حالا دیگر همه از سعید طوسی صحبت میکنند؛ پروندهای که اگرچه از زمان تشکیلش چند سال میگذرد؛ اما مطرحشدنش در دو هفته اخیر حواشی بسیاری بههمراه داشته است. در همین راستا کمکم اخبار و موضعگیریهای رسمی از راه میرسند.
روز گذشته مدیران مسئول دو روزنامه «جمهوری اسلامی» و «جوان» درباره این پرونده دست به قلم شدند. همچنین در جلسه جامعه روحانیت مبارز هم درباره او بحث شده است. در کنار این اخبار رسمی، اما آنچه دیروز درباره پرونده سعید طوسی جلب توجه میکرد، انتشار برخی فایلهای صوتی منتسب به او در فضای مجازی بود؛ فایلهای صوتیاي که مشخص نیست به چه زمان و مکانی تعلق دارد و طوسی در آن میگوید مدتی گرفتار این مسائل بوده، اما با مراجعه به مشاور و با کمک خداوند از این مشکل رها شده و اکنون توبه کرده است.
همچنین جمعهشب سعید طوسی که پیش از این در نامهای به رسانههای فارسیزبان خارج از کشور هجمه کرده و آنها را ضدانقلاب و برانداز خوانده بود، اقدام به گفتوگویی بیش از دو دقیقهای با صدای آمریکا کرد. او در این گفتوگو ضمن آرزوی سلامتی برای مجری این تلویزیون گفت: «ای کاش یکطرفه به قاضی نمیرفتید، اکنون حیثیت من رفته است».
پنهانکاری، عامل تضعیف نظام
یکی از مهمترین واکنشهای روز گذشته به پرونده سعید طوسی، سرمقاله حجتالاسلام مسیح مهاجری در روزنامه جمهوری اسلامی بود. مدیرمسئول این روزنامه در ابتدای یادداشت خود نوشت: «این سؤال که چگونه میتوان نظام جمهوری اسلامی را تقویت کرد و چه اقداماتی موجب تضعیف نظام میشود، از قدیمیترین سؤالهايی است که میتوان آن را تقریبا همسنوسال این نظام دانست. متأسفانه بعد از چهار دهه که از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار نظام جمهوری اسلامی گذشته، هنوز به این سؤال پاسخ روشنی که مورد وفاق باشد و همه براساس آن عمل کنند، داده نشده است.
اینجانب به یاد دارم در دوران دفاع مقدس سلسلهگزارشهايی را تحت عنوان «نگذارید جوجهها کرکس شوند» در روزنامه جمهوری اسلامی به چاپ میرساندیم که حکایت از بازگشت خانهای فراری و پسگرفتن زمینهای کشاورزی از کشاورزانی داشت که به برکت انقلاب اسلامی و کوتاهشدن دست قلدران و زورگویان، در حال کشت و زرع آن زمینها بودند و احساس آزادی و اعتمادبهنفس میکردند... .
این افراد به ما فشار وارد میکردند که چاپ این مقالات و گزارشها را قطع کنیم تا رزمندگان با خاطری آسوده مشغول جنگ باشند و نگران پشت جبهه نباشند و تأکید میکردند که این کار به مصلحت نظام نیست. ما با این منطق که وقتی مطبوعات از حقوق مردم دفاع کنند، رزمندگان هم با دلگرمی در جبههها میمانند زیرا اطمینان پیدا میکنند که در پشت جبهه کسانی هستند که نمیگذارند حقوقشان ضایع شود و ضدانقلاب برگردد، به چاپ گزارشها ادامه میدادیم».
مهاجری در ادامه با ذکر خاطرهای از امام نوشته است: «این جدال همچنان ادامه داشت تا اینکه معترضان، موضوع را از طریق بعضی مسئولان به عرض امام خمینی(ره) رساندند و نظر ایشان را جویا شدند. امام، نظر روزنامه را تأیید فرمودند و ما با پشتوانه بیشتری به چاپ آن گزارشها ادامه دادیم و خوشبختانه در آن مقطع تا حدود زیادی جلوی خطر بازگشت خانهای غاصب گرفته شد و همه دیدند که این کار به مصلحت نظام بود. مواردی از این قبیل در تاریخ روزنامهنگاری چهار دهه گذشته وجود دارد و اینجانب شخصا خاطرات زیادی از ورود امام خمینی(ره) به موضوعاتی دارم که با نگاه مصلحت و عدم مصلحت و اینکه آیا نظام، تضعیف میشود یا نه، در جامعه و در میان مسئولان و اصحاب رسانه مطرح بود ولی امام خمینی پنهانکاری و پاککردن صورتمسئله را بهنفع نظام و کشور نمیدانستند و روشنکردن تکلیف آن موضوعات و برخورد شفاف با قضایا را عین تقویت نظام و به سود مردم تشخیص میدادند».
مهاجری سپس با اشاره مستقیم به ماجرای طوسی افزوده است: «در هفتههای اخیر موضوع یک اتهام اخلاقی در مورد یکی از قاریان قرآن، در فضای مجازی و سپس در محافل مختلف و حتی در مطبوعات، بهشدت افکار عمومی را درگیر کرده است. ظاهرا عدم تعیینتکلیف این موضوع در گذشته و حال، به این دلیل بوده که عدهای معتقد هستند مطرحشدن چنین موضوعی موجب تضعیف جامعه قرآنی است و تضعیف جامعه قرآنی نیز موجب تضعیف نظام جمهوری اسلامی است که بر قرآن مبتنی میباشد. بطلان این ادعا با توجه به آنچه از سیره امام خمینی نقل کردیم کاملا روشن است.
علاوهبراین، آنچه این روزها در جامعه مشاهده میشود و به گوش میرسد نیز بر بطلان این ادعا تأکید میکند. این پنهانکاری حتی به ضرر خود متهم نیز هست، زیرا تا زمانی که تکلیف این پرونده روشن نشود، او هم بلاتکلیف است و همچنان آماج شایعات و تهمتها خواهد بود ولی اگر حکم روشن و مستندی درباره این پرونده صادر شود، علاوه بر اینکه تکلیف متهم روشن خواهد شد، بساط شایعه و شیطنتهايی که به وسیله بدخواهان در جریان است نیز جمع میشود».
مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی ضمن تأکید بر برخورد مساوی با همه تخلفات در درون نظام، یادداشت خود را اینچنین به پایان برده است: «این واقعیت را انکار نکنیم که اگر در نظام جمهوری اسلامی با افراد متهم، از هر طبقه و قشری که باشند، به صورت شفاف و بدون ملاحظه برخورد قانونی شود، بهنفع این نظام خواهد بود. حکم متهم اگر تبرئه باشد، جواب سؤالهای مردم داده خواهد شد و اگر مجازات باشد، مردم از اینکه نظام جمهوری اسلامی با هیچکس تعارف ندارد به این نظام خوشبینتر خواهند شد.
بهاینترتیب، تردید نباید کرد که رسیدگی شفاف، سریع و قاطع به اتهامات و اعلام نتیجه و اجرای بدون ملاحظه آن همواره بهنفع و موجب تقویت نظام خواهد بود و این تفکر که در مواردی باید پنهانکاری شود تا نظام تضعیف نشود، یک توهم است. نکته مهمی که نباید از آن غفلت کرد این است که امروزه وضعیت ارتباطات بهویژه گسترش فضای مجازی به هیچکس مجال پنهانکاری نمیدهد. کسانی که فکر میکنند با پنهانکاری به نظام خدمت میکنند باید بدانند با این کار ضربه بزرگی به نظام و خودشان میزنند.
نظام جمهوری اسلامی بهآسانی به دست نیامده که اجازه داده شود دچار ضربههایی شود که میتوان مانع آنها شد. مردم این نظام را دوست دارند و برای حفاظت از آن آماده فداکاری هستند. با این مردم باید صادقانه و شفاف برخورد کرد و همه باید بدانند که تقویت نظام جمهوری اسلامی با برخوردهای شفاف میسر است و پنهانکاری، عامل تضعیف نظام است نه تقویت آن».
از سیفالله صدر اسلام تا قاری زمان ما
عبدالله گنجی، مدیرمسئول روزنامه جوان نیز روز گذشته در سرمقاله این روزنامه به سعید طوسی پرداخت. او یادداشت خود را اینگونه آغاز کرد: «ماجرای سعید طوسی که هنوز حدود و ثغور آن معلوم نیست بهگونهای پیش میرود که گویی نظام جمهوری اسلامی ابتدا وی را قاری قرآن و سپس مأمور فساد در جامعه کرده است. فصلالخطاب قوه قضائیه نیز مانند بسیاری از مقولات دیگر برای معاندین، مغرضین و منافقین بیمعناست. هیچکس با طوسی کاری ندارد و نمیگوید هر قاری قرآن الزاما مهذب نیست، همانگونه که هر آخوندی الزاما مروج دین نیست و به همین دلیل امام فرمودند تاریخ اسلام پر است از خیانت علمای اسلام به اسلام، چراکه در هر قشری ناپاک وجود دارد».
او در ادامه با ذکر مثالی از صدر اسلام افزود: «این در حالی است که تاریخ بشر و اسلام از این پدیدهها بارها به خود دیده است. خالدبن ولید را تقریبا همه مسلمانان میشناسند. فرمانده شجاعی که سپاه پیامبر را در احد شکست داد، اما قبل از فتح مکه ایمان آورد و یکی از فرماندهان سپاه اسلام شد. در جنگ موته پس از شهادت زیدبن حارثه (فرمانده) و جعفربن ابیطالب (جانشین)، سپاه اسلام را از معرکه نجات داد و فداکاریهای زیادی برای اسلام کرد تا جایی که پیامبر وی را «سیفالله» نامید.
این سیفالله در زمان خلافت ابوبکر، مأمور اخذ خراج و مالیات از فردی به نام مالک (نه مالک اشتر نخعی) که بیرون از مدینه زندگی میکرد و به حکومت مالیات نمیداد، شد. خالد به همراه یک نفر دیگر به محل سکونت مالک رسید و با رؤیت زیبایی همسر وی، دست و پای مالک را بست و در حضور او به همسرش تجاوز کرد. آن روز کسی کار خالد را به دستگاه پیامبر نسبت نداد و کسی نگفت «بفرمایید این هم سیفالله پیامبر!» کسی نگفت «این هم مجاهد بزرگ اسلام».
آنچه گفته شد اینکه خالد بر همان فرهنگ جاهلی پیش از اسلام خود پایبند است و اسلامآوری وی نوعی تظاهر و توفیق اجباری بوده است. او فرمانده شجاعی بود که تهذیب نداشت. به صحنه کشور برگردیم؛ فرض نمایید یکی از فرماندهان عالی دوران دفاع مقدس دچار لغزش اخلاقی شود. آیا میتوان گفت خون رزمندگانی که ذیل فرماندهی او سالهای پیش شهید شدهاند به هدر رفته است؟ میتوان دفاع مقدس را به فساد آلوده نشان داد، میشود امام را زیر سؤال برد که عجب فرماندهای داشتهای؟»
گنجی در ادامه نوشته است: «طوسی دارای صدای خوش و خدادادی برای خواندن قرآن است که نظام چک سفیدامضا برای عصمت او نداده است و اگر انحراف او ثابت شود باید مجازات شود. درباره او از تبرئه تا اعدام را باید پذیرا باشیم... اگر طوسی و امثالهم تبرئه شوند خواهند گفت «دست خودشان است سرش را به هم آوردند». اگر اعدام شود خواهند گفت «نقض حقوق بشر است و اتحادیه اروپا علیه ما بیانیه میدهد و تحریم میکند». اینجاست که باید از مخالفان نظام خواست که اگر دین ندارید لااقل آزادهمرد باشید.
سیفالله صدر اسلام به زنای محصنه روی آورد، اما مردم به حاکمیت وقت حمله نکردند و پیامبر و اسلام را به سخره نگرفتند. حال اشتباه و انحراف احتمالی یک فرد غیرمهذب، محور بازنمایی عقدههای فروخورده این جماعت مقابل نظام شده است». او ضمن انتقاد از قوه قضائیه ادامه داد: «به صورت طبیعی عالم سیاست و اجتماع با عالم حقوق متفاوت است و معمولا انتظار اجتماعی و سیاسی فراتر از حقوق ظاهر میشود و این مسئله در پروندههای مختلف تاکنون طرح شده است.
قوه قضائیه به عنوان رکنی از حاکمیت نمیتواند صرفا بر «وظایف حقوقی» خود تأکید کند، بلکه باید پاسخگو باشد که چرا پروندهای را از سال ١٣٨٩ تاکنون به انجام نرسانده است و چرا قبل از دیگران عرصه اجتماع را روشن نکرده است؟». مدیرمسئول روزنامه جوان در بخش پایانی یادداشت خود نوشت: «نیروهای انقلاب باید همیشه یادشان باشد که نظام دینی را با دین شکار خواهند کرد و دشمنان نیز در همین نقطه متمرکز شدهاند.
دشمنان انقلاب هم دین را فاقد صلاحیت برای امر سیاسی و اجتماعی میدانند و هم برای تخفیف نظام در عرصه اجتماعی به دین مراجعه میکنند. آنان دست به گزینش میزنند، همانگونه که حرکت عظیم عاشورای امسال ایران و کربلا را سانسور و چند قمهزن را محور تصویرسازی از عاشورا کردند. طوسی را در صدر قرار میدهند اما همزمان علت عزل فلان مدیرعامل دولت را چیز دیگری وانمود میکنند. لزومی ندارد نیروهای انقلاب درصدد دفاع از هر مسئلهای باشند که همین مسئله قطببندی و انگیزه قطببندی در طرف را چندبرابر میکند.
جریان انقلابی کشور باید سردمدار مبارزه با هر فسادی باشد وگرنه ممکن است رسانههای غربی که فساد فلان نیروهای همسوی خود در ایران را مخفی میکنند دلسوز نظام معرفی شوند. تا حیات آدمی وجود دارد سیفاللهها و طوسیها خواهند بود و در عمق تاریخ نیز بودهاند... فساد مالی و انحراف جنسی همانند شایعه است. شایعه در طول حیات بشر وجود داشته است و انباشت هزاران سال تجربه نمیتواند به آن پایان دهد. مانند حسادت است که قابل حذف نیست اما قابل کنترل است. هر روز کشیشان کودکآزار در تارک اروپا و آمریکا میدرخشند اما مسلمانان آن را مستمسکی برای هجو مسیحیت نمیدانند که آن کشیش را فرد فاسدی تلقی میکنند که اشتباهی در مسیر کلیسا قرار گرفته است».
هزینههای اطاله دادرسی
خبرگزاری فارس هم در یادداشتی به قلم مهدی فضائلی، فعال رسانهای اصولگرا، به موضوع طوسی پرداخت. فضائلی در بخشی از یادداشت خود معتقد است این ماجرا نقاط سیاه و سفیدی دارد. او در ابتدای مطلب نوشت: «رسانهها و بهویژه شبکههای اجتماعی، شرایط و دوران عجیب و شگفتانگیزی را پدید آوردهاند.
شرایطی که هم میتواند بستر رشد فضائل اخلاقی و مقوم ایمان و افزایش آگاهی باشد و هم عامل گسترش ضداخلاق و پلشتی و ولنگاری و هرزگی و بیایمانی! رسانههایی که فضای مجازی خوانده میشوند، گاهی تأثیراتی بهمراتب جدیتر و واقعیتر دارند از رسانههای غیرمجازی ولی گاهی این دو دست در دست هم میگذارند و با همافزایی، امواج سهمگینی را به راه میاندازند! ماجرای اخیر درباره قاری ممتاز و بینالمللی قرآن کشورمان را میتوان از مصادیق همین همافزایی ارزیابی کرد؛ ماجرايی که براساس تعالیم دین مبین اسلام و بهمنظور حفظ حریمهای اخلاقی، کسی نباید حتی پس از اثبات از طرق شرعی و قانونی، درباره آن بیمحابا سخن بگوید، چه برسد در مرحلهای که هنوز در حال رسیدگی است! این ماجرا نشان داد متأسفانه جامعه ما، این تعلیم را نیاموخته و در مواجهه با چنین موضوعاتی آسیبپذیر است».
او انتشار اصل خبر ازسوي رسانههای خارج از کشور را در راستای قبحزدایی ارزیابی کرده و گفت: «نکته طنز و از دیگر نقاط سیاه این ماجرا این است که رسانهها و کشورهایی که مستظهر به آنها هستند، در حالی سینهچاک این موضوع شدهاند و گلو برای آن پاره میکنند که خود از کف پا تا فرق سر در منجلاب فساد اخلاقی فرو رفتهاند و تلاش میکنند با قبحزدایی از مفاسدی همچون همجنسبازی، دیگران را هم به ورطه سقوط بکشانند. کسانی که مفاسدی از قبیل آنچه جامعه دینی و قرآنی ما را به آن متهم میکنند، نشانه تمدن و توسعهیافتگی میدانند و نهتنها گروههایی از مردم آنها بلکه سیاستمداران و نخبگان علمی و اقتصادی آنها یا به چنین هرزگیها و رفتارهای پست، آلودهاند و یا جرئت مخالفت ندارند!».
فضائلی ضمن انتقاد از اطاله دادرسی نوشته است: «از سوی دیگر و ازجمله نقاط سفید این ماجرا اینکه، بازتاب گسترده و البته غیراخلاقی این ماجرا و نگرانیهایی که به دنبال داشت، نشان داد در جامعه ایران همچنان، اخلاق و ارزشهای اخلاقی حاکم و غالب است و چنین رویدادی، خدای ناکرده در صورت صحت، اتفاقی شگفتانگیز، نادر و غیرعادی است! نکته دیگری که در این ماجرا باید مورد توجه قرار گیرد و انتظار میرود بهخصوص دستگاه قضا را به خود بیاورد، هزینههای اطاله دادرسی است! موضوعی که باید آن را از معضلات سیستم قضائی کشور دانست و از مسئولان این قوه چارهاندیشی برای حل یا کاهش آن را به طور جدی مطالبه کرد».
طرح پرونده طوسی در جامعه روحانیت مبارز
شاید مهمترین خبر روز گذشته در حولوحوش سعید طوسی خبری بود که از درون جامعه روحانیت مبارز بیرون آمد. به گزارش «ایسنا»، حجتالاسلام والمسلمین غلامرضا مصباحیمقدم در نشست خبری با خبرنگاران گفت که در جلسه اخیر این تشکل سیاسی، گزارشی از پرونده سعید طوسی ارائه شده است.
مصباحیمقدم در پاسخ به پرسشی درباره ارائه گزارشی از پرونده سعید طوسی در جلسه اخیر جامعه روحانیت افزود: «درباره سعید طوسی فقط گزارش را شنیدیم و با توجه به اینکه اخبار رسمی در این زمینه اعلام نشده است، نمیخواهیم اظهارنظری کنیم». طرح بحث در جلسه جامعه روحانیت مبارز نشان از اهمیت و درعینحال حساسی موضوع دارد». هفته گذشته سخنگوی قوه قضائیه در صدوسومین نشست خبری خود با اصحاب رسانه درباره پرونده طوسی گفته بود: «فردی شکایت کرد و روال قانونی بررسی شد، هنوز مرحله رسیدگی نهایی نشده است. بهلحاظ پیگیری یکی از شکات در مسئله خلاف عفت عمومی قرار منع تعقیب در دادسرا صادر و تأیید شد. ادعای دیگری شد درباره تشویق به فساد که قرار منع تعقیب صادر شد که دادگاه با قرائن و شرایط رسیدگی را ادامه داد و قرار منع تعقیب را نقض کرد».
او در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه درباره آقای طوسی موضوعاتی در فضای مجازی مطرح شد که یکی از این موضوعات ارائه مدارکی ازجمله سند قرار مجرمیت و بعد سند قرار منع تعقیب او بود، آیا قرار مجرمیت درباره او ساختگی است، گفت: «بنده گفتم که درخصوص مسئله خلاف عفت قرار منع تعقیب صادر شد که تأیید شده است. درخصوص موضوع تشویق به فساد، دادگاه قرار منع تعقیب را تأیید نکرد و قرار جلب به دادرسی داد و پس از آن قرار مجرمیت را صادر کردند؛ برهمیناساس این پرونده در مرحله رسیدگی است».
در روزهای گذشته، خانواده یکی از شاکیان سعید طوسی در نامهای به رئیس قوه قضائیه ضمن اعلام برائت از رسانههای معاند نوشته بودند: «یکی از اولین و نزدیکترین مصادیق حفظ این نظام مقدس و آرمانهای والای آن، مقابله بلکه مبارزه با افراد زیادهخواه و متعدی به حدود الهی است. همانانی که بیشرمانه در جهت مزید بلکه احیای مقبولیتشان نزد دیگران از انتساب خود به مسئولان ارشد نظام هیچگونه ابایی ندارند. غائله اخیر را بهنوعی نتیجه تعلل و کملطفی چندینساله مسئولان مرتبط با این پرونده در صدور حکم قطعی میدانیم؛ پروندهای که از سال ٩٠، همچنان مفتوح است. در انتها مجددا از آن ریاست محترم خواستار رسیدگی دقیق و سریع به پرونده که موضوعش ربطی بهعنوان منتشره ازسوي معاندان نظام و رسانههای بیگانه نداشته، هستیم و به حکم صادره تمکین کامل خود را نیز اعلام میداریم».
به نظر میرسد با سپريشدن این روند به احتمال فراوان روزهای آینده باید آبستن اخبار جدیدی در اطراف این پرونده باشد.
كيهان چي بود چي شد ..
اميدواريم جوان عكس اين مطلب باشد و به روزنامه اي وزين و تمام عيار بدل شود كه جز بحق و صيانت از منافع ملي قلم نزند ...خوشحالم .