هیلاری کلینتون میخواهد اولین رئیسجمهوری زن آمریکا باشد. و میشود گفت موقعیتش برای رسیدن به کاخ سفید از رقیبانش بهتر است. اما یک سناتور جوان که کمتر کسی بیرون فلوریدا او را میشناسد، ممکن است سد راهش شود.
برای اینکه این رقیب احتمالی را بهتر درک کنید، اینطور تصور کنید که اگر مغزمتفکرهای حزب جمهوریخواه میتوانستند نامزد ایدهآل حزبشان را در کارخانه تولید کنند، چیزی شبیه او بیرون میدادند – چیزی شبیه مارکو روبیو.
سیاهه ویژگیهای محصول مطلوبشان احتمالا چنین میبود:جوان باشد. هست.
شفاف حرف بزند. میزند.
خوشچهره باشد. هست.
داستان زندگیاش با "رؤیای آمریکایی" بخواند. میخواند.
نظر اسپانیاییزبانها را جلب کند. میکند.
گاف ندهد. نمیدهد.
واقعیت این است که با وجود همه این ویژگیها، دیگر امیدهای حزب جمهوریخواه به مراتب بیشتر از روبیو سروصدا کردهاند. اما این سناتور ۴۴ ساله کوبایی-آمریکایی هم بیسروصدا خوب پیش آمده – البته میشود گفت زیادی بیسروصدا بوده، چون در نظرسنجیها با فاصله بسیار از پیشتازان رقابت جمهوریخواهان یعنی دانلد ترامپ و بن کارسون سوم است.
با این حال بعضی از آنها که مویی در آسیاب انتخابات آمریکا سپید کردهاند معتقدند پیشتاز "حقیقی" اوست.
امیدهای حزب جمهوریخواهدانلد ترامپ (۲۷ درصد)بن کارسون (۲۱ درصد)مارکو روبیو (۹ درصد)تد کروز (۸ درصد)جب بوش (۷ درصد)کارلی فیورینا (۵ درصد)
منبع: ریلکلیر پلیتیکز
_______________________________
استو روتنبرگ از سایت گزارش سیاسی روتنبرگ معتقد است شانس روبیو برای نامزدی حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاستجمهوری از دیگران بیشتر است.
میگوید: "اگر به من سدیم پنتوتال (داروی حقیقتگویی) بدهید و بپرسید فکر میکنم بخت چه کسی برای نامزدی ریاستجمهوری بیشتر است، میگویم مارکو روبیو. هم کاریزما دارد، هم خوشآبورنگ است، هم جوان. ضمن اینکه سخنوریاش هم حرف ندارد."
با این حال، آنطور که آقای روتنبرگ میگوید، رقابت ممکن است به هر سو برود. ضمن اینکه برخی به تجربه و قابلیتهای سناتور روبیو مطمئن نیستند. از نگاه بعضی رأیدهندگان جمهوریخواه، او مثل باراک اوباماست که وقتی به کاخ سفید قدم گذاشت چهلواندی ساله بود و تجربه کافی نداشت.
در اینصورت باید پرسید چرا خودیهای سیاست آمریکا اینقدر از روبیو نام میبرند – آن هم در شرایطی که وضعش در نظرسنجیها بهمراتب بدتتر از ترامپ و کارسون است؟
پاسخ این است که او آهسته و پیوسته به سوی پیروزی میرود.
پیشبینی روتنبرگ این است که ماه ژانویه که رأیگیری مقدماتی فرا برسد، رأیدهندگان جمهوریخواه از خودشان میپرسند چه کسی واقعا میتواند رئیسجمهور شود. آنها که به نشانه اعتراض به بزرگان حزب "غیرخودی"ها را حمایت کردهاند، به سمت گزینههای بدنه اصلی حزب برمیگردند.
میگوید: "ممکن است حوصله مردم از ترامپ سر برود. ممکن است گلبهخودی بزنند. یا محتملتر اینکه مردم جور دیگری نامزدهای حزب را ارزیابی کنند. همیشه همینطور بوده. البته تضمینی نیست که این بار هم همینطور بشود. اما اگر بشود، تصویر عوض خواهد شد."
به نظر روتنبرگ، رأیدهندهها اگر بخواهند شانسی در انتخابات داشته باشند، دوباره سراغ یک "پیرمرد سفیدپوست" نمیروند. و آقای روبیو را به خاطر پیشینهاش به جب بوش – که پول برای تبلیغات زیاد دارد اما در نظرسنجیها عقب است – ترجیح میدهند.
اغلب نامزدها دوست دارند نشان بدهند که از هیچ به همهچیز رسیدهاند – منطبق با رؤیای آمریکایی. اما سناتور روبیو واقعا چنین داستانی دارد.
پدر و مادرش از کوبا به فلوریدا مهاجرت کردند. او در میامی به دنیا آمد. کمی بعد به لاسوگاس رفتند. پدرش در بار کار میکرد و مادرش خدمتکار بود. دبیرستان دوباره به میامی برگشت. برای دانشگاه ناچار بود وام بگیرد. اول علوم سیاسی خواند و بعد حقوق. رویهم صدهزار دلار وام دانشجویی گرفت. قرضی که بازپرداختش تا سالهای اخیر طول کشید. وارد سیاست که شد، به سرعت بالا رفت تا بالاخره سال ۲۰۱۰ در رقابتی که هرگز فکر نمیکرد ببرد پیروز شد و به سنا رسید.
روبیو بهتر از دیگران با جوانان ارتباط برقرار میکند
خودش در این باره گفته: "وقتی وارد رقابت انتخابات سنا شدم، فقط خانوادهام میگفتند میبری. تازه چهار نفرشان هم زیر ده سال بودند."
مواضع روبیومهاجرت: پیش از این با شهروند شدن مهاجران موافق بود، اما اخیرا سختگیرتر شده
ایران: توافق هستهای را "همان روز اول" که رئیسجمهور شود لغو میکند
سقط جنین: مخالف سرسخت است. میگوید حق زندگی "بر هر حق دیگری مقدم است"
خدمات درمانی: میگوید مصوبه دوران اوباما که میلیونها نفر را بیمه کرد باید لغو شود
گرمایش زمین: معتقد است مدرک مستندی نیست که ثابت کند انسان در این تغییرات نقش دارد
چین: وعده داده در مورد حقوق بشر "جدیت" نشان بدهد
قانون اسلحه: میگوید عامل خشونت بیماری روانی است (نه اسلحه)
_______________________________
روبیو در مسائل اجتماعی محافظهکار و در سیاست خارجی تندرو است. سعی میکند روی خط میانه حزب حرکت کند. هم در جناح نزدیک به وال استریت حزب جمهوریخواه هوادار دارد هم در تی پارتی. مهمتر اینکه در سخنوری – دستکم در این رقابت – بیرقیب است.
به قول دن گلبر، رهبر پیشین حزب دموکرات در مجلس نمایندگان فلوریدا، "وقتی مارکو روبیو حرف میزند، زنان جوان غش میکنند، زنان مسن از حال میروند و فلاش توالت خودبهخود راه میافتد."
البته آنجا که مهم بود، در یک سخنرانی تلویزیونی، خبری از این سخنوری نبود. دهانش آنقدر خشک شده بود که بعد از آن برنامه برایش جوک ساختند.
با این حال، بسیاری معتقدند هیلاری کلینتون، به فرض اینکه رقابت داخلی حزب دموکرات را ببرد، بیش از هر کس از روبیو میترسد. روبیو میتواند بخشی از رأی اسپانیاییزبانهای کلینتون را از او بگیرد. و میتواند از تفاوت نسلی با زنی که بیست سال است در سیاست بوده و روز انتخابات ۶۹ ساله خواهد بود، بهره ببرد.
ظاهرا بیل کلینتون، همسر هیلاری، هم از این بابت نگران است. تیم خانم کلینتون مدتهاست برنامه میچینند که، اگر روبیو نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد، چطور و از کدام زاویه حمله کنند. میتوان تصور کرد که موضع سختگیرانه روبیو در قبال شهروند شدن مهاجرانی که مدرک اقامت در آمریکا ندارند، از خطوط حمله باشد.
سوزان مکمنس، استاد علوم سیاسی دانشگاه فلوریدای جنوبی در تامپا که سالهاست فعالیت سیاسی هیلاری کلینتون را دنبال میکند، معتقد است رابطه سناتور روبیو با جوانان برای کلینتون نگرانکننده است. روبیو به زبان جوانها حرف میزند، همان موسیقی که گوش میدهند را گوش میدهد، و ثروتمند نیست. به باور مکمنس این که سالها به خاطر تحصیل بدهکار بوده احساس نزدیکی جوانها را بیشتر میکند.
میگوید: "کسی است که موقعیت مالی جوانها را میفهمد. هیلاری باید مثل اوباما رأی جوانها را بگیرد، و چیزی از رأیی را که او گرفت از دست ندهد."
البته کم نیستند کسانی که میگویند سناتور روبیو هنوز در قواره ریاستجمهوری نیست.
شان باولر، متخصص علوم سیاسی، معتقد است روبیو بیشتر به معاون رئیسجمهور میخورد، به ویژه آنکه پول چندانی هم ندارد. میگوید: "مشکل روبیو این است که حتی اگر ترامپ و کارسون و دیگران از رقابت بیرون بروند، باز هم رقبای قوی – و قویتر – در صحنه خواهند بود. وضع روبیو بد نیست، اما واقعیت این است که او به اندازه نامزدهای دیگر پول ندارد."
اما این هم میتواند عوض شود. کافی است حامیان مالی جب بوش از او ناامید شوند و به سمت روبیو بچرخند.
مگه خم رنگرزیه؟ مگه آمریکا چال میدونه که هر کی از راه رسید قرارداد های دولت قبلی رو لغو کنه؟؟؟ :)))
احمدر نژادیه واس خودش این بابا!
:||||||||||
ینی خدا رحم کنه به کشوری که رئیس جمهورشو از رو این مزخرفات انتخاب کنن. اصلا مطرح کردن این قضیه خجات آوره. تست بازیگری که نیست پست ریاست جمهوری یک ابرقدرته مثلا.
این حرفا یک توهین وقیحانه به زنهاست.