پارادکس رسانه‌های اُرگانی

یادداشت دریافتی- قادر باستانی؛ رسانه‌های اُرگانی کار سختی را دنبال می‌کنند؛ از یک‌سو باید با مخاطب تعامل کنند و اخبار مخاطب‌پسند منتشر سازند تا با جلب اعتماد مردم، اعتبار رسانه‌ای داشته باشند و از سوی دیگر مجبورند، منویات تأمین‌کننده مالی خود را به نحو مؤثر دنبال کنند تا دچار مشکل نشوند.

گاهی جمع بین این دو خواسته، بسیار سخت و طاقت‌فرسا می‌شود و نیاز به تبحر و تسلط حرفه‌ای بیشتری دارد. در این میان، به‌نظر می‌رسد سخنان حسن روحانی در نمایشگاه مطبوعات و اشاره مشخص به برخی رسانه ها، کارشان را مشکل‌تر و پیچیده‌ترکند.

به‌یاد داشته باشیم، اوضاع که قدری آشفته می‌شود، همین تأمین‌کنندگان مالی، از خود سلب مسئولیت می‌کنند و حمایت علنی و شفاف از رسانه‌های خود را مقدور نمی‌دانند.

رسانه‌ها در کشور ما، عموماً ارتباطی یک‌سویه را دنبال می‌کنند، اما رسانه‌های اُرگانی امکان ارسال یک‌سویه پیام و بی‌توجهی به خواسته مخاطب را ندارند، چرا که در این صورت از گردونه رقابت رسانه‌ای حذف می‌شوند.

اکنون در سپهر رسانه‌ای کشور، از میان ۵۵ خبرگزاری و سایت خبری تحلیلی پُربازدید، تنها ده سایت حامی دولت و مابقی منتقد و‌ گاه مخالف آن هستند. منابع مالی بیش از ۷۰ درصد این سایت‌ها نامشخص است، اما بررسی خط و مشی آن‌ها، از وابستگی مستقیم یا غیرمستقیمشان به برخی مراکز حکایت دارد؛ یعنی بخش خصوصی، اصولاً انگیزه و امکان سازماندهی و اداره امن چنین تشکیلات بزرگی را ندارد. این سایت‌ها با استفاده از امکانات مالی، حجم گسترده‌ای از پیامک را تولید و برای مسئولان و شهروندان ارسال می‌کنند.

در دولت نهم، تعدادی سایت‌ خبری با هزینه و حمایت‌های مالی ایجاد شد و جریانی زنجیره‌ای از رسانه‌های مجازی شکل گرفت. اکنون یکی از تأثیرگذار‌ترین شبکه‌های اطلاع رسانی، همین رسانه‌های زنجیره‌ای وابسته به جریان خاص است که در یک سال گذشته، دولت روحانی را بار‌ها به چالش کشیده‌اند.

آن‌ها با تغدیه از منابع اطلاع‌رسانی مشخص، به بازنشر گسترده اخبار و جریان‌سازی و برجسته‌سازی ‌اقدام می‌کنند. بررسی تخصصی شیوه عمل این رسانه‌ها نشان می‌دهد، آن‌ها از چند منبع خبرنگار، شبکه خاص، شنود، تعقیب و مراقبت، بازجویی و نظایر آن، تغذیه خبری و اطلاعاتی می‌شوند و البته جهت‌گیری مشترکشان، مخالفت با دولت اعتدال است.

رسانه‌های اُرگانی، دلیل فعالیت خود را نهادینه‌سازی گفتمان انقلاب اسلامی و آرمان‌های ملت ایران به جهانیان از طریق استفاده از رسانه‌های نوشتاری، شنیداری، دیداری و مجازی ذکر می‌کنند و معتقد هستند برای مقابله با امپراتوری رسانه‌ای غرب و صهیونیسم، باید از ابزار نافذ و تأثیرگذار رسانه بهره‌برداری کرد.

سختی کار رسانه‌های اُرگانی که اغلب سعی دارند هویت واقعی خود را پنهان کنند، در این است که هر چقدر به مردم نزدیک می‌شوند و برای جلب اعتماد آن‌ها، اخبار مخاطب‌پسند تولید می‌کنند، از آن رسالت اصلی خود فاصله می‌گیرند و مجبورند به تأمین کنندگان مالی خود توضیح دهند.