تغییر کابینه به توسعه سیاسی ختم می‌شود؟

این روزها اصلاح‌طلبان، رسانه‌های اصلاح‌طلب و بدنه سیاسی جریان اصلاحات مصاحبه کرده، مقاله می‌نوسند و حتی در سطح هیات‌های منتخب به دیدار روحانی می‌روند تا لزوم تغییر در کابینه دوازدهم را به رئیس جمهور گوشزد کنند. تغییر وزیر صنایع، آموزش و پرورش ، وزیر علوم، وزیرکشور و حتی حضور وزیری  از اقلیت‌های قومی ویا حضور یک وزیر زن از جمله تاکیدات اصلاح‌طلبان به روحانی است.

 

به گزارش جهان اقتصاد، اما صادق زیبا کلام، استاد دانشگاه و تحلیلگر مسائل سیاسی با نگاه دیگری، کابینه دوازدهم را مورد بررسی قرار می‌دهد.

 

در ادامه گفت وگو با او را بخوانید:

اصلاح‌طلبان نسبت به کابینه دوازدهم دغدغه مندند وخواهان تغییرات اساسی در دولت دوازدهم هستند. آیا تغییرات درکابینه تغییری در شرایط کشور به وجود می‌آورد؟
ببنید. همانطور که شما اشاره کردید، این روز‌ها جراید اصلاح‌طلب پیگیر تغییرات درکابیته دوم روحانی هستند. در حالی که به نظر می رسد تغییر درکابینه چندان هم اهمیت ندارد، منظور من این است که اهمیت دادن در این سطح به کابینه دوازدهم، آنقدر هم درست نیست.

چرا  تغییر در کابینه از درجه بالایی از اهمیت نباید برخودار باشد. این اصلاح‌طلبان بودند که رای دادند، پس حق آنهاست که کابینه دوازدهم با آنها هماهنگ باشد!
نه این طور نیست. باید به صورت ریشه‌ای تر به این موضوع نگاه کنید. درایران  یک وزیر تا چه اندازه می‌تواند، نقش ایفاکرده و موثر باشد. 

 

به عبارت بهتریک وزیر که کار بلد باشد، چه تغییراتی را می‌تواند به وجود آورد که یک وزیر کم کار نمی‌تواند ، اجام دهد. واقعیت این است که در شرایط فعلی؛ اقتصاد فاسد، بیمار دولتی همه چیز را در ایران تحت تاثیرخود قرار داده، چندان هم فرقی نمی‌کند که یک وزیر اصلاح‌طلب نیزدیک به دولت در کابینه باشد یا یک وزیر اصولگرای نزدیک به دولت.

اگر بازی قدرت در ایران بدین شکل است چرا رسانه‌ها تاکید بر وزیر زن درکابینه روحانی دارند؟
من خودم  به صورت سمبلیک همواره از حضور زنان درکابینه  دفاع می‌کرده‌ام ومی‌کنم اما، منظورمن این نیست که اگر زنان و کردها وارد کابینه روحانی شوند ، در توسعه سیاسی و مدنی یک شبه ره  صد ساله را خواهیم رفت و تبعضات از جامعه زنان رخ بر می‌بندد. اگر به این مسائل سمبلیک این گونه نگاه کنیم و درخواست‌های زنان از دولت را در وزیر زن خلاصه کنیم به نوعی ساده انگاری کرده‌ایم.

اما مساله تنها به حضور زنان درکابینه روحانی خلاصه نمی‌شود. وزیرکشور قبلی روحانی چندان نتوانست اقدام موثری از خود به یادگار بگذارد  و اصلاح‌طلبان امروز تاکید دارد او باید تغییرکند اما برخی اخبار از حضور مجدد رحمانی فضلی درکابیته خبر می‌دهد. واقعا نباید درکابینه  تغییرات ایجاد شود؟
در مورد رحمانی فضلی بسیاری از اصلاح طلبان اعتقاد به عدم حضور مجدد وی درکابینه دارند. از جمله دلایل آنها عدم تغییر مدیران استانی به وسیله ایشان است. و دائما بر لزوم تغییر وی تاکید می‌کنند درحالی که اگر به‌جای رحمانی فضلی؛ عبد‌ا… نوری یا موسوی لاری هم به مجلس معرفی شوند از منظر توسعه سیاسی جلو نخواهیم افتاد، زیرا جدا از وزیر کشور نمایندگان حوزه‌های مختلف انتخابیه، اگر بیشتر از وزیر کشور در  تعیین مدیران استانی نقش نداشته باشند، کمتر از وزیر کشور هم درتعیین آنها نقش ندارند.

 

شاید درحال حاضر بیش از اندازه وزن برای کابینه قائل می‌شویم و تصور می‌کنیم که اگرجای آقای نعمت زاده وزیر ۳۰ یا ۴۰ ساله  وزیر صنایع شوند، صنایع کشور به دوران اوج خود باز خواهند گشت. همه ما می‌دانیم که فشار بر روحانی برای تغییر درکابینه چندان تاثیری‌ بر امور جاری کشورنخواهد گذاشت. با تغییر صد در صدی کابینه هم توسعه سیاسی به وجود نمی‌آید.

خوب چه زمانی باید به زنان، جوانان درکابینه توجه کرد؟
مهندس بذرپاش جوان ترین  مدیری بود که می توانستیم بر یک صنعت بزرگ داشته باشیم. در واقع وزیرفعلی صنایع چه‌گلی به سر صنایع کشور زد وضعیت خوب تر شد یا بدتر؟ مهندس نعمت زاده میلیاردر چه؟ او چه کرد؟ کارنامه هر دوی این افراد مشخص است. واقعیت این است که نظام اداری ایران یک نظام درهم تندیده است که هیچ مدیری نمی‌تواند تحولات عمیق در آن ایجاد کند.