طبق اعلام وزارت بهداشت، آخرین آمار ابتلا به ایدز در کشور ۳۶۰۳۹ نفر تا پایان خردادماه ۹۶ است؛ آماری که تنها ۳۰ درصد موارد مبتلا را شامل می‌شود، ۷۰ درصد آنها شناسایی نشده و شاید از ابتلای خود آگاهی ندارند؛ این درحالیست که بیشتر راه‌های انتقال این بیماری مزمن، به رفتار فرد بازمی‌گردد و قابل پیشگیری است؛ بنابراین بی‌شک "آموزش" در کنترل و پیشگیری از آن امری جدی است.
به گزارش ایسنا، طبق اعلام سایت معاونت زنان ریاست جمهوری، در حال حاضر بالاترین میزان آگاهی از روش‌های پیشگیری از ابتلا به ایدز در ایران در میان زنان ۱۵ تا ۵۴ سال با رقم ۴۳.۳۳ و در میان زنان ۱۵ تا ۲۴ سال با آمار ۲۵.۵۲ درصد متعلق به استان یزد است.
این آمار نشان می‌دهد کمترین میزان آگاهی از این روش‌ها نیز با آمار ۱۳.۸۴ در میان گروه سنی ۱۵ تا ۵۴ سال، مربوط به استان سیستان و بلوچستان است. این آمار در گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال، ۸.۰۵ درصد اعلام شده است. آخرین آمارهای وزارت بهداشت نیز از رشد ابتلا به اچ آی وی/ایدز در میان زنان خبر می‌دهد؛ طبق اعلام این وزارتخانه در حال حاضر این رقم به ۳۳ درصد افزایش یافته است و آگاهی زنان از راه‌های پیشگیری از این بیماری نقش کلیدی دارد. لیلا ارشد – مدیرعامل مرکز کاهش آسیب خانه خورشید تاکید می‌کند با وجود اینکه میزان آگاهی زنان درباره راه‌های پیشگیری از ایدز به دلیل خط قرمزهای فرهنگی کمتر است، اما باید روش‌های مراقبت از خود و پیشگیری را به مردان نیز آموزش داد و آن را به زنان محدود نکرد.
لیلا ارشد تاکید می‌کند که اطلاع رسانی و آگاهی در زمینه پیشگیری از بیماری ایدز حرف اول را می‌زند.
وی با طرح این سوال که امروز فرزندان و زنان جوان ما از کجا می‌توانند درباره چگونگی مراقبت از خود آموزش ببینند؟، می‌افزاید: بخشی از این آموزش‌ها باید در آموزش و پرورش، دانشگاه، صدا و سیما و فضای مجازی ارائه شود. در دانشگاه‌ها درس تنظیم خانواده‌ای وجود داشت که به مبحث ارتباط جنسی و راه‌های انتقال بیماری‌های ویروسی می‌پرداخت، اما در حال حاضر به درس جمعیت شناسی تبدیل شده است. بنابراین امکان اینکه جوانان بخواهند اطلاعات درستی در این زمینه به دست آورند، بسیار کم است.
وی ادامه می‌دهد: با توجه به اینکه نوع انتقال ویروس اچ آی وی / ایدز تغییر کرده و خطر انتقال آن بیشتر شده است. وزارت بهداشت اعلام کرده است انتقال ویروس اچ آی وی از طریق روابط جنسی محافظت نشده امروز بیشتر اتفاق می‌افتد. در گذشته انتقال از طریق تزریق مشترک بود؛ به همین دلیل راهکارهایی در سازمان زندان‌ها اندیشیده شد که بتوانند آن را کنترل کنند، اما روابط جنسی محافظت نشده فقط می‌تواند با آموزش کنترل شود. اگر فرزندان ما یاد نگیرند چطور از خود مراقبت کنند، این خطر افزایش پیدا می‌کند.
مدیرعامل خانه خورشید تاکید می‌کند: باید روش‌های مراقبت از خود و روابط جنسی محافظت شده را به مردان نیز آموزش داد و آن را به زنان محدود نکرد. هر دو گروه دختران و پسران باید در این زمینه‌ها آموزش ببینند. الان بیماری‌های ویروسی دیگری مانند زگیل تناسلی هم رایج شده است. امیدوارم همین امروز برای آن فکری شود؛ چون انتقال آن راحت‌تر است و حتی می‌تواند از طریق پوست منتقل شود.
برخی خطر قرمزها، ایدز را تابو نگهداشته‌اند
ارشد با بیان اینکه برخی خط قرمزها باعث شده است بیماری ایدز هنوز به شکل تابو باقی بماند، ادامه می‌دهد: ما در آموزش‌هایی که باید به فرزندان خود ارایه دهیم، معمولا عقب هستیم و به اندازه کافی و به موقع وارد ماجرا نمی‌شویم. بخش عمده‌ای از این آموزش‌ها باید در مدارس اتفاق افتد، اما هنوز درهای آموزش و پرورش برای ورود این آموزش‌ها به مدارس از طریق نهادهای مدنی باز نیست. خود این وزارتخانه نیز راهکار مناسبی برای آن نیندیشیده است.
وی همچنین اضافه می‌کند: آموزش در کشور ما کمی دشوار است و امیدوارم برای مسائلی که خیلی سریع دارد اتفاق می‌افتد و می‌تواند افراد زیادی را درگیر کند و هزینه‌های زیادی را بر گردن نظام سلامت بگذارد، اقدامات مناسب‌تری انجام دهیم. در حال حاضر مرجع اطلاعات فرزندان ما درباره این بیماری‌ها همسالان، دوستان و فضاهای مجازی است که می‌تواند به دلیل سودجویی، اطلاعات درستی هم نباشد؛ به همین دلیل نیازمند ارائه اطلاعات از راه‌های کاملا ایمن، مطمئن و درست هستیم.
ارشد با بیان اینکه این آموزش‌ها کمک می‌کند نظام سلامت هزینه کمتری را تقبل کند، بیان می‌کند: ما خرده فرهنگی داریم که اجازه نمی‌دهد دختران یا فرزندان‌مان این اطلاعات را بدانند و فکر می‌کنیم خوب نیست. در حالی که در دنیا ثابت شده است هرچه آموزش بیشتر می‌شود، خودمراقبتی آنها بیشتر می‌شود.
مدیرعامل خانه خورشید با بیان اینکه خروجی خط قرمزهای فرهنگی ما در زمینه آموزش‌های پیشگیری از ایدز، افزایش انتقال ویروس است، اظهار می‌کند: این موضوع باعث کاهش سن ابتلا به بیماری شده است. علاوه بر آن هنوز کسانی را داریم که از بیماری خود خبر ندارند و نمی‌دانند ناقل ویروس هستند. اگر بفهمند نیز گرفتن رضایت از آنها برای شروع دارو درمانی دشوار است.
