وقتی امیر جعفری آن جملات را می‌گفت، خودش هم می‌دانست چه هجمه‌ای به او خواهد شد. این روزها دفاع از آقازاده‌ها و بچه‌پولدار‌ها جزو گناهان نابخشودنی است. امیر جعفری اول از این می‌گوید که اگر خودش هم رئیس‌جمهوری بود به برادرش پست و منصبی می‌داد و این طبیعی است و مردم نباید اعتراض کنند.
حرف‌هایی که به نظر نیمه‌شوخی نیمه‌جدی می‌رسد، اما بعد ادامه می‌دهد: «طرف میگه پسر فلان وزیر بنز سوار میشه. بابا پسر فلان وزیر، بدبختی کشیده باباهه پدرش درومده، زحمت کشیده... چرا سوار نشه؟ چرا سوار نشه؟ بابای تو هم زحمت می‌کشید، بی‌خوابی می‌کشید، تو هم ماشین خوب سوار می‌شدی.»
بعد هم اضافه می‌کند که اگر این حرف‌هایش پخش شود، مردم در اینستاگرام اعتراض می‌کنند که چرا هنرمندان از بیت‌المال پول درمی‌آورند و توضیح می‌دهد: «بابا زحمت کشیدم، بی‌خوابی کشیدم!» حرف‌هایی که با وجود همه این توضیحات، صدای مردم را حسابی درآورده و از خجالت امیر جعفری درآمده‌اند. در مورد صحبت‌های او، اما لازم است چند نکته بگوییم. (بیشتر بخوانید)
چند فضای شهری دل‌انگیز تهران برای تفریح در روزهای بارانی 
۱۰ فیلم برتر فلورنس پیو / بازیگر جذاب فیلم اوپنهایمر + بیوگرافی و حواشی زندگی 
ایده‌هایی ناب برای زیباسازی رادیاتور در دکوراسیون خانه 
ایده‌هایی زیبا برای داشتن باغچه‌ای خانگی برای هر بودجه و اندازه‌ای 
زیباترین گیاهان اپارتمانی برای آویزان کردن از سقف 
بهترین روش برای معکوس کردن سفیدی موها 
همش نزن لطفا
عیب نداره
مام اشتباه زیاد میکنیم.
سخنت اشتباه بود.تمام
این نظر منه
من جناحی نمیخوام صحبت کنم
زیادم اقتصاد نمیدونم
اگر هم یه چیزایی از اقتصاد خونده باشم در حد یه آماتوره
سالهای پایانی دولت خاتمی من یه نوجوان بودم
نمیخوام بگم ایران اروپا بود ولی وضع مردم عموما خوب بود حتی یه روستایی کم مهارتی که ماشین سواری بین شهری خریده بود از کلماتش میشد فهمیدبقول رئیس جمهور روحانی از چشماش میشد نظرسنجی کرد که راضیه زندگیش یه رونق داشت
یه معلم ...
یه کاردان نقشه کش فنی ساختمان برای خودش ملّاکی بود
از زمان آقای احمدی نژاد اولین اتفاقاتی که در چهار پنج سال اول دولتش رخ داد فضای بین سیاسیون به سمت حذف و طرد کشیده شد انگار نه انگار که هممون برای یه کشوریم
در اوخر دولتش هم کفگیر اقتصاد به ته دیگ خورد از سالهای نود نودویک به اینور هفته ای و ماهی نیست که دادگاههای متهمان اقتصادی برگزار نشه
دولت روحانی هم با امیدهایی تشکیل شد ولی بی انگیزگی خود روحانی
حرفه ای نبودنش در الویت بندی مسائل
عدم شجاعتش در بیان خواست مردم
نمایندگی نکردن دولتش برای کسانی که به او رای دادند کار رو به این سرخوردگی سیاسی و اقتصادی کشونده و این مسائل هم واکنشهای روانی هستش که داریم میدیم
و الّا به امیر جعفری و رامبد جوان چقدر مشکلات اقتصادی یه ملت مربوطه که اینقدر باید تحت فشار افکار عمومی باشن مگه اونها برای مدیریت کشور تصمیم میگیرن؟
این بنده خدا بلد نیست درست حرف بزنه بعد رفته بازیگر شده
دوتا تو
مفت‌خورها