حمایت ایرانیان هاروارد و ام‌آی‌تی از روحانی

مردم شریف ایران

ما جمعی از اساتید، محققین و دانشجویان ایرانی دانشگاه‌‌های هاروارد و ام‌آی‌تی، با درنظر گرفتن شرایط حساس منطقه و پس از بررسی کارنامه‌‌ چهارساله‌‌ دولتِ آقای روحانی در تمامی حوزه‌ها، بررسی شعارها و برنامه‌های انتخاباتی سایر کاندیداها که بعضا غیرعملی و عوام‌فریبانه بوده، و نگاه به سوابق کاندیداها و عملکرد آنها، تصمیم به حضور در انتخابات و رأی بر ادامه‌ اعتدال‌گرایی و حمایت از دولت آقای روحانی گرفته‌ایم.

طی چند ماه گذشته در کشورهای مختلفِ جهان، نیروهای پیشرو در انتخابات برای تغییر رای مرددها به قدر کافی تلاش نکرده‌اند. اما متأسفانه نتایج انتخابات در اکثر این کشورها نشان داد که عدم مشارکت در انتخابات تأثیر مثبتی بر توسعه‌‌ و پیشرفت کشورها نداشته، مسیر پیش رو را سخت‌تر نموده و راه را برای انحصارگرایی هموار کرده‌است. ما نیز باور داریم که عدم مشارکت در انتخابات و بی‌تفاوتی در کشور ما هرگز به دموکراسی‌ و توسعه‌‌ ملی منجر نخواهد شد و می‌توانیم با مشارکت و حضور پررنگ در انتخابات در تعیین سرنوشت کشور نقش ایفا کنیم.

متخصصان ایرانی که در کشورهای پیشرفته مشغول به کار و فعالیت هستند، شاهد بروز آثار شکوفایی ایران عزیز در طی چهار‌ سال گذشته بوده‌اند. شاخص‌های اقتصادی بیانگر قرارگرفتن کشور در مسیر درست توسعه‌‌ همه‌جانبه است. از نگاه ناظر بیرونی، دولتی که توانسته است طی چهار سال، تورم را از بيش از۴۵ درصد در سال ۹۲ به ۸ درصد در سال ۹۶، و رشد اقتصادی را از ۷- درصد به ۸+ درصد برساند، راه توسعه‌‌ اقتصادی را‌ به‌درستی پیموده‌ است. چنین آمار و نتایجی زمینه را برای جهش اقتصادی و ایجاد نظم و انضباطِ اقتصادی در کشور فراهم نموده است. از سوی دیگر عدم تزریق پولِ بدون پشتوانه، حرکتِ با پشتوانه‌ی کارشناسانه، و اعتقاد به برنامه‌ریزیِ  دراز مدت در دولت نشان داده که حرکات پوپولیستی و عوام‌فریبانه، جزءِ دستور کار این دولت نبوده و اولویت با گردش آزاد اطلاعات در جامعه و بیان حقایق از سوی دولت است.

در این چهار سال شاهد امضای یکی از تاریخی‌ترین معاهدات سیاسی و اقتصادی در جهان به همت دولت آقای روحانی بوده‌ایم. در طول تاریخ معاصر، کشورهایی که تحریم‌های مشابهی علیه آن‌ها صادر شده‌ بود، همگی دچار نابسامانی‌های داخلی شده و برخی مورد هجوم قدرت‌های خارجی قرار گرفته‌اند. اما ذکاوت سیاسی و هنر دیپلماسی کابینه‌ی روحانی، سران کشورهای قدرتمند دنیا را پای میز مذاکره کشاند. این مذاکرات تاریخی به یک قرارداد نیک‌اثر برد-برد منجر شد؛ قراردادی که نمونه‌اش را به‌ندرت می‌توان در تاریخ دیپلماسی دید. از آثار اولیه‌‌ برجام این بود که ایران‌هراسی کم شد و ایران‌دوستی جای آن را گرفت. تداوم این سیاست‌ها همزمان با ریاست جمهوری آقای ترامپ ضرورت بیشتری یافته‌است. به جرئت می‌توان گفت آقای ترامپ و همفکرانش نیز تاکنون نتوانسته‌اند منکر مزایای برجام برای ایرانیان شده و بارها اعلام کرده‌اند که دنبال هر بهانه‌ای برای بر هم زدن آن هستند.

 امروزه متخصصان و سرمایه‌گذاران زیادی علاقه‌مند به دیدن ایران و برقراری ارتباط اقتصادی و علمی با ایران شده‌اند. این درحالی است که در دولت‌های نهم و دهم روزهای زیادی بود که نه‌ تنها نمی‌توانستیم از عملکرد رئیس‌جمهور ایران دفاع کنیم، بلکه مدام از عملکرد او سرافکنده شده‌‌ایم و توجیهی برای سیاست‌های مغایر با منافع ملی دولت پیشین نداشتیم. همه‌‌ی عوامل فوق- در کنار گشایش‌های نسبیِ فرهنگی٬ سیاسی٬ اجتماعی٬ اجرای موفقِ طرحِ بیمه‌ی سلامت٬ خودکفایی گندم و افزایش تولید و صادراتِ نفت-بنا برگزارش‌های مستدل ارگان‌های بین‌المللی، ایران را به‌ عنوان یک قطب منطقه‌ای، تبدیل به مستعدترین کشور برای کسب رشد چشمگیرِ اقتصادی تا چند سال آینده نموده‌است.

در سال‌های اخیر با نگاهی به آمار شرکت‌های دانش‌بنیان و محصولات ارائه شده در ایران می‌توان پی برد که فارغ التحصیلان ایرانی به ماندن در ایران و راه‌اندازی کسب‌وکارهای پیشرفته رغبت بیشتری داشته‌اند؛ جهت‌گیری درستی که با مسیر حرکت دولت‌های قبل (نهم و دهم) کاملاً معارض بوده و نشان از سرمایه‌گذاری دولت آقای روحانی بر قشر جوان دارد.

ما معتقدیم که انتخابات ۲۹ اردیبهشت، انتخاب یک رئیس‌جمهور نیست، بلکه روزی است برای نشان دادن اراده‌‌ی ملیِ در عقب ننشستن از مسیر صحیحِ سرنوشتِ ایرانیان؛ انتخابی است میان عقل‌گرایی و اعتدال یا افراطی‌گری. ما وظیفه‌ی عقلانی و اقتضای مصلحت‌اندیشی می‌دانیم که در کنار شما هم‌وطنانِ داخل کشور پای صندوق‌های رأی برویم و در تعیین سرنوشت کشور و پافشاری بر حق شهروندی نقشی به‌سزا- هر چند کوچک - ایفا کنیم.

سربلندی ایران عزیزمان آرزوی همه ماست.