فرارو- بعد از شکست‌های متوالی اصولگرایان در چهار سال اخیر بالاخره تصمیم گرفتند که با تشکیل جبهه مردمی نیروهای انقلاب اتحاد و انسجام از دست رفته خود را به دست بیاورند. اما حالا با گذشت چندین ماه از تشکیل این جبهه اخبار حاکی از آن است که نه تنها نتوانسته این جریان سیاسی را متحد کند، بلکه بر فاصله‌ها نیز افزوده است.
به گزارش فرارو اصولگرایان بعد از آنکه نتوانستند در انتخابات سال 92 و همچنین 94 موفقیت‌های پیشین خود را تکرار کنند، تصمیم گرفتند با تاسیس یک جبهه مشترک گامی به سوی پیروزی بردارند. اما با وجود اینکه بسیار تلاش کردند به این جبهه، وجهه، محبوبیت و مقبولیت بدهند، تقریبا از همان ماه‌های ابتدایی برخی طیف‌ها و احزاب اصولگرا نتوانستند با آن ارتباط مناسبی پیدا کنند.
البته این مسئله دلایل متعددی داشت. به عنوان مثال یکی از مهمترین این دلایل بنا برگفته برخی از اعضای جبهه پایداری و یا طیف نزدیک به علی لاریجانی که به صورت واضح نشان داده بودند میان آنها و جمنا اختلافات جدی وجود دارد، این بود که اعضای این جبهه تازه تاسیس از هیچ کدام از آنها(طیف لاریجانی و جبهه پایدار) برای حضور در جلسات دعوت نکرده بود.
حتی دبیرکل جبهه پایداری در این باره گفت: «بعد از 5 ماه تلفن زدند که بیایید اما ما که نبودیم خیلی کارها شده است، گفتیم بروید کار خود را بکنید و به ما چه کار دارید، ما بعدش که ان شاء الله جلو رفتید اولا دعا می کنیم که خدا شما را موفق به بهترین راه کند و بتوانید به اصلح برسید، اگر واقعا به اصلح برسند دوستان را یاری خواهیم کرد اما اگر دیدیم کسی که معرفی شده شاخص ها را ندارد ما هم آزاد هستیم. ما که دعا می کنیم موفق باشند اما صرف این که 10 نفر بنشینند و کنار هم بگویند مردمی هستیم مردمی می شوند؟ اگر بشوند که خیلی خوب است اما مردم باید رأی دهند نه ما چند تا، از این رأی ملت در نمی آید، برای رأی ملت باید با ملت صحبت کرد و مردم بدانند، اعتماد کنند و بفهمند که چه کاری می کنیم.»
اما این آغاز داستان اختلافات بود که کم کم علاوه بر اینکه عمق بیشتری پیدا کرد، عریض و طویل‌تر نیز شد. زیرا با گذر زمان مشخص شد که آیت الله محمد یزدی و مصباح یزدی که در انتخابات سال 94 در کنار موحدی کرمانی مثلث اصلی اصولگرایان را تشکیل می دادند، تمایلی برای همکاری با این تشکل را ندارند و حتی دلخوری‌های جدی نیز وجود دارد.
بعد از این ماجراها حزب موتلفه اسلامی هم به گروه مخالفان اضافه شد. این حزب قدیمی و با سابقه هرچند نخستین تشکلی بود که کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری را معرفی کرد اما بعد از آن متوجه شدند که احتمال دارد با سازو کار جبهه مردمی نیروهای انقلاب، نامزدشان حذف شود. به همین دلیل بعد از مدتی مصطفی میرسلیم، کاندیدای این حزب انتقادات تندی را نسبت به جمنا مطرح کرد. او ابتدا به دلیل عدم دریافت مجوزهای وزارت کشور شکل قانونی این جبهه را زیر سوال برد سپس به نقد محتوایی آن پرداخت و در نهایت اعلام کرد اعتقادی به کنار رفتن کاندیداها به نفع یک نفر ندارد.
همین صحبت‌ها موجب شد که ابوالقاسم جراره عضو شورای مرکزی جمنا نیز به آن واکنش نشان دهد. وی گفت: اگر موتلفه جمنا را قبول ندارد عضویت دبیرکلش در شورای مرکزی جبهه مردمی معنا پیدا نمی کند. این قابل پذیرش نیست که هم عضو شورای مرکزی جمنا باشند و هم جمنا را نپذیرند. بله ممکن است انتقاد صحیحی هم مطرح شود اما اینکه بگویند دبیرکل ما عضو شورای مرکزی جبهه مردمی است اما سازوکار این مجموعه را نمی پذیریم که با منطق همخوانی ندارد.
اما این تنها بخشی از مشکلات جمنا بود. یکی دیگر از مسائلی که این تشکل تازه متولد شده با آن طی ماه‌های اخیر دست و پنجه نرم کرده و همچنان نتوانسته آن را رفع کند، بی توجهی کاندیداهای احتمالی، به این تشکل است. به طوری که حتی در اولین مجمع این جبهه اکثریت آنها حضور نداشتند و تنها نامشان در لیست مطرح شده بود.
نکته جالب توجه این بود که حتی با برخی از کاندیداها درباره اینکه تمایلی برای حضور دارند یا خیر صحبت نشده بود و با بعضی دیگر جلساتی داشتند، اما به نتیجه نرسیده بودند.
بعد از همه این فراز و فرود‌ها با آغاز سال جدید علیرضا زاکانی هم نامه ای در 10 بند منتشر کرد که نشان داد که این مشکلات و اختلافات این جبه نه تنها کم نشده است، بلکه هر روز به میزان آن افزوده می شود. او در این نامه نوشت: لازم است بدانیم رقابت اصلی بین دو جریان انقلابی و غیرانقلابی است و در این میان ایجاد رقابت داخلی در جبهه نیروهای انقلاب به هر بهانه ای خطایی راهبردی است. باوجود وارد بودن برخی نقدهای هریک از ما به حرکت جبهه مردمی، ورود و پایبندی به سازوکار جبهه مردمی نیروهای انقلاب ضروری است چراکه تنها راه حل موجود برای رسیدن به آن شرط حداقلی همین است و در این بین، وعده دادن مناصب آینده، خطایی جدی است چراکه یقینا شایستگانی برای امور مهم اجرایی خارج از این جمع ۱۴ نفره و افراد پیرامونی آنها حضور دارند که نباید بعد از پیروزی - به لطف خدا - مغفول بمانند.
بعد از این ماجرا اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه علیرضا زاکانی به دلیل قرابتی که با اکثریت این جمع دارد و در میان منتخبان شهرستان ها هم از رای بالای برخوردار است اصرار دارد که کارها بر قرار روز اول جلو برود و تصمیم گیری شود. او بر این باور است که در رای گیری دوم او می تواند رای بالایی آورده و در حلقه کوچکتری از رقابت قرار گیرد. شاید این نگرانی برای او از برخی شنیده ها پیش آمده که اصلا قرار نیست رای جمنا معیار برگزیدن نامزد نهایی باشد. نکته ای که او به آن دلخوش کرده تا شاید رای آورده و وارد رقابت نهایی شود. چرا که زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که گویا پشت پرده خبرهای دیگر است و افراد و گروه‌های دیگری تصمیم گیرنده هستند.
حالا نیز با وجود این که کمتر از ده روز به نام نویسی نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری وقت مانده است، یکی از اعضای این جبهه خبر جدیدی را به رسانه ها داده است مبنی بر اینکه هیچ کدام از کاندیداهای پیشنهادی تا امروز برنامه‌ای تحویل جمنا نداده اند. پرویز سروری درباره اینکه کدام یک از نامزدهای مورد نظر جبهه مردمی برنامه‌های خود را به شورای مرکزی ارائه کرده‌اند، عنوان کرد: تاکنون کسی برنامه‌ای اعلام نکرده است.
هرچند سروری معتقد است که قرار هم نبوده برنامه‌ای ارائه شود اما نشانه‌‌ها حاکی از آن است که اختلافات در این تشکل تا حدی زیاد شده است که برخی تمایلی برای ادامه همکاری یا حتی اینکه در لیست حضور داشته باشند، ندارند. ضمن اینکه نکته جالب توجه دیگر درباره عدم ارائه برنامه این است که تنها چند روز به نام نویسی باقی مانده است و این شائبه به وجود می‌آید که به طورکلی نامزدهای انتخاباتی جمنا هنوز برنامه مدون و مشخصی آماده نکرده‌اند
همچنین نباید این نکته را نادیده گرفت که روند فعلی در جریان اصولگرایی نشان‌دهنده آن است که این دوره هم نمی توانند به اجماع از دست رفته خود دست پیدا کنند و دور از ذهن نیست که برخی از تشکل های این جریان کاندیدای جداگانه معرفی کنند و از خروجی جمنا حمایت نکنند. البته این درحالی است ابراهیم رئیسی تمایلی برای حضور در انتخابات نداشته باشد. زیرا تا اینجای کار او تنها فردی است که اجماع نسبی درباره‌اش وجود دارد.
