مشکلی به نام میگرن

میگرن یکی از رنج‌آورترین انواع سردرد است. میزان درد در افرادی که از میگرن رنج می‌برند با هر محرکی افزایش می‌یابد. پژوهشگران واکنش شریان‌های مغز را عامل موثری در بروز حمله‌های میگرنی می‌دانند.

به گزارش دویچه وله، میگرن یک سردرد ساده نیست. حمله‌های میگرنی با آشوب معده و روده همراه هستند. به علاوه گوش و چشم مبتلایان به این نوع سردرد بسیار حساس و تحریک‌پذیرند.

در حال حاضر بسیاری از پزشکان بر این باورند که علت بروز میگرن التهاب ژن‌های بافت عصبی مغز است. اعصاب بیماران مبتلا به میگرن در مقابل محرک‌ها واکنش شدیدی نشان می‌دهند و در این واکنش انرژی زیادی صرف می‌کنند. هنگامی که انرژی پایان می‌یابد یا سیستم عصبی زیر بمباران محرک‌ها قرار می‌گیرد، اعصاب آنقدر از طریق مواد شیمیایی به مغز پیام می‌فرستند که عروق با علائم التهابی به آن واکنش نشان می‌دهند.

پژوهشگران با بررسی الگوهای ژنتیکی ۳۷۵ هزار نفر از مردم اروپا، آمریکا و استرالیا که ۶۰ هزار نفر از این تعداد به دردهای میگرنی مبتلا بودند ۴۴ نقطه در ۳۸ ژنی را کشف کرده‌اند که در ایجاد سردردهای میگرنی دخیل هستند. ارثی بودن سردردهای میگرنی مدت مدیدی است که به اثبات رسیده است اما پیش از این تنها ۱۰ ژن عامل سردرد شناخته شده بود.

به نظر هارتموت گوبل پژوهشگر "کلینیک درد کیل" واکنش عروق مغز در حمله‌های میگرنی نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. بیماران مبتلا به میگرن از  نوعی اختلال خونرسانی در شریان‌های مغز رنج می‌برند. عضلات صاف دیواره‌های رگ‌ها در این افراد به طور ژنتیک و مادرزادی و در مقایسه با افراد سالم واکنش متفاوتی نشان می‌دهند.

پژوهشی دیگر حاکی از این است که بیماران مبتلا به میگرن بیش از دیگران مستعد سکته مغزی و بیماری‌های قلبی و عروقی هستند.

به گفته هارتموت گوبل  با شناخت بیشتر بیماری بهتر می‌توان با آن مبارزه کرد. میگرن در فهرست شایع‌ترین بیماری‌های سازمان بهداشت جهانی در مقام هفتم قرار دارد.

افراد مبتلا به میگرن باید میزان تحریک‌پذیری خود را کاهش دهند. مدیریت استرس و کنار آمدن با محرک‌ها، کاهش میزان مصرف الکل، پرهیز از محیط‌های پر استرس و شلوغ از راه‌های مبارزه با دردهای میگرنی به شمار می‌آید.

افرادی که از میگرن رنج می‌برند باید از عوامل تشدید‌کننده درد چون شراب قرمز، درگیری و عصبانیت در محیط کار، تغییرات آب‌و‌هوایی، نور شدید و سروصدای زیاد پرهیز کنند. البته این عوامل از فردی به فرد دیگر متغیر است و در مورد همه یکسان نیست.