این روزها نکته ای که تقریباً تمامی تحلیلگران و ناظران مسائل بین المللی بر آن اتفاق نظر دارند، این است که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اسرائیل، مهمترین بازنده توافق هسته ای ایران و بزرگترین ناراضی از این توافق به شمار می رود. روزنامه «هاآرتص» در مطلبی در همین زمینه، به انتقاد از سیاست های نتانیاهو در قبال ایران پرداخته و نکات جالبی را به نقل از نزدیکان وی بیان کرده است.
به گزارش «تابناک»، روزنامه اسرائیلی «هاآرتص» در مطلبی به واکنش نتانیاهو به توافق هسته ای ایران پرداخته و می نویسد پس از حصول توافق هسته ای میان ایران و گروه 1+5، نتانیاهو به یک فرد شکست خورده تبدیل شده است. با این حال، وی هنوز هم از تلاش خود برای جلوگیری از اجرایی شدن توافق هسته ای دست بردار نیست.
در این مطلب به طور خلاصه آمده است:
بنیامین نتانیاهو شکست خورده به نظر می رسد. وقتی که وی روز سه شنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی در بیت المقدس کنار وزیر خارجه هلند ایستاده بود، رنگ پریده به نظر می رسید. ظاهر وی شبیه قماربازی بود که همه چیز خود را باخته است. توافق هسته ای ایران که وی به شدت و مکرراً علیه آن موضع گیری کرده بود، به یک عمل انجام شده تبدیل شده بود. توافقی که نتانیاهو بر سر آن به جنگی سیاسی علیه رئیس جمهور آمریکا دست زد و همه رویه های روابط دیپلماتیک میان دو دولت دوست را زیر پاگذاشت، به وقوع پیوسته بود.
حتی پیش از انتشار جزئیات توافق و بدوین دانستن اینکه اصولاً محتوای این توافق چیست، اعضای حزب لیکود در رسانه های آنلاین حملات خود را آغاز کردند. آنچه از پیش به آن ها گفته شده بود، شامل سه محور اصلی بود: 1- توافق بد، وحشتناک و منزجرکننده است. 2- اگر به خاطر نتانیاهو نبود، اوضاع خیلی از آنچه هست بدتر می شد. 3- احزاب مخالف اسرائیلی به سبب همراه نشدن با نتانیاهو – که به معنای دولت اسرائیل است – سزاوار سرزنش هستند.
در حقیقت، زمانی که نتانیاهو در همراه شدن با جمهوری خواهان برای مخالفت با رئیس جمهور آمریکا درنگ نکرد، کنترل اوضاع را از دست داد. گاهی اوقات دانستن اینکه شلدون آدلسون، بزرگترین حامی مالی جمهوری خواهان کجا کار خود را به پایان می رساند و نتانیاهو کارش را آغاز می کند، دشوار است.
نتانیاهو روز سه شنبه در یک موضع گیری شتاب زده از احزاب مخالف خواست «سیاست بازی را کنار گذاشته و به خاطر منافع اسرائیل متحد شوند». انگار نه انگار که در جریان انتخابات ریاست جمهوری، موضوع هسته ای ایران به عنوان یک سلاح سیاسی موثر از سوی خود وی مورد استفاده قرار گرفته بود.
به گفته سخنگوی نتانیاهو، وی حاضر است برای استفاده از آخرین گزینه جهت ضربه زدن به توافق هسته ای، یعنی قانع کردن دموکرات های کنگره آمریکا برای همراه شدن با جمهوری خواهان و عدم تصویب توافق، «خود را بکشد». به عبارت دیگر، وی قصد دارد آخرین پل های باقیمانده میان آمریکا و اسرائیل را نیز خراب کند. این بار نیز ما شاهد همان سندرم قماربازی هستیم: نتانیاهو پس از آنکه همه چیز خود را از دست داده، این بار می خواهد با آخرین تکه از دارایی اش روی چیزی قمار کند که کارشناسان آمریکایی می گویند شانس چندانی برای آن وجود ندارد.
در چنین شرایطی، درخواست وزرای عضو حزب لیکود برای «دست یافتن به انسجام داخلی که تاکنون وجود نداشته»، بی معنا به نظر می رسد. چرا نتانیاهو تصور می کند که رهبران احزاب مخالف با وی همراه خواهند شد و به این ترتیب، خود را در مسئولیت بدتر شدن روابط اسرائیل با آمریکا شریک خواهند کرد؟