دلم برای ده‌هزار درخت بارور می‌سوزد

---

در سال 89 نسبت به احداث باغ تمام مکانیزه انار با سیستم آبیاری قطره ای در ساوه بخش جلال آباد بدون یک ریال استفاده از کمک های دولتی و یا وام با هزینه شخصی و با اخذ استعلامات لازم از مراجع ذیصلاح اقدام کردیم.

مدل استفاده بهینه از منابع آبی در کل منطقه بی نظیر است. پرونده چاه قدیمی موجود در زمین در حال رسیدگی در اداره آب شهرستان اراک و انشالله شرف اخذ پروانه بهره برداری است.

متاسفانه اداره آب شهرستان ساوه در اقدامی غیر کارشناسی و بدون اطلاع و ابلاغ قبلی نسبت به تخریب تاسیسات چاه اینجانب و ایراد صدمات جبران ناپذیر به چاه اقدام نموده اند که پرونده از طریق مراجع قضایی در حال پیگیری است.

سوال بنده این است: اطراف زمین بنده 3 چاه با وضعیت مشابه چاه بنده وجود دارد که در حال بهره برداری 24 ساعته کاملا غیراصولی و غرق آبی کشت های پر مصرفی مانند جو و ذرت هستند.

در حالیکه کل زمین 12 هکتاری بنده با کشت معقول درخت کم آب انار و تنها با 24 ساعت در هفته آبیاری می‌گردد کجای داستان را باور کنیم: اقتصاد مقاومتی،حمایت از کار و سرمایه ایرانی و یا سرمایه گذاری در تولید.

حال که این متن را مینویسم اشک در چشمانم جاری است و دلم برای خودم و 10 هزار درخت 6 ساله بارور میسوزد.

ای کاش باران لطف خدا بر سر ما ببارد ...

ای کاش....