نقل حدیثی از پیامبر اسلام توسط اوباما

اوباما در مراسم چاشت نیایش ملی آمریکا، با ذکر روایتی از پیامبر مکرم اسلام گفت: در اسلام حدیثی هست که می‌خوانیم: «هیچ کدام از شما یک مؤمن حقیقی نیست، تا آن روز که آنچه بر خود آرزو می‌دارد، برای برادر خود نیز آرزو دارد.» 

به گزارش «شیعه نیوز» وبلاگ کاخ سفید (وابسته به سایت رسمی آن)، روز پنجشنبه، پنجم فوریه به سخنرانی باراک حسین اوباما، رئیس‌جمهور جدید آمریکا پرداخت. در این سخنرانی جالب توجه، رئیس‌جمهور اوباما در میان انبوه هزاران نفر که در مراسم چاشت نیایش ملی (National Prayer Breakfast) در شهر واشنگتن آمریکا گرد آمده بودند، گفت: «ایمان‌های متفاوت و گوناگون ما به جای آنکه هر کدام از ما را از یکدیگر جدا سازد، می‌تواند ما را به سوی تغذیه انسان‌های گرسنه، دلداری و تسکین انسان‌های دردمند و مصیبت زده، برای برقراری صلح در هر سرزمینی که نزاع در آن در گرفته و برای دوباره ساختن هر آنچه که از هم فروپاشیده است و برای بلند کردن هر آنکه در لحظات سخت و دشوار زمین خورده است، متحد سازد.» 

مراسم چاشت نیایش ملی، هر ساله در واشنگتن آمریکا در نخستین پنجشنبه ماه فوریه برگزار می‌شود؛ این رویداد از سال 1953 و از زمان رئیس‌جمهور آیزنهاور که برای نخستین بار در چنین مراسمی شرکت یافت، رخ می‌‌دهد. بخش‌هایی از نیایش اوباما در این مراسم را در زیر می‌خوانیم: 

«هیچ شکی نیست که در طبیعت، ایمان بدین معناست که برخی عقاید ما هرگز یکی نخواهد بود. ما از کتاب‌های متفاوتی پیروی می‌کنیم؛ همچنین از احکام و دستورهای متفاوت. توجیهاتمان و ادراکمان از اینکه هر یک از ما از کجا آمده‌ایم و به کجا می‌رویم، با یکدیگر متفاوت است و حتی برخی از ما به هیچ ایمانی راسخ نیستیم. همه ما این اختلاف‌ها را می‌دانیم، اما در این میان، قانونی هست که همه ادیان الهی را به هم پیوند می‌زند. عیسی مسیح به ما می‌گوید که همسایه خود را همان گونه که خود را می‌پسندید بپسندید. و آنچه برای شما ناگوار و نفرت‌انگیز است، بر همیار و شریک خود روا مدار. در اسلام حدیثی هست که می‌خوانیم: «هیچ‌کدام از شما یک مؤمن حقیقی نیست، تا آن روز که آنچه بر خود آرزو می‌دارد، برای برادر خود نیز آرزو دارد.» چنانکه این روایت در مکاتب بودا و هندو نیز به چشم می‌خورد و این البته همان قانون طلایی است برای فراخوانی به عشق به همنوع، برای درک و فهم یکدیگر و برای رفتار با احترام و بزرگواری با کسانی که لحظات کوتاهی را روی این زمین خاکی با یکدیگر به قسمت می‌گذاریم.» 

«در این مسیر، این ایمان وِِیژه ماست که ما را به سوی خوبی و نیکویی والاتری رهنمون می‌کند و به جای آنکه ما را از یکدیگر جدا سازد، می‌تواند ما را به سوی تغذیه انسان‌های گرسنه، دلداری و تسکین انسان‌های دردمند و مصیبت‌زده، برای برقراری صلح در هر سرزمینی که نزاع در آن درگرفته است و برای دوباره ساختن هر آنچه از هم فروپاشیده است و برای بلند کردن هر آن‌که در لحظات سخت و دشوار زمین خورده است، متحد سازد.»