واکنش‌ها به پروژه نفوذ و بازداشت روزنامه‌نگاران

فرارو- روزنامه امروز به بحث های چند روز اخیر درباره پروژه نفوذ واکنش نشان دادند. "پروژه نفوذ" از هفته گذشته و پس از بازداشت چند روزنامه نگار بر سر زبان ها افتاده است.

به گزارش فرارو، عیسی سحر خیز، احسان مازندرانی(مدیرمسئول روزنامه فرهیختگان)، سامان صفرزایی (نشریه اندیشه پویا) و آفرین چیت ساز یادداشت نویس روزنامه ایران در هفته گذشته بازداشت شدند.

پس از بازداشت این افراد حسن روحانی رییس جمهور در سخنانی تاکید کرد: «باید به طور واقعی و جدی با هر گونه نفوذ بیگانگان مبارزه کنیم و نباید عده ای با کلمه "نفوذ" بازی کنند.»

روحانی با اشاره به تاکید رهبر معظم انقلاب به بسته شدن راه نفوذ به کشور، گفت: «اگر رهبری انقلاب کلامی را عنوان می‌کنند به درستی آن را بفهمیم و پیاده کنیم و اجازه ندهیم افرادی از این کلمات در راستای منافع شخصی، گروهی و جناحی خود سوء استفاده کنند.»

در همین حال صدا و سیما در برنامه ای تلویزیونی و با حضور کارشناس اطلاعات سپاه پاسداران به بررسی مسئله "نفوذ" و بحث درباره ان پرداخت که با انتقاداتی روبه رو شد.

علی مطهری نماینده تهران هم روز پنجشنبه به این موضوع واکنش نشان داد و گفت: «نباید طوری شود که کلمه نفوذ هم مثل کلمه فتنه به صورت ابزاری برای به حاشیه راندن رقبای سیاسی و سرکوب منتقدان درآید.»

احمد توکلی دیگر نماینده تهران هم تلویحا از بازداشت روزنامه نگاران انتقاد کرد و گفت: «از جزئیات این دستگیری ها اطلاعی ندارم. حتما متولیان امر دلائل قانع کننده ای به مردم ارائه خواهند کرد. اما حسب سابقه ای که پیشتر هم وجود داشته است نگرانم دغدغه مبنایی و عمیق رهبرانقلاب به اقدامات امنیتی و انتظامی خلاصه شود.»

واکنش روزنامه ها
روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران امروز به دفاع از بازداشت روزنامه نگاران پرداخته و نوشته "شناسایی و بازداشت تعدادی از عوامل نفوذی دشمن در رسانه‌ها از سوی سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بخشی از ابعاد پنهان پروژه پیچیده نفوذ را آشکار ساخت."

به نظر روزنامه جوان؛ همان‌گونه که انتظار می‌رفت این برخورد امنیتی- قضایی با عصبانیت دشمن مواجه شد و این نوع واکنش، به‌خوبی این حقیقت را آشکار ساخت که نفوذ واقعیتی انکارناپذیر بوده و در ارتباط داشتن عوامل مذکور با پروژه نفوذ نباید تردید کرد.

اما محمد نوری در سرمقاله روزنامه دولت به یک برنامه تلویزیونی اشاره کرد که ساعاتی قبل از سخنان هشدار آمیز روحانی از سیمای جمهوری اسلامی پخش شده که ظاهرا قصد از آن کالبدشکافی مفهوم نفوذ بوده اما به روشی خام دستانه، دامنه بحث نفوذ را به سیاست ها و تدابیر دولت و نظام در سیاست خارجی تسری دادند. ابتدا در فراخوان های گسترده خود وعده دادند که افکار عمومی را از جزئیات بازداشت خبرنگاران آگاه خواهند کرد اما در نهایت آن چه به مخاطبان عرضه شد نه اطلاعات یا جزئیات مربوط به بازداشت چند روزنامه‌‌نگار بلکه مجموعه ای از ادعاها و اتهام هایی بود که میهمان برنامه و مدیر ارشد خبری دوران دولت سابق علیه دولت کنونی ساخته و پرداخته کرد.

سرمقاله روزنامه ایران گفته های میهمانان سیمای جمهوری اسلامی را تحریف خوانده و نوشته است: "نفوذ زمانی رخ می دهد که دولت مثل هشت سال دولت گذشته به جای مذاکره آشکار و رسمی به دیپلماسی پنهان روی آورد و فاجعه نفوذ و وابستگی زمانی دامن یک کشور را می گیرد که یک کشور همه ابزارها و اهرم های قدرت خود را در منطقه و نظام جهانی از دست بدهد و به صورت یک عضو منزوی و مطرود دربیاید وضعیتی که دقیقاً در سال های پایانی دولت دهم پیدا شد.
اینها کجا نفوذ داشتند؟"

مصطفی ایزدی در مقاله ای در بهار با اشاره به رواج کلمه نفوذ در رسانه های کشور و نگرانى سیاستمداران از استفاده نابجا و شاید سوءاستفاده از آن نوشته: آیا کسى هست که نداند نفوذ دیگران به مراکز پراهمىت و مراکز مهم وموثرى است که مى تواند و افکارعموم ىرا به نقطه دلخواه نفوذ کنند. پس چرا با افرادى که نقشى در شکل دهى افکارعموم ى ندارند، برخورد مى شود؟

نویسنده این روزنامه اصلاح طلب افزوده دلنگرانى رئیس جمهور درآخرین سـخنرانى از همین بود. اگرقراراست همه مصداق هاى نفوذپذیرى را درمیان حامیان دولت واصلاح طلبان جستجوکرد و مشخصا روزنامه‌‌نگاران را در این وانفساى کمبود روزنامه خوان هدف دشمنان براى نفوذ دانسـت، گام در بیراهه گذاشـتن اسـت. مگر اصلاح طلب ان در مراکز حساس و مهم مملکتى حضوردارند که بتوانن دراثرنفوذ اقدام موثرى انجام دهند؟

مقاله بهار در ادامه افزود: «فرض کنید جریان نفوذ بخواهد بین مردم واعتقاداتشان فاصله بیندازد، کدام مراکز فرهنگى و تبلیغى در کشورمان بالقوه مسـتعد هدف قرار گرفتن نفوذ هستند؟ پس باید زمینه ها را شناخت و عناصرفعال دراین زمینه ها را دنبال کرد. اگر جریانها، مراکز و افراد مهم اما مستعد نفوذ را رها کنیم و افرادی که نه نقشى درافکار عمومى دارند، نه ارتباطى با مراکز حساس و مهم دارند و نه اصولا از نظر حاکمیت کسى به حسـاب مى آیند، مورد برخورد قرار گیرند، دشـمن کار خودش را کرده است.»

حمید متقی در سرمقاله فرهیختگان بدون اشاره مستقیم به دستگیری مدیر این روزنامه، به گفته های یک کارشناس امنیتی پیشین در سیمای جمهوری اسلامی درباره روزنامه‌‌نگاران دستگیر شده پرداخته که آن را همانند نوشته های نشریات اسراییلی خوانده بود و پرسیده: واکنش منطقی به این قبیل ادعاها چه می‌تواند باشد؟

نویسنده پرسیده است "آیا به‌طور مثال به‌صرف هر نوع شباهت احتمالی ادبیات گفتمانی بین تولیدات فکری، خبری بخش‌هایی از نخبگان داخلی و رسانه‌های خارجی می‌توان آنان را عاملان نفوذ اجانب معرفی و با آنان برخورد کرد؟ شهروندان ساکن در دموکراسی‌های کارآمد دیگر در موارد مشابه چه واکنشی از خود نشان می‌دهند؟"

سرمقاله فرهیختگان مدعی شده است: «با توجه به اینکه تاکنون دلایل حقوقی و محکمه‌پسندی درباره دستگیری‌های هفته پیش مطرح نشده است، به نظر می‌رسد که این خواست می‌تواند به محور نزدیکی همه رسانه‌های علاقه‌مند به این ملک‌وملت اعم‌ از اصولگرا، مستقل، اصلاح‌طلب وتحول‌خواه بدل شود. خواستی که در صورت اجابت آن همگی اصحاب رسانه با هر مرام و مسلکی در چالش‌های احتمالی آتی از آن بهره خواهند برد.»

به نوشته فرهیختگان "اگر این خواست عمومیت گیرد سبب خواهد شد که دست‌اندرکاران این قبیل پرونده‌ها دریابند که نقش آنان با یادداشت‌نویس‌ها وتحلیل‌گران رسانه‌های منتقد دولت متفاوت‌است و اگر اظهارات آنان فراتر از شواهد ومدارک پرونده باشد و بر اساس تحلیل‌‌-اعم از درست ویا اشتباه- بنا شده‌باشد، مورد بازخواست افکار عمومی قرار خواهند گرفت."