رابعه رخشانی متولد ۱۳۵۷ در شهر زابل است. طبق سنت و آیین مرسوم بلوچ‌ها که اغلب ازدواج فامیلی دارند، رابعه نیز در سن ۱۸ سالگی با یکی از اقوامشان ازدواج می‌کند.
او اکنون ۵فرزند دارد که یکی از این فرزندان، به علت مشکلات ژنتیکی، دچار معلولیت می‌باشد. آن‌ها بعد از ازدواج، با رویای داشتن کار و وضعیت بهتر به استان گلستان کوچ می‌کنند، اما دریغ از شغلی که حتی بتواند آن‌ها را در وضعیت معمولی قرار بدهد.
همسر رابعه یک کارگر ساده است که فقط طی چند ماه اول سال کار برایش وجود دارد. رابعه نیز با وضعیت دشوار ومسؤلیت سنگینی که زندگیش دارد و همچنین مشکلات و پرستاری فرزندِ معلولش رحیمه، مجبور است برای کارگری به زمین‌های کشاورزی اطراف روستا برود و در تمامِ طول روز زیر آفتاب عرق بریزد و در مقابلِ آن، هزینه ناچیزی دریافت کند.
او سرسختانه برای بهبود زندگیش می‌جنگد و از انجام هیچ کاری اِبایی ندارد. او قهرمانی هست که الگوی بسیاری از زنان می‌باشد.
عکاس: فاطمه عابدی/مهر
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهت‌های قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
