عصر یکی از روزهای مارس ۲۰۱۱ در شهر کوچک کلایپوله، واقع در ۲۶ کیلومتری جنوب بوینس آیرس (پایتخت آرژانتین) یک بازی نه چندان مهم بین دو تیم حاضر در دسته پنجم فوتبال آرژانتین برگزار شد. کلایپوله میزبان ویکتوریانو آره‌ناس بود و دو تیم میانه جدول در یک بازی کاملا عادی به مصاف هم رفتند. رقابت میان آنها وجود داشت اما هرگز کسی تصور نمی‌کرد آن بازی پایان عجیبی داشته باشد و در تاریخ فوتبال به عنوان پر اخراج ترین بازی شناخته شود.
دیدار تیم‌های کلایپوله و ویکتوریانو آره‌ناس در لیگ آرژانتین با اخراج ۳۶ نفر به پایان رسید.
به گزارش ایسنا، عصر یکی از روزهای مارس ۲۰۱۱ در شهر کوچک کلایپوله، واقع در ۲۶ کیلومتری جنوب بوینس آیرس (پایتخت آرژانتین) یک بازی نه چندان مهم بین دو تیم حاضر در دسته پنجم فوتبال آرژانتین برگزار شد. کلایپوله میزبان ویکتوریانو آره‌ناس بود و دو تیم میانه جدول در یک بازی کاملا عادی به مصاف هم رفتند. رقابت میان آنها وجود داشت اما هرگز کسی تصور نمی‌کرد آن بازی پایان عجیبی داشته باشد و در تاریخ فوتبال به عنوان پر اخراج ترین بازی شناخته شود.
بدون شک دامین روبینو مرد اول آن رقابت بود چون ۳۶ کارت قرمز را در یک بازی نشان داد. داور آرژانتینی در نیمه اول برای قضاوت با مشکلی رو به رو نشد. دیدار آرامی بود و اتفاق تنش‌زایی رخ نداد. تنها در لحظات پایانی یک بازیکن به علت دریافت دو کارت زرد اخراج شد. این موضوع اتفاقی عادی در فوتبال محسوب می‌شد. نیمه دوم نیز آرام پیش رفت اما بازیکن شماره هفت که اخراج شده بود نظاره‌گر بازی در آن طرف فنس‌ها بود. او پیراهن تیمش را بر تن نکرده بود.
پس از سوت پایان بازی توسط روبینو، بازیکن اخراجی از دری که باز بود توانست از کنار ماموران امنیتی عبور کند. او ضربه محکمی به یکی از بازیکنان حریف زد تا آغازگر یکی از جنجالی‌ترین بازی‌های تاریخ فوتبال شود. این ضربه باعث شد همه بازیکنان حریف به سمتش بدوند تا او را کتک بزنند. آنها سعی کردند با پا ضربه بزنند و از هر روشی برای ضربه زدن استفاده کردند، وارد رختکن شدند و درگیری شدت گرفت. در نهایت پلیس وارد جریان شد تا این جنجال به پایان برسد. مدتی زمان برد تا همه چیز کنترل شود. پس از آن داور به بازیکنان و کادر فنی هر دو تیم کارت قرمز نشان داد. او در هنگام درگیری این کار را نکرد چون تصور می کرد باعث خشونت بیشتر می‌شود.
روبینو به شرح این حادثه پرداخت و گفت: همه بازیکنان یکدیگر را کتک می‌زدند و در محلی که حضور داشتم سخت می‌توانستم تشخیص دهم این ضربات برخورد می‌کند یا نه. به نظرم همه در این درگیری نقش داشتند. در گزارش بازی توضیح دادم چه بازیکنی اخراج و کدام فوتبالیست جریمه شده است اما در آن لحظه همه را اخراج کردم. در همه بازی‌ها برخوردهایی وجود دارد اما این دیدار کاملا غیر عادی بود. این حادثه در لیگی رخ داد که هواداران و بازیکنان، شغل و زندگی شخصی خودشان را دارند و گاهی اوقات مشکلات روزانه‌شان در جریان مسابقات انعکاس پیدا می‌کند.
تعداد کارت قرمزهایی که در این بازی نشان داده شد یک رکورد در جهان فوتبال به حساب می‌آمد و روبینو را به شهرت رساند چون همه رسانه‌های جهان به این قضیه پرداختند. کمیته انضباطی آرژانتین عملکرد روبینو را بررسی کرد و در نهایت دو بازیکن از هر یک از دو تیم محروم شدند. جالب این است که داور آرژانتینی پس از چند سال چنین تصمیمی را عادلانه و درست دانست.
روبینو یک سال هیچ یک از بازی‌های این دو تیم را قضاوت نکرد. او با هیچ یک از اعضای دو تیم مشکلی نداشت و همیشه رابطه‌اش با همه بازیکنان خوب بود. روبینو به داوری که دائما کارت نشان می‌دهد معروف نبود اما رکورد بیشترین اخراج در یک بازی فوتبال را به نام خود ثبت کرد. هفت سال از این اتفاق گذشته اما او همچنان به کار قضاوت در کشوری مشغول است که به داور احترام زیادی نمی‌گذارند و هواداران تنها از آنها انتظار دارند به نفع تیمشان سوت زده شود.
