فرارو- به دو دلیل، در دو سال آینده ممکن است ایران به بزرگترین چالش تعیینکننده سیاست خارجی دولت ترامپ تبدیل شود. نخست آنکه ایران مسئلهای است که مقامات دولت آمریکا درباره مقابله فوری با آن بیشترین همسویی را دارند. دوم؛ دولت ترامپ یک استراتژی سه وجهی برای اجرای کارزار "فشار حداکثری" علیه ایران آغاز کرده است.
به گزارش فرارو، افزایش هزینههای دفاعی کشورهای عضو پیمان ناتو، نزاع تجاری با چین، کشمکش با روسیه درباره نقض یک پیمان موشکی، خلع سلاح هستهای کره شمالی و نهایتا فعالیتهای هستهای و منطقهای ایران از جمله مسائلی هستند که در لیست اولویتهای سیاست خارجی دولت دونالد ترامپ قرار دارند. اما در سالهای آینده کدام یک از اینها در شکلدهی به میراث ترامپ نقش تعیینکننده ایفا خواهد کرد؟
کارشناسان درباره این پرسش دیدگاه یکسانی ندارند، اما برخی از آنها سیاست خارجی "مخرب" ترامپ در برابر ایران را بزرگترین چالش دو سال آینده سیاست خارجی کاخ سفید میدانند. فردریک کمپ، رئیس و مدیر عامل اندیشکده متنفذ شورای آتلانتیک، از جمله این کارشناسان است که معتقد است مسئله ایران برای دونالد ترامپ تعیینکننده خواهد بود. او طی یادداشتی در وبگاه شبکه سیانبیسی به دلایل در اولویت بودن ایران برای دولت ترامپ پرداخت.
کمپ با بیان اینکه تاکتیکهای ترامپ به طرز عامدانهای فاقد جذابیت دیپلماتیک است، گفت: در حوزه سیاست خارجی، ترامپ به مسائل مهمی پرداخته است که پیشینیان او یا از آنها اجتناب کردند یا به طور غیرموثر آنها را به آینده موکول میکردند.
بر اساس تحلیل کمپ، در دو سال آینده مسئله ایران، تعیینکنندهترین چالش سیاست خارجی دولت ترامپ خواهد بود. چرا؟ کمپ پاسخ داد: "دلیل این امر این است که، اولا، ایران مسئلهای است که در خصوص آن میان مقامات بلندپایه دولت ترامپ درباره اهمیت و فوریت خطر (ایران) بیشترین همفکری وجود دارد. شاید رئسجمهور ترامپ، مایک پومپئو، وزیر خارجه، جیمز متیس، وزیر دفاع، جان بولتون، مشاور امنیت ملی، هر از چندگاهی درباره تاکتیکها یا هدف نهایی قابلدستیابی اختلافنظر داشته باشند، اما درباره اولویت (مسئله ایران)، اختلافی ندارند".
"ثانیا، دولت (ترامپ) برای تغییر رفتار ایران، اجرای یک کارزار 'فشار حداکثری' جامع و سه وجهی را آغاز کرده است".
به نوشته کمپ، در بهترین حالت، مقامات دولت ترامپ مایلاند ایران را به منظور تعمیق و گسترده کردن برجام به میز مذاکره بازگردانند. ترامپ هم ترجیح میدهد که یک معاهد جامع با ایران امضا کند که همه جنبههای یک رابطه دوجانبه را پوشش دهد. برخلاف دولت باراک اوباما، مقامات دولت ترامپ میگویند آنها معاهده احتمالی با ایران را در کنگره تصویب خواهند کرد.
به گفته رئیس اندیشکده آتلانتیک، این یک شرطبندی منصفانه است که بگوییم در آینده قابل پیشبینی آمریکا نخواهد توانست ایران را به میز مذاکره بازگرداند و از آن امتیازات گسترده بگیرد. ایران ممکن است در پاسخ به فشار تشدیدشده آمریکا به اقدامات مسلحانه و نظامی دست بزند.
از دیدگاه کمپ، آنطور که از یک "معاملهگر خودخوانده" انتظار میرود، رئیسجمهور آمریکا تاکنون نتوانسته است نتایج سیاست خارجی موردنظر را محقق کند. منتقدان او میگویند دلیل این امر این است که رویکرد مخربش، فاقد هرگونه استراتژی منسجم است.
با این حال، مدافعان ترامپ استدلال میکنند که روشهای او غیرمعمولی است. دو سال اول یک دوره ریاست جمهوری، معمولا صرف تعیین راه حل مسائل مورد نظر میشود. بنابراین، بدیهی است که در دو سال بعدی باید محصول توافقات مسائل سیاست خارجی گوناگون، که اکنون در جریان هستند، درو شود.
کمپ در ادامه به تاثیر انتخابات میاندورهای کنگره بر سیاست خارجی ترامپ پرداخت و تصریح کرد توسعه سیطره جمهوریخواهان بر سنا و تسلط دمکراتها بر مجلس نمایندگان زمینه را برای یک نبرد ویرانگر داخلی بین دو حزب درباره تحقیقات مولر و سایر مسائل مهیا میکند.
کمپ ادامه داد: " اگر تاریخ را راهنما بدانیم، این نوع تفرقه سیاسی، باعث میشود که روسای جمهور برای کسب موفقیت به خارج نگاه کنند. در خارج است که اختیارات رئیسجمهور بیشتر است. اما از میان همه موضوعات، این فضا، توجه ویژهای به سمت ایران جلب خواهد کرد. در رابطه با ایران، ریسکها بسیار زیاد و گستره نتایج، از جنگ منطقهای گرفته تا تغییر رژیم، بسیار وسیع است".
کمپ تصریح کرد: " شرطبندی من است که احتمالا این نزاع، بدون یک راه حل واضح، برای چندین سال ادامه یابد".
این کارشناس در پایان با بیان اینکه نظام ایران در برابر تهدیدات داخلی و خارجی انطعافپذیر است، تصریح کرد دولت ترامپ عزم خود را جزم کرده و ایران را دشمن درجه یک خود قرار داده است. به گفته کمپ، عاقلانه نیست که ایران این عزم را دست کم بگیرد.