ناصر خادمی؛ طی سالیان اخیر مدیران تلویزیون برای اداره این مجموعه عریض و طویل دست به دامان اسپانسر‌ها شده و از سوی دیگر با انگیزه جذب مخاطب، به افرادی تریبون داده‌اند که عمده‌شان نه دل در گرو فرهنگ اسلامی دارند و نه ملیت ایرانی برایشان اهمیت و اعتباری دارد. اکثر افرادی که در این سال‌ها به یمن همین فرصت‌های طلائی آنتن رسانه عمومی و حمایت مردم نجیب ایران به عنوان سلبریتی مشهور شده‌اند، آنقدر بیسواد و بی مایه‌اند که اگر این فرصت‌های نه تنها مجانی که متأسفانه با دستمزد‌ها و پاداش‌های کلان در اختیارشان نبود، حتی به درد کارگری در ساده‌ترین مشاغل هم نمی‌خورند، حالا شده اند هنرمند طراز اول کشور.
مدیران صدا و سیما ناچارند برای جذب اسپانسر و از طرفی پر کردن ساعات پخش شبکه‌های تحت امرشان به امثال رامبد متوسل شوند که از طرفی روی آنتن، هر دقیقه از ایران و ایران دوستی حرف بزنند و از سوی دیگر این مهد تمدن را شایسته تولد فرزندشان ندانند؛ و به محض اینکه پایشان هم از مرز‌های جغرافیائی این سرزمین بیرون می‌گذارند حتی ظاهر و پوشش شان هم به رنگ همان جائی در می‌آورند که پا گذارده اند.
هیچکسی حق ندارد به نوع رفتار و پوشش آدم‌ها در خارچ از کشور اعتراض کند، ولی رسانه ملی هم دیگر حق ندارد فرصت تجارت به این افراد بدهد. همین آقای فیلمنامه‌نویس مدافع آن هنجار‌شکن که اگر لطف حضور در یکی دو سریال تلوزیونی نصیبش نشده بود تا هنوز هم حتی در محله خودش گمنام بود، چندی پیش در سفر به هند، ترانه زیبا و خاطره‌انگیز رو حوضی مرحوم مرتضی احمدی را خراب کرد و پس از اعتراض خیل هموطنان، با یک عذرخواهی دو پهلو سر و ته قضیه را به هم آورد، امروز در دفاع از رامبد، متنی نثار معترضین و تلویزیون و ملت ایران کرده است. خودتان بخوانید و قضاوت کنید:
"میدونید چرا یکی میگه مردم ایران ما شما رو خیلی دوست داریم شما خیلی خوبید؟ چون رسالت برنامه‌اش این تعریف‌شده که به مردم غمگین و گرفتار و افسرده و «گریه بلد» سرزمینش، شادی و عزت‌نفس و مجالی برای خنده بده. میدونید چرا یکی میره بچه‌اش رو خارج از ایران به دنیا بیاره؟ چون رسالت پدریش این تعریف‌شده که به بچه‌اش شادی و عزت‌نفس و مجالی برای خنده بده و نذاره اون غمگین و گرفتار و افسرده و «گریه بلد» بار بیاد. اگر از جایی که به دنیا اومدیم ناراحتیم، یقه پدرمون رو بگیریم. اگر از جایی که بچه مردم به دنیا میاد ناراحتیم، یقه روان پزشک مون رو بگیریم."
در این میان از هنرمند مردمی و فرهیخته‌ائی، چون پرویز پرستوئی انتظار نبود که در حمایت از هنجارشکنان چنین متنی بنویسد:
"از صدا و سیمایی که رامبد جوان سالهاست خودش را هزینه کرده گرفته، تا اون دسته مردمی که از صبح تا شب کارشون سرک کشیدن تو زندگی خصوصی آدم هاست ..."
پرویز خان پرستوئی عزیز، به راستی آیا این فرد خود را برای رسانه ملی هزینه کرده و یا اینکه رسانه به او فرصت تجارت و کسب شهرت داده؟ انشاء الله که دلیل این قضاوت نادرست، کم مهری‌های رسانه به حضرت‌تان باشد.
