدر، مادر، نامادری و ناپدری است. تا زمانی که افراد کمبود و ناکامی و محرومیت داشته باشند و در پیشینه زندگی خود تنبیه، توهین، تهدید، تحقیر، تبعیض، تنفر و ترس را تجربه کرده باشند به تباهی میرسند و تأکید بر آنها زندگی نسلهای بعدی را نیز تحتالشعاع قرار میدهد. با نگاهی به شرایط جامعه متوجه میشویم که جامعه امروز دچار گسست اجتماعی شده است. در نتیجه این عوامل، آسیبهای اجتماعی مانند کودک آزاری، فاصله طبقاتی و نابسامانی مالی ایجاد میشود و محصول آن نیز تربیت انسانهای غیرمسئول است.