مهرداد خدیر در عصر ایران نوشت: «حاج احمد آقا با درایتی که داشت، تلاش کرد همه آثار امام را حفظ کنند و اسناد مهمی از اظهارات و آثار امام را به عنوان سرمایه‌ای بزرگ برای نسل فعلی ثبت کردند.امروز هم فرزندان بزرگوارشان به ویژه آیت‌الله حاج سید حسن آقا جای خالی حاج سید احمد را به خوبی پُر نگه می‌دارند.»
این سخنان را آیت الله هاشمی رفسنجانی در واکنش به بحث های اخیر درباره انتشار فایل صوتی آیت الله منتظری به عنوان مستند خاطرات سال 1367 آن مرحوم بیان کرده است.
روال هاشمی رفسنجانی در موضع گیری های سیاسی این است که شکیبایی پیشه می کنتد تا تب و تاب و التهاب فرو بنشیند آن گاه نظر خود را ابراز می دارد.
در تمام 28 سالی که نماز جمعه تهران را اقامه می کرد نیز شاهد بودیم پس از بحث های پر دامنه که بر سر موارد خاص درمی گرفت، قدری تأمل می کرد و با طمأنینه موضع می گرفت تا از هیجان به دور باشد و در عین حال توازن را برقرار کند. ایفای نقش «بالانسر» تا نگذارد موج ها آسیب برساند.
در ماجرای اخیر هم در پی انتشار فایل صوتی آیت الله منتظری شاهد چند گونه برخورد بودیم: از کسانی چون آقای محمد علی انصاری که واکنشی بیشتر احساسی نشان دادند تا حجت الاسلام علی رازینی که به شرح ماوقع پرداخت و در عین حال تصریح کرد:
«نحوه دادرسی در زمان های بحران و جنگ سخت گیرانه تر بود».
برخی نیز مانند رییس کیهان چنان که انتظار می رفت به دنبال ارتباطات مشکوک در بیت آیت الله منتظری بودند و اتهاماتی را وارد ساختند.
بعضی نیز سکوت را ترجیح دادند. موضع دسته اخیر اما سوژه رادیکال هایی شد که از می خواستند از این فرصت بهره مضاعق ببرند. هم رابطه خدشه دار شده خود با یادگار امام به خاطر انتخابات خبرگان را ترمیم کنند و هم میان او و طیفی که دست کم به لحاظ فکری به آن بیشتر نزدیک است فاصله اندازند. یا بهانه ای سازند تا این بار از منظری دیگر سرزنش کنند.
هاشمی اما از زاویه دیگری به موضوع نگریسته چون احساس کرده کسانی و محافلی برآنند از این نمد کلاهی بدوزند و میان سید حسن خمینی و خانواده امام از یک طرف و دوستان مرحوم حاج احمد فاصله بیندازند.
در پاره ای تحلیل ها بخشی از افول جناح چپ سنتی در حاکمیت جمهوری اسلامی به جز رحلت امام خمینی ناشی از فقدان حاج سید احمد خمینی هم دانسته و به دوستی شماری از اعضای ارشد مجمع روحانیون مبارز با او اشاره می شود.
از این رو به فایل صوتی بحث انگیز به مثابه فرصتی برای فاصله اندازی نگریسته می شود.
هاشمی اما به صحنه آمده تا این خط را کور کند و از یادگار امام هم با لفظ «آیت الله» یاد کرده است.
او ترجیح داده به جای پرداختن به موضوعی که خود در مرکزیت و محوریت آن قرار نداشته و نیز جلسه ای که در آن حاضر نبوده موضوع را از زاویه ای فراتر تحلیل کند.
از یک طرف سیر مسیری را که به رهبری آیت الله خامنه ای انجامیده نقل کرده و از جانب دیگر اجازه نداده این انگاره شکل گیرد که رابطه قبلی هاشمی و دوستان با سید حسن فروکاسته است.
به عبارت روشن تر هاشمی نمی خواهد از فایل صوتی آبی برای کسانی گرم شود که در زمستان 94 از این که سید حسن امکان حضور در انتخابات مجلس خبرگان رهبری را نیافت خرسند بودند و در تابستان 95 از درِ دلسوزی وارد شده اند...
