مسلمانان ایتالیایی به خاطر نبود مسجد در این کشورها، مجبورند در انبارها،
پارکینگها، کاراژها و حتی جایی که سابقاً فروشگاه لوازم جنسی بوده است،
نماز بخوانند. و البته از این موضوع ناراضیند.
به گزارش فرادید به نقل از نیوزویک،
حدود یک و نیم میلیون مسلمان در ایتالیا زندگی میکنند، اما تنها دو مسجد
رسمی در این کشور وجود دارد که با کاربری مسجد ساخته شدهاند. این دو مسجد
در رم و میلان واقع شدهاند. حدود پنج جای دیگر هم وجود دارند که شبیه به
مسجد هستند، اما در اصل نهادهای فرهنگی هستند. این آمار را نیکولو
دیگیورگیس، یک عکاس ایتالیایی که سالها برای تهیۀ مجموعۀ عکسی به نام
"اسلام پنهان" به مشاهدۀ عبادت مسلمانان در شمال شرق کشور پرداخته، در
آورده است.
ایتالیا از این لحاظ بسیار از سایر کشورهای اروپایی عقبتر است:
آلمان 140 مسجد با گنبد و مناره دارد؛ انگلیس دارای حدود 200 مسجد است.
ضمناً، با وجود اینکه ادیان کاتولیک، بودایی، یهودی، و مورمون جزء ادیان
رسمی ایتالیا محسوب میشوند، اسلام با وجود اینکه از لحاظ جمعیت پیروانش در
ایتالیا، در ردۀ دوم قرار میگیرد، اما جزء ادیان رسمی این کشور نیست.
بدین
ترتیب میتوان، جنجالی را که پیرامون یک اثر هنری چیدمانی که در دوسالانۀ
ونیز نمایش داده شده است، درک کرد. در این اثر یک کلیسای کاتولیک که دیگر
استفاده نمیشود، تبدیل به مسجد شده است.
کلیسای "سانتا ماریا دلا میسرکوردیا" در ماه آوریل امسال به مسجد تغییر
کاربری داد. این اثر کاری از کریستوف بوشل، هنرمند سوییسی-ایسلندی بود که
میخواست با این اثر جنجالی نشان دهد که حدود بیست هزار مسلمان ونیزی که
عمدتاً در حاشیۀ شهر زندگی میکنند، از داشتن مسجد محرومند.
این اثر چیدمانی باعث جنجال شده و حتی مقامات ونیزی تهدید
کردهاند که آن را خواهند بست. فراتلی دِ ایتالیا، یک حزب دست راستی، هم در
بیرون این کلیسای بدل به مسجد شده تظاهراتی ترتیب دارد.
دیگیورگیس در طول تحقیقاتش متوجه شد که مسلمانان در پارکینگها
زیر باران، در سوپرمارکتها، گاراژها، فروشگاهی که سابقاً محصولات جنسی
میفروخته و یک دیسکو نمازشان را میخوانند. او میگوید: "نمیدانستم که
مسلمانان از انواع و اقسام مکانها برای نماز خواندن استفاده میکنند. چنین
وضعیتی باعث ناراحتی و سرخوردگی شدید مسلمانان میشود."
اما یحیی پالاویچینی، معاون جامعۀ دینی اسلامی در ایتالیا
میگوید: "تعدادی مساجد انگشت شمار در کشور داریم و چند صد مرکز اسلامی.
اما بسیاری از این مراکز حرمت و کیفیتی که یک مکان رسمی برای عبادت نیاز
دارد را ندارند. واقعیت این است."
پالاویچینی در مورد اثر هنری چیدمانیای که در ونیز به نمایش
درآمده، احساسات دوگانهای دارد. او با حسی که این اثر قرار است انتقال دهد
موافق است، اما با نحوۀ اجرایش مشکل دارد و میگوید که این اثر این حس را
به وجود میآورد که مسلمانان برای فرهنگ ایتالیا احترام قائل نیستند.
پالاویچینی میگوید: "باید راهی پیدا کنیم که به ترس مردم نسبت به مسلمانان دامن نزند."
در ونیز، رابطۀ میان مقامات شهر با جامعۀ مسلمانان خوب است. اما
این موضوع که مسلمانان مجبورند در گاراژها و آپارتمانها نمازشان را به جای
بیاورند، باعث سرخوردگی روزافزونشان شده است. نزدیکترین مرکز اسلامی عمده،
در مارگرا واقع شده که 10 کیلومتر با ونیز فاصله دارد.
محمدامین الدهب، رییس جامعۀ مسلمانان ونیز میگوید: "ما یک جا
برای نماز خواندنمان میخواهیم. هر روز مسلمانان از سراسر جهان برای دیدن
ونیز میآیند و از ما میپرسند که "چرا مسجد ندارید؟""
از طرفی جای تاسف داره که اسلام رو دین رسمی اعلام نکردند
اونوقت به ایران ایراد می گیرند که حقوق شهروندان سایر ادیان رو رعایت نمی کنه
بعید می دونم.
احتمالاکسی برای این کار پیش قدم نشده.