بیش از ۹۰ درصد فایلهای عرضه آپارتمان در تهران مربوط به شمال غرب و شمال است، اما حدود ۶۰ درصد فروش قطعی در مناطق جنوب و شرق انجام میشود.
به گزارش ایسنا، خانههای واقع در محلههای قیطریه، فرمانیه، زعفرانیه، میرداماد، دروس، قلهک، الهیه، پونک، آریاشهر و جنتآباد بیش از ۹۰ درصد فایلهای پیشنهادی فروش را در دفاتر املاک و سایتهای مجازی فروش ملک به خود اختصاص میدهند؛ با این حال فروش قطعی در این مناطق نسبت به حجم عرضه بسیار پایینتر است.
از سوی دیگر بالاترین تعداد معاملات در محلههای پونک، جنتآباد، آریاشهر، آهنگ، ابوذر، تهرانپارس، مجیدیه، منیریه، بریانک، استاد معین، باغ آذری، کارون، مختاری و آبشار دمار انجام میشود. این مساله به راحتی نشان میدهد بیشترین تراکم خانههای خالی در پایتخت مربوط به شمال و شمال غرب است.
آبانماه امسال مناطق ۵، ۲، ۴، ۱۰، ۱۴، ۷ و ۱۵ به ترتیب بیشترین تعداد معاملات مسکن شهر تهران را به خود اختصاص دادند. اما نکته اصلی به سهم فایلهای عرضه شده در بازار مسکن تهران مربوط میشود که اکثر آنها در مناطق شمال و شمال غرب قرار دارد.
واسطههای ملکی میگویند به دلیل قیمت پایینتر خانه در جنوب شهر نسبت به شمال، طول مدت زمان عرضه تا فروش واحدهای مسکونی در مناطق جنوبی پایتخت به مراتب کوتاهتر از مناطق شمالی است. طبق سرشماری نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ بالغ بر ۴۹۰ هزار واحد مسکونی خالی در استان تهران وجود دارد که عمده آنها در مناطق شمال شهر است.
جهش قیمت در مناطق شمال و شمال غرب پایتخت، بازار فروش در این محدوده را تقریبا دچار رکود کرده است. نبود تقاضای موثر در بالای شهر باعث شده تا سرعت افزایش قیمت نیز در این محلهها کاهش یابد و رشد قیمتها به مناطق جنوبی سرایت کند. در آبان ماه ۱۳۹۷ منطقه ۹ با ۱۱۱ درصد رشد قیمت بالاترین نرخ افزایش سالیانه تهران را به ثبت رساند؛ در حالی که افزایش متوسط شهر تهران ۹۱ درصد بوده و منطقه ۵ به عنوان پیشتاز رشد طی ماههای اخیر، جایگاه خود را در آبان ماه از دست داد.
در مناطق ۱۰، ۱۳ و ۱۴ نیز قیمتها به ترتیب ۹۵، ۱۰۲ و ۸۷ درصد افزایش نشان میدهند. هماکنون قیمت هر متر مربع مسکن در مناطق ۱۰، ۱۳ و ۱۴ به ترتیب ۶.۱، ۸.۷ و ۶.۹ میلیون تومان است. میانگین افزایش قیمت در منطقه ۵ نیز در آبان ماه ۱۳۹۷ نسبت به ماه مشابه سال قبل ۱۰۴ درصد بود که با توجه به رشد ماههای قبل از سرعت آن کاسته شده است.
مهدی روانشادنیا، کارشناس اقتصاد مسکن میگوید ۲۳ درصد مردم تهران در خانههای بالای ۱۰۰ متر مربع و ۷۷ متر در خانههای کوچکتر زندگی میکنند. اما همچنان میانگین متراژ واحدها در پروانههای صادره، بالای ۱۰۰ متر مربع است.
به گفته وی، تقاضا برای واحدهای کوچک و عرضه واحدهای بزرگ، منجر به گرانی شدید و کمبود واحدهای کوچک از یک طرف و و حدود ۵۰۰ هزار واحد خالی در استان تهران شده است.
وانشادنیا معتقد است که یکی از راهکارها تغییر الگوی ساخت متناسب با تقاضای مصرف کننده واقعی است. همچنین بانکها، شهرداریها، وزارت راه و شهرسازی، سازمان نظام مهندسی ساختمان و انجمنها و تشکلهای حرفهای، شرایط ساخت واحدهای کوچک متراژ را تسهیل کنند.