خبرها در شبکههای اجتماعی زود دست به دست میشوند. یکی از خبرهایی که توانست در میان کاربران خودی نشان دهد خبر اعتراض در خوابگاه دختران دانشگاه تهران بود. دخترانی که سهشنبه شب در محوطه خوابگاه به اعتراض پرداختند بخشی از دغدغهشان محدودیتهای ورود و خروج به خوابگاه بود و شایعه اجباری شدن حجاب در محیط دخترانه.
به گزارش روزنامه اعتماد، همين بازتابها سبب شد تا معاون دانشجويي دانشگاه تهران ديروز اعلام كند كه كميته بازنگري مقررات خوابگاهي در اين دانشگاه تشكيل ميشود و البته به نظر ميرسد محدوديتهاي ساعات ورود و خروج به خوابگاه از دايره اين بازنگريها خارج خواهد ماند.
«در بازنگري مقررات خوابگاهي اشكالات و مقررات احتمالي خوابگاه بررسي و تصميمات جديد با در نظر گرفتن پيشنهادات دانشجويان اعمال خواهد شد. اما حذف كامل محدوديتهای ورود و خروج به خوابگاهها امكانپذير نيست.» حسن بهنژاد روز گذشته به خبرگزاري ايسنا گفت كه دانشجويان ساكن كوي چمران در اعتراض به محدوديت زمان ورود و خروج به خوابگاه در محوطه كوي دانشگاه تجمع كردند: «اين در حالي است كه هيچ قانون و مقررات جديدي در مورد خوابگاهها در دانشگاه تهران اعمال نشده و مقررات فعلي خوابگاههاي اين دانشگاه همان مقررات سالهاي گذشته است و آخرين ساعت ورود دانشجويان به خوابگاهها نيز همانند ساير خوابگاههاي كشور حدود ساعت ٢١:٣٠ شب است.»
او در مورد تصميم اين دانشگاه براي تشكيل كميته بازنگري مقررات خوابگاهي گفت: «در پي اعتراضات شب گذشته دانشجويان خوابگاه، يك كميته بازنگري در معاونت دانشجويي دانشگاه تهران براي ارزيابي مقررات فعلي خوابگاهي به خصوص در حوزه ورود و خروج دانشجويان تشكيل ميشود و دانشجويان ميتوانند نظرات و پيشنهادات خود را در حوزه مقررات خوابگاهي به اين كميته ارسال كنند تا در تصميمگيريهايي كه اتخاذ ميشود ديدگاه دانشجويان نيز مورد بررسي قرار گرفته و در نهايت اعمال شود. در واقع تصميمگيري در اين كميته با حضور نمايندههاي دانشجويان خوابگاهي اعمال خواهد شد.»
از سوي ديگر، دختراني كه پيگير مطالبات خود هستند ميگويند كه شيوه مواجهه با دانشجويان دختر ساكن خوابگاه بيشتر است. همين شده كه مطالباتي كه ابتدا بر سر مسائل فني خوابگاه بود تبديل به اعتراضي به شيوه برخوردها و مقررات تازه از راه رسيده شد. يكي از دختراني كه سالهاست تجربه زندگي در كوي دانشگاه را دارد ميگويد: «دو هفته پيش بحث درخواستها و مطالبات بر سر قطع شدن برق در خوابگاه آغاز شد و مطالبات ديگري مانند اياب و ذهاب و كيفيت غذاي سلف دانشجويي اما بعد موضوع گسترش پيدا كرد. در خوابگاه ميگويند كه بر اساس قوانين وزارت علوم ساعت ورود به خوابگاه دختران محدوديت دارد براي همين اگر از ساعت ٩:٣٠ به بعد به خوابگاه برسيم بايد برگه تاخير پر كنيم، اگر اين ساعت به ١٠:٣٠ شب برسد تعهد گرفته ميشود و ميگويند كه پس از تكرار سه باره اين موضوع با ساكنان خوابگاه برخورد ميشود. تا سال ٩١ اين برگه تعهد وجود نداشت.»
او ميگويد خواسته دختران اين است كه مقررات خوابگاههاي دخترانه هم مانند پسران باشد.
ماجراهاي خوابگاه دختران چند سال قبل هم خبرساز شده بود، زماني كه بنا بر مقررات دانشگاه تهران از ورود دختران پس از ساعت ١١ شب به خوابگاه جلوگيري شد. اين دختر دانشجو كه در آن زمان هم ساكن خوابگاه بود ميگويد: «آن زمان پس از اجراي اين قانون در شب اول و ماندن دو نفر از دختران پشت در خوابگاه، شب دوم ما از خوابگاه بيرون رفتيم و گفتيم كه منع ورود به خوابگاه را قبول نميكنيم.
موضوع خيلي سروصدا كرده بود و خيلي از ما را به كميته انضباطي خواستند.» او ميگويد كه در حال حاضر دانشجويان به دو گروه تقسيم شدهاند و هر گروه به طريقي كار را دنبال ميكنند: «يك گروه دست به اعتراض ميزنند، گروه ديگر سعي دارند از طريق نامه و مذاكره موضوع مطالبات را حل كنند.»
اما به جز ساعت ورود و خروج به خوابگاه، موضوع اجباري شدن حجاب در فضاي دخترانه، موضوع ديگري بود كه دانشجويان ساكن كوي به آن اعتراض داشتند، يكي از دختراني كه در تجمع خوابگاه چمران حضور داشت در توضيح اين موضوع ميگويد: «در خوابگاه بنري زدند در مورد رعايت كردن شؤونات اسلامي، بنا بر اين آييننامهاي كه مطرح كردهاند بايد دختران خوابگاه حجاب خود را در محيطي كاملا زنانه هم حفظ كنند. در زمين چمن و سلف هم حجاب داشته باشند حتي در جلسهاي به ما گفتند كه بايد در راهروهاي خوابگاه هم اين موضوع رعايت شود چون ممكن است آقايان تاسيسات در ساختمان حضور داشته باشند در حالي كه حضور آقايان بايد با هماهنگي، در ساعات مشخص و با اعلام در خوابگاه باشد اما به جاي محدود كردن ورود و خروج تاسيسات ترجيح ميدهند دختران خوابگاه را محدود كنند و نميدانيم دليل چنين كاري چيست.» اين دختر ساكن كوي دانشگاه در مورد ساعت ورود و خروج دختران ميگويد كه جدا از اعمال اين محدوديتها شيوههايي كه با دانشجويان در پيش گرفته ميشود موجب اعتراض شده است: «پس از چند بار تاخير ورود به خوابگاه با خانوادهها تماسهاي تهديدآميز ميگيرند، شيوه بيان كردن اين تاخيرها بسيار تند است. ما تا به حال به دليل تاخيرها لغو اسكان نداشتهايم اما اينگونه تماس گرفتن با خانوادهها تا به حال بسيار دردسرساز شده است. سال گذشته با خانواده يكي از دخترها تماس گرفته بودند و گفته بودند: ميدانيد دخترتان در اين شهر چه ميكند؟ موضوع باعث اختلاف شديد ميان اين دانشجو و خانوادهاش شد.
اين موضوع بارها تكرار شده تا آنجا كه ساكنان كوي از ترس اين تماسها نميگذارند كارشان به سه بار تاخير بكشد و از بسياري از كارهاي بيرون ميگذرند تا بتوانند ساعت ٩:٣٠ شب خودشان را به خوابگاه برسانند. يعني دارند ساكنان خوابگاههاي دختران را كنترل ميكنند.»
بخشي از معترضان در كوي دانشگاه تهران معتقد هستند با پايان كارشان در بيرون از خوابگاه بايد بتوانند بدون وجود اين محدوديتهاي زماني سفت و سخت به خوابگاه بروند. اعتراضي كه مدتي قبل سر كيفيت غذا و امكانات رفاهي خوابگاه آغاز شد حالا رسيده است به اعتراض به كيفيت زندگي و قوانين سختگيرانهاي كه بر خوابگاههاي دخترانه حاكم است. دختران معترض خواستار تغيير قوانين هستند و مسوولان دانشگاه تهران ميگويند كه نظرات و پيشنهادات را بررسي ميكنند تا ببينند تا كجا ميتوانند به نفع اين دانشجويان كوتاه بيايند.