در روزهای اخیر اعلام نام «فرامرز قریبیان» بهعنوان اولین بازیگر فیلم جدید ابراهیم حاتمیکیا سروصدای فراوانی ایجاد کرده و بهعنوان یک انتخاب نامتعارف عکسالعملهایی را موجب شده است. حقیقتش؛ اگر قایل به این باشیم که در سینمای ایران انتخاب عوامل بهخصوص بازیگران فیلمها از قواعد نانوشته تبعیت میکند، آنوقت با صدای بلند میتوان گفت که انتخاب قریبیان برای بازی در فیلم حاتمیکیا اتفاقی نیست که میشد تصور کرد؛ مثل انتخاب پیمان معادی برای بازی در فیلم محمدحسین مهدویان، یا حضور پرویز پرستویی در فیلم مسعودکیمیایی- که دیدیم نتیجه مثبتی هم به بار نیاورد و هر دو در این فیلم یکی از آثار ضعیف کارنامهشان را ارایه دادند.
فرامرز قریبیان، اما نگاهی مثبت به همکاریاش با حاتمیکیا دارد. او دیروز در گفتگو با آوینیفیلم سیگنالهای مثبتی درباره کار جدیدش فرستاد که برای کسانی که او و اخلاقش را میشناختند، عجیب بود.
در واقع قریبیان که تاکنون هیچگاه درباره فیلمی پیش از اتمام کارهای آن فیلم اظهارنظر نکرده، چنان خروج حاتمیکیا را ستود که بسیاری این موضوع را به جذابیت مالی تهیهکننده و احتمال همکاریهای بعدی قریبیان فیلمساز با تهیهکننده مربوط دانستند. او گفت: «وقتی فیلمنامه را خواندم، بسیار خوشم آمد و فکر میکنم این بهترین فیلمی باشد که بازی میکنم».
اما برای فرامرز قریبیان خروج حاتمیکیا چه فاکتورهایی داشت که باعث شد قریبیان پیه انتقادات را به تن مالیده باشد: «خود فیلمنامه برایم اصل بر هرچیز دیگری است و فیلمنامه خروج جای کار زیادی برای بازی دارد. مورد دوم این بود که نقش اول را به عهده خواهم داشت و مورد سوم هم خود حاتمیکیا بود».
قریبیان بعد از سالها دوری از دنیای بازیگری امیدواری زیادی به فیلم خروج دارد: «شاید خروج بازگشت دوباره من به سینما باشد، چون وقفهای ایجاد شد که خارج از اراده من بوده. در واقع فیلمنامهها چیزی نبودند که قبول کنم، وگرنه پیشنهادات زیادی شاید حدود ١٤، ١٥ پیشنهاد به من شده که در بعضی از فیلمها گزینه اول هم بودم».
اما آیا قریبیان بعد از بیگانه بیا، خاک، گوزنها، غزل، تجارت، ردپای گرگ و رئیس قصد همکاری دیگری با رفیق قدیمیاش مسعود کیمیایی را ندارد؟ «رفاقتها پابرجاست، ولی درباره نقشها حرفی زده نشده».