آخرین اظهارات فیلسوفانه اسفندیار مشایی

 مشایی گفت: حقيقت خدا به واسطه كنكاش و تحليل انساني منكشف مي‌شود، هر گاه دامنه فهم انسان از خدا ارتقا بيابد، انسان محيط و محاط در دامنه ظرفيت محاطي كه دارد، پرواز مي‌كند و به فهمي از خدا نايل مي‌شود. 

اسفنديار رحيم مشايي در جشنواره بين‌المللي فارابي در خصوص جايگاه علوم انساني گفت: علوم انساني وام‌دار جايگاه رفيع انسان است، اهميت علوم انساني از آن جهت است كه مهمترين موضوع آفرينش يعني انسان ارتباط دارد و علوم انساني حوزه وسيع و گسترده‌اي را در بردارد. 

وي ادامه داد: علوم انساني با تبيين و جايگاه شريف انساني دامنه انتظارات را افزايش مي‌دهد. 

مشايي گفت: چگونگي زندگي انسان كه وام‌دار استفاده از منابع طبيعي است، با نوع نگاهي كه در علوم انساني ارائه مي شود ارتباط مستقيم دارد. تاريخ نيز فرازهاي زيادي دارد و فرازهاي تاريخي ارتباط با فرازهاي انساني دارد. 

وي خاطرنشان كرد: نگاهي وجود دارد كه در آن جايگاه انسان تا خدا ارتقا مي‌يابد، البته منظور بخش منفي آن و خدا شدن نيست، انسان از سرعت و جهش براي رشد برخوردار است اما در نگاه ديگر انسان تا مرز حيوانيت سقوط مي كند كه اين نگاه راه را براي پرواز بسته است و انسان ناچار است در قفسي كه براي او مي‌سازند، زنداني باشد. 

رئيس دفتر احمدی نژاد افزود: همه غوغايي كه در عالم است مربوط به انسان است و به جز انسان موضوعي نداريم كه در عالم مورد بحث باشد. در رتبه وجودي، انسان محيط و خدا احاطه است. حقيقت خدا حقيقت بي‌انتهايي است كه چه انسان باشد و چه نباشد، هست. 

وي گفت: حقيقت خدا به واسطه كنكاش و تحليل انساني منكشف مي‌شود، هر گاه دامنه فهم انسان از خدا ارتقا بيابد، انسان محيط و محاط در دامنه ظرفيت محاطي كه دارد، پرواز مي‌كند و به فهمي از خدا نايل مي‌شود. 

رحيم مشايي ادامه داد: جهان مادي هم بي‌نهايت است و از هر سو كه برويم پاياني وجود ندارد. انسان تا خدايي حركت مي‌كند. علوم انساني هم بايد اين مبنا را مورد توجه قرار دهد و نخست مشخص كند كه انسان كيست. 

وي گفت: تعاريف مختلفي در مورد انسان مطرح شده كه همه اين تعاريف به يك بعد انسان پرداخته است و به طور كلي انسان تلاش دارد تا خودش را از موقعيت حيواني ممتار كند و بيرون بكشد. گر چه حيوان به نظر مي‌رسد، اما حيوان نيست. 

مشايي افزود: جهان با همه عظمتش براي موجوديتش به انسان وابسته است، جهان براي آن‌كه باشد بايد انسان باشد. برخي مي‌گويند كه اين ديدگاه اومانسيتي است كه اومانيست‌ها تعريفي كه از انسان ارائه مي‌دهند يك موجود كوچك، پرتاب شده و متحير است و در اين تعريف انسان نه مبدأ و نه مقصد دارد و به همين دليل نمي‌تواند مسيري داشته باشد. 

وي گفت: ما از انسان برتر در عالم نداريم و انسان اشرف مخلوقات است و هر تلاشي كه براي تعظيم انسان انجام شود، مهمترين و بهترين كار است و علمي كه انسان را كوچك كند، حجاب است. تلاش و تكريم خدا جز از تكريم انسان شدني نيست. 

وي افزود: اگر انسان شناخته نشود، بقيه هم تضميني براي شناختشان وجود ندارد و دنياي امروز به دليل تحريف تعريف انسان به پايين‌ترين سطح ممكن براي انسان رسيده، اما در عين حال انسان به تعالي خود نيز ادامه مي‌دهد.