فرارو- اردوغان با بزرگترین چالش زندگی سیاسیاش مواجه است.
به گزارش فرارو، روز یکشنبه مردم ترکیه برای نخستین بار در تاریخ این کشور به طور همزمان در انتخابات پارلمانی و ریاستجمهور شرکت میکنند.
فردی که از بین شش نامزد انتخابات ریاستجمهوری پیروز خواهد شد، به موجب همهپرسی قانون اساسی سال ۲۰۱۷، صلاحیتهای اجرایی گستردهای خواهد داشت.
قرار بود انتخابات روز یکشنبه در نوامبر سال ۲۰۱۹ برگزار شود، اما به دستور رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه، و به دلیل نگرانیها از وخیمتر شدن اوضاع اقتصادی ۱۸ ماه زودتر برگزار شد.
در انتخابات کنونی ترکیه، محرم اینجه، نامزد حزب جمهوریخواه خلق ترکیه، رقیب اصلی اردوغان به شمار میرود.
همزمان با مشارکت مردم ترکیه برای انتخاب ۶۰۰ نماینده پارلمان و رئیسجمهور آینده، اردوغان با آزمون سختی مواجه است.
اردوغان، رئیس حزب عدالت و توسعه، انتخابات را به امید کسب آرای مردم ترکیه برای افزایش صلاحیتهای اجرایی رئیسجمهور، یکسال زودتر برگزار کرد. اما بسیاری از ناظران، از جمله عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه رأی الیوم، معتقدند که این بلندپروازیهای اردوغان محقق نخواهد شد.
عطوان در سرمقاله رأی الیوم ضمن بررسی انتخابات ترکیه، به چالشهای پیشروی اردوغان پرداخت و نوشت: " اقتصاد در انتخابات جایگاه محوری دارد. علیرغم آنکه دولت اردوغان در سال گذشته توانست پس از ایسلند بالاترین رشد اقتصادی جهانی - به مقدار ۷.۴ درصد - را محقق کند و تولید داخلی را به ۷۷۴ میلیارد دلار برساند، رأیدهندگان ترکیه با توجه به جیبشان رأی میدهند. کاهش ارزش لیر به مقدار ۳۵ درصد در دو ماه گذشته (۴.۷ لیر دربرابر یک دلار)، افزایش درصد تورم به ۱۰.۲ درصد و بیکاری به ۱۰.۹ درصد و رسیدن بدهی کلی به ۴۳۸ میلیارد دلار همگی عواملی هستند که اپوزیسیون با قدرت برای سرنگون کردن حزب عدالت و توسعه و رئیس آن در انتخابات، از آنها استفاده میکند".
به گفته عطوان، هواداران اردوغان و حزبش تاکنون در ترکیه اکثریت هستند، اما این اکثریت به دلیل افزایش دشمنان داخلی و خارجی به سرعت رو به کاهش است. همه دشمنان اردوغان علیه او در یک اردوگاه متحد شدهاند و علیرغم اختلافاتشان، در دشمنی با اردوغان مشترکاند.
عطوان در ادامه برای نتایج انتخابات ترکیه پنج سناریو برشمرد:
نخست: حزب حاکم عدالت و توسعه و رئیس آن، اردوغان، در دور اول انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود و اکثریت کرسیهای پارلمان (بیش از ۳۰۰ کرسی) را بدست آورد. این نتیجه به معنای باقی ماندن اردوغان در قدرت به مدت هفت سال خواهد بود.
دوم: رئیسجمهور اردوغان به دلیل ناکامی در کسب اکثریت آرا در دور اول (۵۱ درصد آرا)، مجبور شود در دور دوم انتخابات ریاستجمهوری هم مشارکت کند. در دور اول، شانس پیروزی اردوغان از شانس رقیب بارزش، محرم اینجه، نماینده ائتلاف اپوزیسیون، بیشتر است، اما به هر حال، ممکن است نتیجه انتخابات پارلمانی بر انتخابات ریاستجمهوری تاثیر بگذارد.
سوم: اردوغان رئیسجمهور ترکیه میشود، اما حزب عدالت و توسعه، اکثریت پارلمان را از دست بدهد. در چنین سناریویی اوضاع ترکیه دو قطبی خواهد شد و کشور وارد بیثباتی خواهد شد. پس از یک سال، مجددا برای از بین بردن دوقطبی، مانند سال ۲۰۱۵، دوباره انتخابات میشود.
چهارم: پیروزی محرم اینجه، نامزد اپوزیسیون در انتخابات ریاستجمهوری، و کسب اکثریت کرسیهای پارلمان توسط ائتلاف اپوزیسیون. در این حالت، حکمرانی حزب عدالت و توسعه بعه طور اساسی پایان خواهد یافت. چنین نتیجهای نقشه همپیمانیهای منطقهای و بین المللی ترکیه را مجددا ترسیم خواهد کرد. شاید قانون اساسی هم دوباره اصلاح و نظام ریاستی حذف شود.
پنجم: اپوزیسیون در انتخابات ریاستجمهوری پیروز شود، اما حزب عدالت و توسعه اکثریت کرسیهای پارلمان را بدست آورد. این نتیجه، ممکن است کشور را دچار هرج و مرج و بیثباتی کند. زیرا این دو باهم سازگاری ندارند. در چنین سناریویی احتمال وقوع کودتا به بهانه بازگرداندن امنیت به کشور زیاد خواهد بود.
عطوان در پایان با بیان اینکه ترجیح هر یک سناریوهای مزبور دشوار است، اعلام کرد اردوغان، با بزرگترین چالش در زندگی سیاسیاش مواجه است و نتیجه هر چه باشد، اردوغان بعد از انتخابات متفاوت خواهد بود و حتما قدرت کمتری خواهد داشت.