شش ماه از موعد ارسال موشکهای S-300 گذشته!

فرارو - رئيس ستاد كل نيروهاي مسلح گفته است که موشك‌هاي دفاعي S-300 كه با تفاهم دو دولت براي اقدامات دفاع از ايران مورد توافق قرار گرفته ، مجوز ارسال دريافت نمی کند و بيش از 6 ماه است از وقت تحويل آنها از طرف روس گذشته است.

به گزارش فارس به نقل از معاونت فرهنگي ستاد كل نيروهاي مسلح، سردار سرلشكر سيدحسن فيروزآبادي رئيس ستاد كل نيروهاي مسلح در خصوص تعاملات تسليحاتي ايران و روسيه اظهار داشت: آيا استراتژيست‌هاي روسيه اهميت ژئوپولتيك ايران را در امنيت روسيه در نظر نمي‌گيرند؛ چرا بايستي موشك‌هاي دفاعي S300 كه با تفاهم دو دولت براي اقدامات دفاع از ايران مورد توافق قرار گرفته است، مجوز ارسال دريافت نکند و بيش از 6 ماه است از وقت تحويل آنها از طرف روس تخطي شده است.

عضو شوراي امنيت ملي در ادامه افزود: ما از دوستان روس در همسايه شمالي گله داريم و اميدواريم اين يادآوري ، دوستان روسي را به تسريع در تحويل مورد قرارداد تشويق كند.

البته برخی آگاهان عقیده دارند که آقای فیروز آبادی می داند که علت این تاخیر با علت تاخیر در  راه اندازی نیروگاه بوشهر یکی است.

موشک های اس-300 از مجموعه موشک های زمین به هوا و دوربرد روسیه است که نخستین بار در سال 1979 برای دفاع از شوروی سابق در برابر حملات هوایی دشمن ساخته شد.

گونه های بعدی موشک های ضدهوایی اس-300 با هدف رهگیری موشک های بالستیک تولید شد. در زمان ساخت این موشک هدف اصلی دفاع از مجتمع های صنعتی و ادارات حساس شوروی بود. موشک های اس-300 توانایی هدف قرار دادن موشک های بالستیک را دارند و یکی از پیشرفته ترین سیستم های موشکی ضدهوایی جهان که عملیاتی شده اند، محسوب می شوند.

طی چند دهه گذشته گونه های بسیار متنوعی از این موشک با سیستم های راداری پیشرفته تر، مقاومت بهتر در برابر تدابیر دشمن، برد بیشتر و دقت بالاتر ساخته شده است.

در حال حاضر سه گونه اصلی از این موشک وجود دارد:

اس-300 پی: این گونه از موشک اس-300 نخستین بار در سال 1978 عملیاتی شد و 80 عدد از آن در حوالی مسکو مستقر شد. این نوع که از گونه های اول سری اس-300 است دارای سه بخش رادار، سیستم کنترل و تجهیزات حمل و پرتاب بود.

از محدودیت های این گونه، زمان نسبتاً زیاد (حدود یک ساعت) برای آماده سازی سیستم نیمه متحرک برای شلیک است. همچنین این موشک توان هدف قرار دادن اهداف نزدیک را نداشت.

نیروی هوایی روسیه برای رفع این محدودیت ها نوع اس-300 پی اس را طراحی کرد و در سال 1985 از این نوع موشک استفاده شد. گفته می شود این نخستین گونه ای است که توان حمل کلاهک هسته ای دارد.

اس-300 اف: این گونه که دومین گونه از موشک های اس-300 است برای نصب روی کشتی و استفاده در نیروی دریایی تولید شد. برد این گونه موشک بین چهار تا 90 کیلومتر است. این سیستم ها از سال 1999 به کار گرفته شدند.

اس-300 وی: این گونه از آن جهت با گونه های دیگر موشک اس-300 متفاوت است که برای مقابله با حملات هوایی موشکی، جنگنده ها و موشک های بالستیک و کروز ساخته شده و قابل حمل روی نفربرهای زرهی است به همین دلیل قابلیت تحرک آن بسیار بیشتر است.

اس-300 پی ام یو: سیستم های یاد شده دارای موشک های قوی تر و مخرب تری هستند و تمام قابلیت های دیگر انواع را دارند. کلاهک جنگی آنها 143 کیلوگرم است. این سیستم ها در سال 1999 ساخته شدند.

سیستم های موشکی اس -300 عمدتاً در کشورهای اروپای شرقی و آسیا مورد استفاده قرار می گیرند. اگرچه تاکنون هیچ یک از این موشک ها در یک درگیری واقعی مورد استفاده قرار نگرفته اند اما درباره توانایی آنها تردیدی وجود ندارد زیرا در مانورهای مختلف توقعات از آن تامین شده است.

رادارهای سیستم موشکی اس-300 توان تشخیص شش هدف را دارند و کل سیستم طی یک دقیقه آماده می شود و هر سه ثانیه می توان یک موشک شلیک کرد.

  تمام موشک بین 1450 تا 1800 کیلوگرم و کلاهک جنگی آن بین 133 تا 143 کیلوگرم وزن دارد. رادار سیستم های موشکی اس-300 روی وسیله ای کوچک تر، جدا از سیستم اصلی حمل می شوند. اگر از این رادارها برای شناسایی موشک های بالستیک استفاده شود، قادرند این موشک ها را که با سرعت 10 هزار کیلومتر در فاصله هزار کیلومتری در پرواز هستند، شناسایی کنند.

اگر از این رادار برای شناسایی موشک های کروز استفاده شود، قادر است موشک های کروز را در فاصله 300 کیلومتری شناسایی کند.

رادار گردان سیستم های اس-300  هر  12 ثانیه یک بار 360 درجه را تحت پوشش قرار می دهند. این رادارها می توانند هر شی پرنده را که در ارتفاع 60 متری و حداقل در فاصله 120 کیلومتری است، شناسایی کنند.