زنا از چه طرقی قابل اثبات است و مجازات زنا چیست؟

۱) زنا با محارم نسبی: محارم نَسَبی کسانی هستند که انسان به علت هم خونی با آن‌ها محرم است. برای نمونه خواهر، مادر، عمه و خاله برای مرد و برادر، پدر، دایی و عمو برای زن از محارم نسبی محسوب می‌شوند. در نتیجه زنا با محارم به معنای آن است که مثلاً یک مرد با یکی از زن‌هایی که جزء محارم نَسَبی وی هستند و ازدواج کردن با آنان ممنوع است، مرتکب زنا شود.

۲) زنا با زن پدر که موجب اعدام زانی (مرد زنا کار) می‌گردد.

۳) زنای مرد غیر مسلمان با زن مسلمان که موجب اعدام زانی است.

۴) زنای به عنف یا اکراه از سوی زانی که موجب اعدام زانی است. منظور از زنای به عنف این است که تجاوز با زور و اجبار انجام گیرد. توجه به این نکته ضروری است که هرگاه کسی با زنی که راضی به زنا با او نباشد در حال بی هوشی، خواب یا مستی زنا کند رفتار او در حکم زنای به عنف است در زنا از طریق اغفال و فریب دادن دختر نابالغ یا از طریق ربایش، تهدید و یا ترساندن زن اگر چه موجب تسلیم شدن او شود نیز حکم فوق جاری است.

در موارد زنای به عنف و در حکم آن در صورتی که زن باکره باشد مرتکب علاوه بر مجازات مقرر به پرداخت ارش البکاره و مهر المثل نیز محکوم می‌شود و در صورتی که باکره نباشد فقط به مجازات اعدام و پرداخت مهر المثل محکوم می‌شود.

همان طور که گفته شد اگر رابطه جنسی با عنف یا در حکم عنف باشد و پرده بکارت دختر از بین برود ارش البکاره (خسارت بکارت) باید پرداخت شود. با توجه به موازین شرعی و قانونی ارش البکاره برابر یک مهر المثل است که در تمام موارد با نظر کارشناس تعیین می‌گردد. لازم به ذکر است که اگر میزان مهر المثل بیش از دیه کامل زن باشد، بیشتر از یک دیه کامل تعلق نمی‌گیرد.

مهر المثل مهریه‌ای است که براساس عرف و عادت محل و وضعیت خاص زن مانند تحصیلات، سن، شغل و امثال آن هم شأن با زنان مشابه وی تعیین می‌شود در واقع در تعیین مهر المثل گفته می‌شود مهریه خانمی مثل این خانم چقدر است.