احمدی‌نژاد به خندوانه می‌رود؟!

یادداشت دریافتی- امین میرزائی*؛ در همین آغاز بحث دو نکته را یاد آوری می کنم. اوّل آن که قصد من از نگارش این یادداشتِ کوتاه ، نه مقایسه رئیس جمهور سابق با یک کُمدین است، و نه تحقیر و ردّ بخشی از سلیقه خاص مخاطبانِ خندوانه. تحلیلی ست توصیفی - و البته با توجّه به تخصّص و علایق راقم این سطور، فلسفی - در باب رویکردِ محتمل رأی دهندگانِ آتی انتخاباتِ ریاست جمهوری.

خوانندگان محترم می دانند که مسابقه اخیر خندوانه به پایان رسید و اکثریت جامعه آماری، اجرای خانواده خانم "سوسن پرور" را بر نکته گوئیهای گروه بنفشه خواه و رودکی برتری بخشید. این که چرا؟! ساده است .

دغدغه چند درصد از مردم روستاها و شهرستانهای دور افتاده ایران، مشکلات مترویِ تهران و خطوط هوایی و اتومبیلهای بی کیفیت امّا مطمئن است ؟؟!! چند در صد از 9 میلیون بیسواد مطلق و 11 میلیون کم سواد ایرانی قادر به هضم و درکِ استعارات و کنایه گوئی‌های جناب رضا بنفشه خواه اند؟!! البته این مُعضل خاص این دو گروه نیست. صاحب این نوشته نیز هر از گاهی که ناپرهیزی می کند و به زبان اشاره و استعاره و صناعاتِ ادبی سخن می گوید، یا مشکلات جهان مدرن را به محک اندیشه فخیم سنتی می سنجد، با چنین استبعاد و انکاری روبرو می شود .

نکته اینجاست که لهجه و بیان خانم سوسن پرور را همه می فهمند، امّا برای درک أَنکتُدهایِ آقایان بنفشه خواه و خُنجی، و یا حتّی برای فهم "دل دل" گفتنهای ارشا اقدسی، به کمی تأمّل و سواد بالاتر نیاز است . تأمّلی که نسلی از مخاطبین امروز از آن بی بهره اند. نسلی که "مرحمت" را "مرهمت" می نویسند و در تهاجم به صفحه شخصی دختر اوباما ،  Obama را Aubama هجی می کنند، و ترانه های "امیر تتلو" را به آثار امثال همایون شجریان و کامکاران، و ساخته های حامد صغیری و برادران پورناظری ترجیح می دهند

در جامعه ای که گوساله سامری را همپای معجزه موسی تلقی کند و هفتاد یار گزینش شده و از سَرَندِ نقد عبور کرده موسی هم تقاضا کنند که خداوند را آشکارا و با چشم ظاهر ببینند، بعید نیست که سپهدار امام حسن مجتبی علیه السلام هم، به طرفة العینی به لشگر عمروعاص بپیوندد

برگ برنده پوپولیستها همین بی تآمّلی ست. پس چه بسا هاله و لولویی تازه (یا به قول دکتر روحانی ، شعر و شعاری جدید( بر جای تدبیر و امید بنشیند، و -حتّی اگرنه شخص احمدی نژاد - که تفکّری از جنس او، جایگزینِ عقلانیت سیاسی شود.

خدا آن روز را نیاورد.

---

*فیلسوف و دین‌پژوه