تا چه اندازه منتظریم؟

یادداشت دریافتی- سید محمدصادق محمدی وفایی؛ میلاد با سعادت منجی عالم بشریت، برپاکننده قسط و عدل، منتقم خون حسین(ع)، حضرت مهدی موعود (عج) بر عموم شیعیان جهان مبارک باد . . .

این روزها مصادف با سالروز میلاد ولیعصر(عج) است .مهمترین برنامه ی آن بقیت الله اجرایی کردن بایدها و نبایدهای الهی است به همین دلیل نیز ذکر نام او، اجرایی شدن عدالت را آنهم به گستردگی عالم به همراه دارد.یملاءالارض عدلا کما ملئت ظلما و جورا.

ما شیعیان که خود را گل سرسبد دیگر ملل و مذاهب می دانیم و به اهل بیت رسول الله (ص) عشق می ورزیم و خود را دلدادگان ، منتظران راستین آن میرمهر الهی می دانیم ، هر روز دعای فرج او را زمزمه و درنیمه ی شعبان کوچه و خیابانها را چراغانی و مسجد مقدس جمکران را سرشار از جمعیت می کنیم ، در عمل تا چه اندازه شیفته ی عدالتیم و از ظلم کردن به خود وسایرین اجتناب می کنیم؟

کارگزاران نظام جمهوری اسلامی که به برکت خون شهدا و... عالی جناب و صاحب حقوق و مزایا شده اند، تا چه اندازه از دریچه ی ستم زدایی و عدالت گستری به توده های مردم خدمت می کنند و در رفع و دفع تبعیض و اختلافات طبقاتی و...گام بر می دارند؟

اگر در این راستا قدم بر می دارند با چه سرعتی در حرکت هستند؟ آیا شهروندان این کشور اسلامی از عملکرد آنان برداشته شدن چنین گام های مبارکی را احساس می¬کنند؟

بنده می توانم قاطعانه اعلام کنم که در هر نیمه ی شعبانی بنرهای تبریکی پیشانی ادرات و سازمانها را پوشش می دهد،سر در ادارات و ...چراغانی می شود، مجالس جشنی برگزار می شود ، پیامک های تبریک فراوانی مبادله می شود اما هرگز نمی توانم بگویم ما و آن کارگزاران چند درصد در تب عدالت گستری جامعه می سوزیم و به عشق روی او عدالت وارانه گام بر می داریم.

کیست بداند که کارگزاران و دست اندرکاران نظام تا چه اندازه عدالت را اجرایی می کنند و به عشق آمدن آن موعود جهانی، کام مردم را از زمزم عدالت سیراب می¬کنند؟

کاش نهاد یا سازمانی بود و این درصد انتظار ، را بیان می کرد تا در پرتو آن درجه اخلاص و انتظارکشی مسولین و ادارات و جامعه ی ما هم روشن می شد.

اگر در میان قانون گذاران افرادی یافت شود که در میلادها در و دیوار را چراغانی کند .خواص را به مجلس جشنش دعوت کنند ولی در عمل خود را تافته ای جدا بافته بدانند و به دنبال حقوق مادام العمری، وام های کلان و فاصله گرفتن از کوخ نشینان متدین باشند،آیا می توان گفت چنین کارگزاری منتظر راستین امام زمان(عج) هستند؟

اگر سیستم بانکی ما به سمتی برود که میلیارد میلیارد بدون وثیقه ی لازم در جیب افراد فاسدی ریخته شود ولی جوانان مملکت برای گرفتن فقط سه میلیون وام ازدواج جان به لب شوند و چاره ای برای درمان اندیشیده نشود .با این حال آیا می توان کار و مدیریت مدیران نالایق را مرضی رضای عزیزفاطمه(س) دانست ؟

اگر در تخصیص بودجه و حقوق برای کارگران، نوزده هزار را به بیست هزار تبدیل نکنند ولی برای برخی از عالی جنابان چون بیمه و... چند ده میلیون حقوق و...تخصیص بدهند ایا می توان گفت این نوع عملکردها توده های مردم را با چشیدن طعم عدالت آشنا می کند و آنان را به یاد حکومت امام عصر(عج) می اندازد؟

اگر کسی خود را خدمتگذار بداند ، هر هفته هم به جمکران بیاید و آن نماز خاص را با طول و تفصیل نیزبخواند ،ولی به بهانه ی باند و جناح ، لقمه را از گرسنه ای بگیرد و به سیری دهد ویا ظالمی را در ظلم کردنش یاری و تایید کند،آیا می توان او را در ردیف زمینه سازان ظهور قرار داد؟

در جامعه ی که رکود حرف اول را می زند و جوانان تحصیل کرده و ازدواج نکرده ی بسیاری به دنبال کارند،اگر کسی از امام عصر بگوید ولی در عمل چند پست را اشغال کند و یا بازنشسته ها را دوباره و چند باره به کار گیرد ، آیا می توان گفت او در چمنزار عدالت قدم برمی دارد و منتظری واقعی است؟

اگرشخصی ظاهری انقلابی داشته باشد و در همین ظاهر خود را طرفدار حق بداند ، ولی دیگران را به خاطر هم سلیقه نبودن با غیبت و تهمت و...لجن مال کند،آیا با ظهور آن منجی شرمنده نخواهد شد؟

اگر مستاجری بعد از چند دهه مستاجری ،زمینی کوچک و چند میلیون پول را با هزاران حون دل خوردن تهیه کند تا سرپناهی بسازد آیا برای گرفتن پروانه ساخت ، حال و روز او رعایت خواهد شد؟

اگر...

به هر حال شعار دادن آسان، عمل کردن سخت است ولی باید پذیرفت جامعه مهدوی ،افق انقلاب ماست و دولت ما دولت زمینه ساز است .دولت زمینه ساز باید به لحاظ مبانی ،رسالت،اهداف،راهبردها،سیاست ها،ساختارکارگزاران و راهکارها ، هم افق و همسو با دولت کریمه مهدوی باشد و دکترین ظهور را بر اساس کار خود قرار دهد.