چمران هم به موسوی خوئینی‌ها پاسخ داد

مهدی چمران با تاکید بر اینکه «برای همه روشن است که امام موسی و دکتر چمران در لبنان به صورت جدی علیه شاه مبارزه می کردند» گفت: « امام موسی دست امام در منطقه بود.»

«نامه‌نیوز» نوشت: آیت‌الله موسوی خوئینی‌ها بعد از سال‌ها به حرف آمد و با حرف‌هایش صدای اعتراض خیلی‌ها را بلند کرد؛ از حامیان و هواداران هاشمی رفسنجانی گرفته تا امام موسی صدر و شهید چمران.

موسوی خوئینی‌ها در بخش نخست از گفت‌وگوی تفصیلی خود با ایرنا پلاس ماجرای سفرش به لبنان و دیدار با امام موسی صدر را شرح داده و گفته بود که آنها با نهضت انقلاب همراه نبوده‌اند. این اظهارات با واکنش‌های بسیاری در فضای مجازی و حقیقی همراه شد. مهدی چمران برادر دکتر چمران از جمله افرادی است که به این اظهارات واکنش نشان داد.

او اظهارات اخیر آیت‌الله موسوی خوئینی‌ها را نشانه اشکال در حافظه تاریخی وی دانست و گفت: «اینکه امام موسی صدر و دکتر چمران با نهضت انقلاب همراه نبوده‌اند حرف بسیار عجیبی است. دکتر چمران قبل از انقلاب اساسا برای مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی به لبنان رفت. آنجا پایگاه ساخته و نیروهای ایرانی را تربیت می‌کرد. همچنین از طریق مرحوم حاج احمد آقا با حضرت امام در نجف ارتباط داشت. امام موسی صدر نیز یک تحول بزرگ در شیعیان لبنان به وجود آورد. دکتر چمران در کنار او بود و توانستند هسته اصلی مقاومت لبنان را همان روز بکارند».

وی افزود: «آنها نهال مقاومت اسلامی که امروز به یک درخت تنومند تبدیل شده را آن زمان کاشتند و مبارزه جدی می‌کردند. قبول دارم که افرادی که در خارج از کشور مبارزه می‌کردند نیز باید به داخل می‌آمدند زیرا مبارزه در داخل کشور سخت‌تر بود اما به هر حال آنجا نیز مشکلاتی بود. با این حال این امام موسی صدر بود که هویت شیعیان را آنجا زنده کرد. دکتر چمران هم که به او پیوست سازمان‌های نظامی را ایجاد کرد و علیه اسرائیل جنگیدند. تانک‌های اسرائیل را برای اولین بار در تاریخ در منطقه بنت جبیل به آتش کشیدند و اسرائیلی‌ها را فراری دادند. اینها موضوعاتی است که متاسفانه مکتوم مانده است».

چمران با تاکید بر اینکه «آنها قوی‌تر از داخل کشور در لبنان برای نهضت کار می‌کردند»، گفت: «آنجا جان به کف می‌جنگیدند و سازماندهی داشتند. اینکه آقای موسوی خوئینی‌ها در آن سفر چه گفته و چه شنیده‌اند را خودشان می‌دانند و خدایشان. در آن سفر به تفاهم نرسیدند که مجله چاپ کنند برای این بود که آنها از نظر مالی امکانات چاپ یک جزوه کوچک را داشتند که منتشر کرده و شرح مبارزات خود را دادند. اینکه با نهضت همراه نبودند و این قبیل موضوعات به هیچ وجه صحت ندارد. آنجا مشخصا محل و مرکز مبارزه علیه حکومت شاه بود».

وی در خصوص اظهارات آیت‌الله موسوی خوئینی‌ها درباره ساواکی بودن رئیس دفتر امام موسی صدر نیز گفت: «ممکن است که به فردی مشکوک بوده باشند و او را آنجا نشانده باشند تا کنترلش کنند. به هر حال آنجا نفوذی‌هایی بود و حتی برخی روحانیون طرفدار شاه نیز سعی می‌کردند که نفوذ کنند. روشن است که اینقدر عقل داشتند که با این نفوذی‌ها چه طور برخورد کنند و قطعا اطلاعات اصلی را به آنها نمی‌دادند».

او با بیان اینکه شاه سه بار برای ترور دکتر چمران نیرو فرستاده بود، گفت: «یکی از آن نیروها حتی بچه‌محل ما بود که کلت خود را تحویل دکتر داد و برگشت. او از جاهل‌های چاله‌میدان و چهارراه سیروس بود و به دکتر چمران گفت برای کشتن آمده بودم اما وقتی زندگی‌ات را اینجا دیدم منصرف شدم. همه اینها نشان می‌دهد که مبارزه جدی علیه شاه می‌کردند و فقط شعار نمی‌دادند».

چمران در مورد چرایی طرح این اظهارات از سوی موسوی خوئینی‌ها گفت: «ایشان از اول انقلاب هم نسبت به امام موسی دید مثبتی نداشتند. البته نسبت به دکتر چمران اینگونه نبود. برای همین هم در مورد امام موسی همیشه نکات منفی را یادآوری می‌کنند».

وی در مورد ماجرای ملاقات امام موسی صدر با شاه نیز گفت: «عده بسیاری از دانشجویان داخل و خارج از کشور از امام موسی خواهش کردند که به ایران بیاید و مانع اعدام حنیف‌نژاد و بدیع‌زادگان و ... شود. او نیز صرفا برای همین مساله آمد».

چمران با تاکید بر اینکه «برای همه روشن است که امام موسی و دکتر چمران در لبنان به صورت جدی علیه شاه مبارزه می‌کردند»، گفت: «امام موسی دست امام در منطقه بود. زیرا او را در منطقه بیش از ایران می‌شناختند و به همین دلیل هم قذافی او را زندانی کرد و معلوم نیست چه بلایی سر او آورد. دست دیگر امام نیز شهید سید محمدباقر صدر در عراق بود که او را هم صدام کشت. دستان امام را در منطقه قطع کردند تا ارتباط امام در منطقه با مسلمین قطع شود».

او در مورد ماجرای بازگشت چمران به ایران نیز گفت: «اینکه گفته‌اند دکتر چمران به ایران آمد و یک هفته بعد از انقلاب رفت، کاملا اشتباه است. او اصلا زمان پیروزی انقلاب ایران نبود و ۹ روز بعد از پیروزی تازه به ایران آمد. در واقع یک گروه ۹۲ نفره لبنانی متشکل از مبارزین و رزمنده‌ها، علما و روحانیون مثل شیخ مهدی شمس‌الدین رئیس پارلمان لبنان، سیدمهدی حسینی و همین آقای نبیه بری که الان رئیس پارلمان است و ... جمع شده و خدمت امام آمدند. امام نیز به دکتر فرمودند که در ایران بمان. او نیز ماند و دیگر به لبنان برنگشت. حتی کتاب‌ها و لوازمش با کامیون فرستاده شد و همسرش نیز سه ماه بعد به تنهایی به ایران آمد لذا اینکه به لبنان رفت و امام پیغام داد اصلا درست نیست».

چمران تاکید کرد: «اینها اشتباهات حافظه تاریخی است. اینکه امام موسی با نهضت انقلاب موافق نبود اصلا درست نیست. شاید با راه و روش ایشان موافق نبوده‌اند اما اینکه با نهضت مخالف بوده‌اند حرف عجیبی است».