سفر رییس جمهور روحانی به سوییس و اتریش برای توسعه همکاری های سیاسی - تجاری و رایزنی برای تداوم برجام با حفظ حقوق مشروع ایران صورت گرفته است؛ اما مدعیان با غرض ورزی و شبهه آفرینی در پی بهره برداری شخصی و سیاسی از این سفر هستند.
به گزارش ایرنا، این روزها با همه تاکیدی که از سوی رییس جمهوری، مراجع تقلید و شخصیت های سیاسی از دو جریان سیاسی کشور بر ضرورت وحدت و همدلی سیاسی برای غلبه بر مشکلات کشور شده است، اما همچنان مواردی از تفرقه افکنی، سیاه نمایی و شایعه پراکنی های بی مایه و اساس درباره دولت و مقامات سیاسی کشور در فضای شبکه های اجتماعی مشاهده می شود. برخی شایعات و شبهه آفرینی ها به حدی بی اساس و هدفمند است که گویا توطئه ای به مثابه یک جریان نفوذ برای صدمه به دولت، نظام و کشور در داخل مرزها شکل گرفته است.
شبهه آفرینی ها درباره سفر رییس جمهوری به سوییس و اتریش نمونه ای از جریان سازی های مذکور است به طوری که یکی از کاربران ایرانی مدعی در توییتر خود درباره سفر اخیر دکتر روحانی نوشت:«هر دفعه میره خارج، دلهره دارم که نکنه برنگرده... بهش میاد که بر نگرده»
این شبهه یا به عبارتی کنایه مغرضانه در ادامه سناریوهایی مطرح شده است که پیش از این مخالفان و منتقدنمایان دولت با ادعای استعفای رییس جمهور و عاملیت مستقیم دولت در التهاب بازار سکه و دلار را کلید زده بوند.
این ادعا اما با انتقاد کاربران روبرو شد چنانکه برخی خطاب به نگارنده این توئیت آن را نشانه بی شعوری و کاشتن بذر تفرقه عنوان کردند و برخی نیز در پاسخ داشتن کمی انصاف و تقوا را به نگارنده گوشزد کرده اند.
برخی نیز در انتقاد از این توییت؛ نگارنده را هم ردیف مزاحمین خلق و ترامپیستها دانسته و این ادعا را برآمده از لمپنیسم سیاسی و اجتماعی بیان کردند.
این ادعا در حالی است که پیش از این نگارنده در صفحه توئیتر خود با عباراتی کنایه آمیز حمایت از دولت را برای غلبه بر مشکلات کشور مطرح کرده و کاربری در پاسخ به توئیت مدعی این تناقض گویی را به او یاد آور شده است. به هر روی؛ داستان فقط درج یک توئیت در صفحه شخصی یک مدعای به اصطلاح سیاسی نیست بلکه جریان تفرقه افکن و وحدت براندازی است که معلوم نیست از کجا ریشه گرفته و طراحان آن چه کسانی هستند.
در شرایطی که سفر رییس جمهوری ایران به سوییس و اتریش و رایزنی های او برای توسعه همکاری و تعاملات سیاسی- اقتصادی با اروپا، حیرت و ناکامی دشمنان و مخالفان منطقه ای و فرامنطقه ای ایران و برجام را به دنبال داشته است و در داخل ایران نیز انتظار می رود که این سفر پلی برای گذر از شرایط کنونی و تحریم های احتمالی باشد؛ عده ای از مخالفان وطنی دولت از دشمنان خارجی پیشی گرفته و با چنین طرح شایعاتی کمر به شکست وحدت ملی برای غلبه بر مسائل و چالش های کشور بسته اند.
اگر چه از این جماعت به اصطلاح مدعی و مُغرض که همسو با دشمن و دسیسه چینان خارجی عمل می کنند، انتظاری بیش از این نیست، اما تناقض و نفاق در ادعاهای مطرح شده آن ها غیر قابل انکار است. مدعیان و طراحان این سناریوها هم خود را دلسوز و همصدا با مردم و حامی و دوستدار کشور و نظام معرفی می کنند، هم اینکه آب در آسیاب دشمن می ریزند و روز به روز عرصه را به ملت تنگ تر و دست دولت و نظام را در فائق آمدن بر مشکلات و چالش ها بسته می خواهند. مگر نه این است که دشمن نادان به هر نقل قول و ادعای نامعتبری استناد می کند تا اتهاماتی تازه علیه ایران مطرح کند و کشور را در جهان تعاملات مبادلات به انزوا بکشاند، پس چرا جماعتی با ادعای ایران دوستی و دفاع از حقوق ملت، با دشمن هم صدایی می کنند.
