فرارو- رئیس مرکز تحقیقات ایدز ایران نسبت به شیوع بالای ویروس HPV در کشور هشدار داد.
مینو محرز در گفتگو با ایلنا و در واکنش به برخی اظهارنظرها در رابطه با ویروس HPV که این ویروس میتواند از طریق تماس جنسی یا تماس بین پوست و پوست از فرد مبتلا به ویروس، منتقل شود، بیان داشت: عدهای با اظهارنظرهای نامربوط ما را خسته کردهاند، آنها در واکنش به نگرانی بسیاری از فعالان اجتماعی اظهارات بیاساسی مطرح میکنند و با این اظهارات با سلامت مردم بازی میکنند.
او در ادامه گفت: افرادی در فضای مجازی دکان ضد واکسن HPV باز کردهاند و مطالبی غیرعلمی را منتشر میکنند، من در رشته عفونی تحصیل و کار کردهام و همیشه شعارم این بوده است که پیشگیری بهتر از درمان است.
رئیس مرکز تحقیقات ایدز ایران هشدار داد که ویروس HPV به شکل فوق العادهای در ایران شیوع پیدا کرده است و این ویروس با انواع سرطانها نیز ارتباط دارد.
قائم مقام انجمن حمایت از بیماریهای عفونی گفت: در همه جای دنیا این واکسن استفاده میشود، تمام کشورهای اروپایی و آمریکایی این واکسن را برای جلوگیری از این ویروس برای افراد ۹ ساله به بالا تجویز میکنند. این واکسن از سالها پیش تولید شده است.
محرز با اشاره به برخی اظهارات در خصوص اینکه در برخی نقاط دنیا تزریق این واکسن بدلیل عوارض متوقف شده است، گفت: میگویند که این واکسن در مکزیک عوارض زیادی داشته است، اما این را قاطعانه رد میکنم، این واکسن به هیچ عنوان عوارض ندارد، فقط فرد باید بعد از تزریق نیم ساعت در محلی که تزریق صورت گرفته است بنشینند و بعد آنجا را ترک کند.
رئیس مرکز تحقیقات ایدز ایران تاکید کرد: این واکس کاملا موثر است و برای مردان تا ۲۶ سال و برای زنان تا ۳۵_۴۰ سال حتما باید تزریق شود، سن شروع تزریق این واکسن در تمام دنیا ۹ سال است، اما ما اعلام کردهایم این واکسن از ۱۲ سالگی به افراد تزریق شود. این واکسن هیچ عارضهای ندارد و کسی که میگوید عارضه دارد، هیچ مطالعهای در این رابطه نداشته است.
قائم مقام انجمن حمایت از بیماریهای عفونی تاکید کرد که این واکسن را FDA تایید کرده است و تایید این سازمان نمیتواند بیاساس باشد.
او در رابطه با قیمت این واکسن گفت: تا چندی پیش این واکسن کمتر از ۱ میلیون تومان قیمت داشت، اما الان با توجه به بالا رفتن قیمت ارز نمیدانم چه میزان افزایش قیمت داشته است.این واکسن باید تزریق شود، اما هنوز بودجه ای برای تامین دولتی این واکسن وجود ندارد.
محرز گفت: از لحاظ واکسیناسیون از بسیاری از کشورهای همجوار فقیر هم عقبتر هستیم، بودجهای برای یکسری از واکسنها تخصیص داده نمیشود، واکسن HPV ضروری است و تاکید میکنم که باید از ۱۲ سالگی به کودکان تزریق شود.
رئیس مرکز تحقیقات ایدز ایران بیان داشت: به این خاطر سن ۱۲ سال را تعیین کردهایم که فرد از سنین پایین در برابر این ویروس مصونیت پیدا کند. این ویروس به هیچ عنوان درمان قاطع ندارد، فقط زگیلهای تناسلی ناشی از ابتلا به این ویروس را با لیزر یا محلول های مخصوص میسوزانند، در بسیاری از مواقع هم این زگیل ها خودبخود از بین میرود، اما مساله این است که در نهایت ویروس در بدن میماند و از بین نمیرود و گاها عود میکند و منتقل هم میشود.
محرز تاکید کرد: این ویروس یکی از علل سرطانهای دهانه رحم است، در آقایان هم ممکن است موجب سرطان شود. برای پیشگیری از این بیماریها بهتر است؛ این واکسن تزریق شود. برخی میخواهند با طرح این مساله که این واکسنها بیبند و باری را افزایش میدهد از واقعیت فرار کنند و باید بگویم این بیماری وجود دارد و واکسن هم دارد؛ پس بهتر است این واکسن استفاده شود تا هزینه انتقال این بیماری را جامعه ندهد. وقتی واکسن موثر بدون عارضه وجود دارد، چرا نباید تزریق شود؟
او در پاسخ به این سوال که آیا آمار دقیقی در رابطه با آمار ابتلا افراد به ویروس HPV وجود دارد یا خیر بیان داشت: میتوان به صحبتهای متخصصان استناد کرد که با نگرانی از شیوع این ویروس حرف میزنند؛ همچنین چندی پیش مطالعهای در رابطه با درصد ابتلای کارگران جنسی یکی از مناطق تهران انجام شد که ۳۱ درصد زنان در این منطقه مبتلا به ویروس HPV بودند.
HPV چیست؟ راه های انتقال آن کدامند؟
پاپیلوما یا همان HPV یکی از خطرناک ترین ویروس هایی است که سلامت انسان را تهدید می کند. این ویروس مستقیما بر روی اندام ها جنسی اثر گذاشته و به همین دلیل HPV را نوعی بیماری مقاربتی می نامند. HPV تاثیرات وحشتناکی را بر اندام های تناسلی فرد دارد.
HPV ایدز نیست اما کمتر از ایدز نمی تواند خطرناک باشد! پاپیلوما یا همان HPV؛ ویروسی جدید که محصول رفتارهای جنسی نوین است.
به گزارش دکتر سلام، در واقع HPV مثل HIV(ایدز) محصول برخی تغییرات وسیع اجتماعی و تغییر الگو هاست. ویروسی که هر روز نه تنها منتقل که منتشر می شود، واژن، مقعد و ناحیه اوروفارنکس (قاعده زبان، پشت حلق، لوزه ها) از جمله نقاطی است که در بدن از خود نشانه ای به جا می گذارد و تبدیل به سرطان می شود.
انواع ویروس hpv
متخصصان HPV را به دوسته مجزا تقسیم بندی می کنند که هر کدام ویژگی های مربوط به خود را دارند. هر دو گروه این ویروس بسیار خطرناک بوده و لازم است تا به سرعت برای درمان آن اقدام شود. بطور مختصر می توان گفت که گروه اول HPV در فرد باعث بروز سرطان می شود و گروه دوم ایجاد بدخیمی را سبب می شود.
گروه اول: انواع ویروس hpv کم خطر مانند سروتیپ های ۶ و ۱۱ که عامل زگیل تناسلی خوش خیم می باشند و به سمت سرطانی شدن پیشرفت نمی کنند و معمولاً بهبود می یابند و مسئول حدود ۹۰ درصد موارد زگیل تناسلی در مردان و زنان می باشند.
گروه دوم: انواع پرخطر ویروس hpv شامل سروتیپ های ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۴۵ HPV که در ابتدا ضایعاتی شبیه خال روی آلت یا گوشت اضافه روی آلت و حتی کاملا شبیه زگیل معمولی روی آلت ایجاد می نمایند و در صورت عدم درمان به تدریج تغییر ماهیت داده و باعث ایجاد بدخیمی در این نواحی می شوند که بین انواع پر خطر ویروس hpv سروتیپ ۱۶ شیوع بیش تری داشته است.
گرفتاری به ویروس HPV سبب ایجاد بیماری زگیل تناسلی می شود. زگیل های تناسلی نواحی مرطوب دستگاه تناسلی را گرفتار می سازند و در بسیاری از موارد آنقدر ریز و کوچک هستند که ممکن است با چشم غیر مسلح دیده نشوند. ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) دارای بیش از 100 نوع مختلف می باشد. نوع 6 و 11 علت 90 درصد زگیلهای تناسلی هستند. باید دانست که تمامی افراد آلوده به ویروس پاپیلوم انسانی علی رغم آلوده بودن ناحیه تناسلی به این ویروس، دارای ضایعات زگیلی نمی باشند، یعنی آلودگی آنها مخفی است. و در این میان این دختران جوان و خانمها هستند که بی گناه دچار این ویروس شده و در طولانی مدت خطر سرطانهای خطرناک مثل سرطان دهانه رحم و سرطان فرج آنها را تهدید می کند.
به گزارش فرارو، چون آلودگی به این ویروس علامت خاص به غیر از ایجاد زگیل ندارد، اکثر زنان و مردان مبتلا به این ویروس، سبب انتقال آن در جامعه می شوند. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) واکسن زگیل تناسلی برای دختران را در سال 2006 و واکسن زگیل تناسلی برای پسران را در سال 2009 مورد تائید قرار داد.
بدین دلیل واکسیناسیون دختران در سن 13 سالگی و پسران در سن 12-11 سالگی بر علیه این ویروس در آمریکا و اروپا جزو برنامه واکسیناسیون ملی گنجانده شده است. توصیه می شود واکسیناسیون زیر 26 سال باشد. هر قدر سن واکسیناسیون پائین تر باشد، اثرات آن بهتر است.
افراد مستعد ابتلا به HPV
HPV با سرعت بسیار زیادی در حال گسترش است و هیچکس از آن در امان نیست. اصلی ترین روش انتقال HPV داشتن رابطه جنسی است؛ به همین سبب می توان گفت هر فردی که حتی یک بار هم رابطه جنسی را تجربه کرده مستعد ابتلا به HPV است. اما موضوع به اینجا ختم نمی شود! متخصصان معتقدند که حتی افرادی هم که تاکنون رابطه جنسی نداشته اند ممکن است ناقل این ویروس باشند.
راه های انتقال HPV
بیماری HPV از طریق تماس جنسی، اغلب طی تماس جنسی واژینال و مقعدی، منتقل می شود. این ویروس همچنین از طریق تماس جنسی دهانی نیز منتقل می شود. اچ پی وی هم در افراد دارای روابط جنسی نرمال و هم در هم جنس گرایان قابل انتقال است، حتی زمانی که طرف مقابل هیچ گونه علامتی ندارد و فقط ناقل است.
علائم ابتلا به HPV
زگیل های تناسلی معمولاً بهصورت یک برآمدگی کوچک یا گروهی از برآمدگیها در ناحیه تناسلی ظاهر میشوند. این زگیلها میتوانند کوچک یا بزرگ، برجسته یا تخت و یا به شکل گل کلم باشند. زگیلها ممکن است چند هفته یا چند ماه پس از تماس جنسی با فرد آلوده ظاهر شوند، حتی اگر وی هیچ نشانهای از زگیل تناسلی نداشته باشد. در صورت درمان نشدن، زگیلها ممکن است برطرف شوند، بدون تغییر باقی بمانند و یا بزرگ و زیاد شوند. گونههایی از HPV که سرطانزایند با گونههایی که زگیل تناسلی ایجاد میکنند، متفاوتند.
سرطان دهانه رحم معمولاً تا مرحلۀ پیشرفته، علائم ندارد. به همین دلیل، مهم است که خانمها بهطور مرتب برای سرطان دهانۀ رحم غربالگری شوند. تستهای غربالگری میتوانند نشانههای زودهنگام بیماری را پیدا کنند و کمک کنند مشکلات زودتر درمان شوند، پیش از آن که به سرطان تبدیل شوند.
دیگر سرطانهای ناشی از HPV تا زمان رسیدن به مرحلۀ پیشرفته، هیچ علائم و نشانهای ندارند و درمان آنها دشوار است. دیگر سرطانهای مرتبط با آن عبارتند از سرطان فرج، واژن، آلت، مقعد. آر آر پی (RRP) نیز وضعیتی است که در آن زگیلها در گلو رشد میکنند و میتواند در کودکان و بزرکسالان رخ دهد. رشد زگیلها در گلو میتواند مجرای هوا را مسدود کند و موجب خرخر و اختلال در تنفس شود.
عوارض ابتلا به HPV
اگر این ویروس مقاوم باشد و از بین نرود، میتواند سلولهای نرمال را به غیرنرمال بدل کند و در اغلب موارد شما نمیتواننید این تغییرات سلولی را متوجه شوید. زگیلها ممکن است چند ماه پس از ابتلا ظاهر شوند. پیشرفت سرطان نیز اغلب سالها یا حتی دههها پس از ابتلا، زمان میبرد.