کارشناس ارشد روانشناسی کودک گفت: دانشآموزان کلاس اولی باید پیش از ورود به مدرسه مهارتهای خودیاری از جمله مراقبت از خود، پیدا کردن دوست، رعایت قوانین مدرسه، رعایت نوبت، نظافت و خوردن غذا را بیاموزند.
ابوالفضل امیریان در گفتوگو با ایسنا، پیرامون اضطراب جدایی از والدین در دانشآموزان سال اول ابتدایی گفت: در رشد بچهها، اصلی وجود دارد به نام اصل رعایت ثبات در مقابل تنوع، یعنی بهتر است محیط زندگی کودک ثابت باشد و به آن تسلط داشته باشد.
وی با توضیح اینکه وقتی کودکان به سن مدرسه میرسند، تجارب جدیدی را کسب میکنند، در نتیجه آدمها و محیط جدید ثبات روحی و روانی آنها را به هم میریزد، اظهار کرد: چون کودک در این سن از نظر رشد مغزی توانایی سازگاری کافی با محیط جدید را ندارد دچار اضطراب و نگرانی میشود.
مسئول مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی اراک افزود: این اضطراب، در کودکان بازگشت روانی ایجاد میکند و آنها را دچار حواسپرتی و فراموشی و اختلال در یادگیری میکند، همچنین باعث میشود که نتوانند غذا میل کنند و اینها خود اضطراب را تشدید میکنند.
لزوم یادگیری مهارتهای اجتماعی در کلاس اولیهاوی با اشاره به اینکه کودکان ابتدایی باید پیش از ورود به مدرسه مهارتهای اجتماعی را یاد بگیرند، گفت: گذراندن دوره پیشدبستانی در کسب مهارتهای خودیاری از جمله مراقبت از خود، پیدا کردن دوست، رعایت نوبت و نظافت و خوردن غذا مؤثر است.
وی ادامه داد: اگر دانشآموزی دوره پیشدبستانی را نگذرانده باشد، جای نگرانی نیست، چون کودک از هفت سالگی به بعد توانایی یادگیری مهارتهای اجتماعی را به طور طبیعی کسب میکند.
امیریان با بیان اینکه در این زمینه تفاوتهای فردی نیز دخیل هستند و کموبیش میتوان از والدین و معلمان نیز کمک گرفت، تأکید کرد: روزهای اول مدرسه باید به این اختصاص داده شود که بچهها بتوانند با هم ارتباط برقرار کنند و با محیط مدرسه بیشتر آشنا شوند.
این کارشناس ارشد روانشناسی کودک، در ارتباط با وابستگی دانشآموزان ابتدایی به ویژه کلاس اولیها به مادر و حضور وی در مدرسه اظهار کرد: اگر نیاز باشد که کودک پیش مادر بماند انتظار میرود که بعد از یک الی دو هفته این مشکل حل شود و او استقلال خود را باز یابد.
وی افزود: در وابستگی شدید نیاز است کودک نزد روانشناس ارجاع داده شود و رفتار او تحت مراقبت و برنامهریزی قرار گیرد.
برای رفتن به مدرسه در بچهها اشتیاق و تشویق ایجاد شودامیریان با بیان اینکه اهمیت ندادن به گریه کودک در بدو ورود به مدرسه برای اینکه او به مدرسه عادت کند از نظر علمی رد شده است، تأکید کرد: باید برای رفتن به مدرسه در بچهها اشتیاق ایجاد کرد و این به هنر والدین برمیگردد که بتوانند این اشتیاق را با فعالیتهای اجتماعی در آنها ایجاد کنند و در یافتن دوست به آنها کمک کنند.
مسئول مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی اراک با یادآوری این نکته که بچهها در هفت سالگی حس رقابت و حسادت نسبت به همسالان خود دارند، گفت: وقتی کودکان وارد مدرسه میشوند تواناییهای خود را با سایر همسالان خود مقایسه میکنند، این وظیفهی ماست که با تأیید و تشویق به موقع آنان حس حسادت را در آنها کمتر کنیم.
وی افزود: به دلیل این مقایسهها تجربه شکست، حس حقارت و کنارهگیری از بقیه در این سن زیاد میشود و والدین باید دقت کنند هر بچهای را بر حسب توانمندیهای خود تشویق و علاقمند به درس کنند.
به عدم رعایت قوانین توسط دانشآموزان دامن نزنیمامیریان در خصوص رعایت قوانین مدرسه در میان کودکان کلاس اولی گفت: یادگیری و رعایت قوانین در بچهها تحت تأثیر همانندسازی است بدین معنی که معمولاً کودکان قوانین را رعایت میکنند.
کارشناس ارشد روانشناسی کودک خاطرنشان کرد: باید مراقب باشیم به رفتار بد دانشآموزانی که قوانین مدرسه را زیر پا میگذارند، دامن نزنیم و به آنها فرصت آشنایی با محیط مدرسه را بدهیم.
وی در ادامه اظهار کرد: کودکان، به طور کلی، اگر مشکل هیجانی و روحی نداشته باشند تا هفت سالگی یک اخلاق قراردادی دارند، یعنی دوست دارند به قانون بزرگترها عمل کنند و پذیرای قانون باشند.
امیریان تأکید کرد: والدین و معلمان باید در امر کاهش اضطراب و نگرانی کودکان همسو باشند، در غیر اینصورت اختلالات روحی را در آنها زیاد کردهایم.