یادنامه فرامرز پایور> آلبوم خاطرات استاد

اهالی هنر کم کم دارند به لباس سیاهشان عادت می کنند. در این میان اهالی موسیقی سوگوارترند که هنوز چشمانشان در سوگ فریوسفی تر بود که مشکاتیان همه را سیاه پوش کرد و هنوز در بهت رفتن مشکاتیان فرو بودند که دیروز پایور را از دست دادند. ما هم دیگر داریم عادت می کنیم به نوشت غم نامه و یادنامه برای نوابغی که معلوم نیست با رفتنشان تا کی جای خالی شان خالی می ماند. 

فرامرز پایور را باید از معدود شاگردان بازمانده مکتب صبا دانست و از تاثیر گذارترین آنها. تاثیر او بر نوازندگی سنتور تا به آنجاست که می شود او را پدر سنتور نوازی کلاسیک  ایرانی دانست.  که در 17 سالگی به محضر درس استاد راه یافته بود چندی نگذشت که از برجسته ترین  شاگردان او شد. تا سال 1336 که استاد صبا درگذشت، از آموزش هاي او بهره برد.

فرامرز پایور در خانواده ای اهل هنر متولد شد. پدرش علي پايور هنرمند نقاش و استاد زبان فرانسه در دانشگاه تهران و پدربزرگش مصورالدوله نقاش چيره دست دوره قاجار بود که با نواختن ويولن، سنتور و سه تار آشنايي داشت. در 17سالگي، آموزش موسيقي را نزد استاد ابوالحسن صبا آغاز کرد و همچنين از محضر استاداني چون عبدالله دوامي و نورعلي برومند بهره برد. هنگامي که فرامرز پايور براي فراگيري سنتور به کلاس درس استاد ابوالحسن صبا در خيابان ظهيرالاسلام رفت، سه سال از درگذشت آخرين بازمانده سنتورنوازان نامي نسل قديم، حبيب سماعي، مي گذشت. 

فرامرز پايور از سال 1333، فعاليت خود را در وزارت فرهنگ و هنر وقت و از سال 1337 تدريس سنتور را در هنرستان عالي موسيقي ملي آغاز کرد. او اولين سنتورنوازي بود که روي سنتور، نواسازي مي کرد و تنها در پي بداهه نوازي نبود. او نخستين آهنگسازي بود که ساز تخصصي او، سنتور بود.او سپس هارموني و کمپوزيسيون را در کلاس استاد بزرگ آن زمان، امانوئل مليک اصلانيان آموخت.
 
در سال 1341 براي ادامه تحصيلات کلاسيک خود، از طرف وزارت فرهنگ و هنر به انگلستان رفت. از دانشگاه کمبريج در زبان و ادبيات انگليسي دانشنامه گرفت. در اين سال ها، براي شناساندن موسيقي اصيل ايراني، از طرف دانشگاه لندن و دانشگاه کمبريج از او خواسته شد کنفرانس هايي در اين زمينه همراه با ساز خود ترتيب دهد. همه اين کنفرانس ها با موفقيت انجام شد و از سوي اين دانشگاه ها جايزه هايي دريافت کرد. پايور کار با خوانندگان بسياري از جمله عبدالوهاب شهيدي، محمدرضا شجريان، محمودي خوانساري، احمد ابراهيمي، خاطره پروانه، سيما بينا، نادر گلچين، سروش ايزدي، شهرام ناظري، حميدرضا نوربخش و علي رستميان را در کارنامه هنري خود دارد. 

پایور، در سال ۱۳۷8 دچار عارضهٔ سکتهٔ مغزی شد و از آن زمان تا زمان مرگ نتوانست فعالیت هنری خود را ادامه دهد. با این وجود، در این سال‌ها، برخی آثار قدیمی وی با تنظیم مهرداد دلنوازی و خوانندگی سالار عقیلی و با تأیید او تهیه و اجرا شدند.

فرامرز پایور  دیروز پس از تحمل دوران طولانی  11 ساله درد و بیماری در بیمارستان‌ شهید باهنر اقدسیه تهران به علت ايست قلبي و مشكل تنفسي درگذشت.