فرارو- نام شهرام ناظری با ابیات دیوان شمس مولانا گره خورده است. او به خاطر ممارست در اجرای اشعار مولوی بارها مورد تقدیر قرار گرفته است. معروفترین آن دریافت نشان «شوالیه ادب و هنر» از سوی دولت فرانسه در مهرماه ۱۳۸۶بود.
ناظری پس از محمدرضا شجریان معروفترین مجری موسیقی ایرانی در میان عامه مردم است. او کارش را در سال 1354 با گروه شیدا در رادیو آغاز کرد. اما نام او در بحبوحه انقلاب با تصانیف حماسی گروه چاووش بر سر زبانها افتاد.
در ادامه اما فعالیت او به سمت موسیقی عرفانی تغییر کرد و همکاری او با گروه تنبور شمس به سرپرستی کیخسرو پورناظری و ضبط آثاری به سرپرستی جلال ذوالفنون نام او را در این حوزه تثبیت کرد. چنانکه تصنیف اندک اندک از آلبوم «گل صدبرگ» آشناترین اجرای او برای مخاطبین است.
همکاری او با فرامرز پایور، حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان، کامبیز روشن روان، جلیل عندلیبی، کامکارها و گروه دستان از دیگر فعالیت های شنیدنی اوست که خود از این میان دو اثر منتشر شده با گروه دستان را دکترین موسیقایی خود می داند و بیش از آثار دیگر می پسندد.
ناظری در دهه هفتم زندگی خود اینک به اشعار حماسی فردوسی علاقه نشان داده و سعی دارد تا خلاء آنرا در موسیقی ایرانی جبران کند. او در سال 89 با گروه فردوسی به سرپرستی فرید الهامی نوعی از شاهنامه خوانی را متاثر از موسیقی مقامی به صحنه برد.
29 بهمن سالروز تولد شهرام ناظری است. آنچه در ادامه می بینید بخشی از اجرای زنده شاهنامه خوانی به همراه گروه فردوسی است.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهت‌های قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
